Review: King’s Quest: A Knight to Remember – King’s Quest, een in het gamelandschap oeroude game, keert terug in een gloednieuw jasje op onder andere de PlayStation 4. In deze vijfdelige serie vertelt Graham al zijn verhalen aan z’n kleinkinderen en deze verhalen zijn ofwel directe gebeurtenissen of varianten daarop uit de voorgaande acht games. Dus in plaats van een gloednieuw deel kiest The Odd Gentleman voor een andere aanpak die zowel fans van de oude games kan bekoren alsook wat nieuwe spelers aan kan spreken. Een op zich heel goed idee, maar pakt het ook goed uit?

Vijf episodes over het leven van Graham

Met acht eerder verschenen King’s Quest games heb je een forse hoeveelheid content om inspiratie uit te putten en daarom is King’s Quest in de huidige vorm opgedeeld in vijf episodes die elkaar periodiek opvolgen. Een bekend concept dat deels dankzij Telltale Games steeds populairder aan het worden is. Een groot verschil is echter dat veel episodische games pakweg twee uur per episode lang zijn, de laatste Life is Strange episodes uitgezonderd. King’s Quest lijkt echter meer dan dat te zijn, want de eerste episode doorspelen kost toch al snel ruim zes tot een kleine acht uur.

Dat met nog vier episodes te gaan levert – mits deze een soortgelijke lengte hebben – een flinke speelduur op en in dat perspectief is de game eigenlijk best wel laag geprijsd. Dat begint dus gelijk al goed, maar laten we nu eens naar de game gaan kijken, want is het überhaupt je geld waard? Zowel op die vraag alsook op de vraag of de aanpak van The Odd Gentlemen werkt kunnen we volmondig ja zeggen. Deze ontwikkelaar weet de game precies op de juiste manier te brengen zodat het voor fans van klassieke delen alsook nieuwkomers direct interessant is om te spelen en dat zit hem in een paar dingen.

Verhaalvertelling als nooit tevoren

King’s Quest is in de A Knight to Remember episode een game die je best veel vrijheid geeft. Je volgt in deze episode de jonge jaren van Graham, waar hij zichzelf wil bewijzen als ridder. Om dat te bereiken maakt hij hachelijke situaties mee en terwijl je dit speelt, hoor je de oude Graham hierover vertellen. Wat je beleeft, wordt immers later aan zijn kleinkinderen verteld. Het leuke hiervan is dat als je een fout maakt in de game en de dood vindt, Graham zichzelf corrigeert door te zeggen van “hé wacht, zo ging het niet”.

De ontwikkelaar springt dus op een originele wijze met het verhaal en het presenteren van de verhalen om. Tussen de gameplay krijg je momenten waarop je de oude Graham ziet vertellen, alsook wat zijn kleinkinderen uitspoken en dat geheel maakt het tot een warme vorm van verhaalvertelling met spanning, gevaar, vijanden en een mysterieuze wereld. In dat opzicht begint de episode direct goed door het op een sterke manier te brengen die je aan weet te trekken en dat smaakt na het uitspelen naar meer.

Onderzoeken, puzzelen en platformen

De gameplay zelf is hierin natuurlijk een belangrijke factor, en gedurende het herspelen van de herinneringen en dus verhalen krijg je te maken met een lineair pad op het ene moment en een redelijk vrije omgeving om te gaan en staan waar je wilt op het andere moment. De kern van de gameplay bestaat veelal uit praten met anderen en op basis daarvan opdrachten uitvoeren. Geregeld heb je iets nodig om je weg te vervolgen, maar de persoon die daarover beschikt, wil dan weer een gunst van je en dus blijf je lekker bezig.

Daar komen nog momenten van platformen bij, evenals dat de puzzels behoorlijk van elkaar verschillen. Het uitzoeken en of bemachtigen van spullen voor een wederdienst van één van de aanwezige personages om je verder op weg te helpen, kan op zichzelf een puzzel zijn, maar je krijgt ook te maken met puzzels in de omgeving waardoor je goed moet opletten en logisch moet nadenken. De meeste puzzels zijn ook niet al te moeilijk, maar sommige zijn gekoppeld aan een dialoog, dus daarbij is het opletten met wat er tegen je gezegd wordt. Een gevolg is wel dat je veel heen en weer moet lopen, maar in de prachtige wereld dankzij de originele stijl is dat geen straf.

Een leuk detail hierbij is dat je tijdens het puzzelen en onderzoeken van de wereld te maken krijgt met verschillende gameplay elementen. Als Graham een pijl moet afschieten, dan verandert het camera perspectief naar first person zodat je kan richten. Dit brengt nieuwe mini-games met zich mee en ook wilde ritten op een vlot op snel stromend water in een grot terwijl er een draak achter je aanzit. De game biedt dus diverse gameplay-elementen en dat maakt het tot een best wel afwisselende en bovenal erg leuke ervaring. De ontwikkelaar is uitermate creatief met het materiaal omgegaan en de interpretatie die ze eraan gegeven hebben, bevalt bijzonder goed.

Ontspannen en genieten, maar…

De gameplay is ondanks soms wat hachelijke momenten over het algemeen een erg ontspannen ervaring. Je geniet van de gameplay, de puzzels en de dialogen die overtuigend klinken door een goed scala aan stemacteurs. Wat het geheel helemaal tot een genietbaar product maakt is de visuele stijl die gehanteerd wordt, want alles is min of meer tot in detail uitgekleurd en dat ziet er echt fantastisch uit. De wereld voelt en oogt sprookjesachtig waarbij de ontwikkelaar zowel een natuurlijke visuele invulling gebruikt alsook tot in detail getekende aanvulling gebruikt. Een goed voorbeeld hiervan zie je op het screenshot van de draak hierboven.

Met een goede manier van verhaalvertelling, leuke gameplay en een zeer sterke grafische invulling én ondersteuning van uitstekende gecaste stemacteurs, is King’s Quest: A Knight to Remember een episode die als een flitsende start van deze reeks gezien mag worden. Toch is niet alles helemaal rozengeur en maneschijn, want de game nodigt je als ervaring uit om opnieuw te gaan spelen ook zul je geregeld dialogen opnieuw voeren om net die ene hint die je gemist had er tussenuit te vissen. Het is daarbij echter niet mogelijk om dialoogregels over te slaan waardoor je dan alles opnieuw moet afluisteren. Ook tussenfilmpjes die bij interacties komen kijken kun je niet overslaan en als je dan een foutje maakt in een puzzel zit je keer op keer naar hetzelfde te kijken wat bij vlagen bloedirritant kan zijn.

Als laatste is er nog het backtracken. De wereld, naarmate je verder in de episode komt, zal zich steeds verder uitbreiden met nieuwe gebieden waarin je kan komen. Aangezien het toch een puzzelgame blijft komt hier het nodige aan gewandel aan te pas en soms ietsje teveel, waarbij je een flinke afstand moet afleggen. Backtracken is op zich niet erg, maar op ten duur kan het toch een wat saaie bedoeling worden en dat is juist zonde, want de game is als ervaring juist zo sterk. Snelreizen had in dit geval niet misstaan en afsluitend moeten we nog operken dat de animaties niet altijd even goed gaan.

Conclusie

De twee alinea’s hiervoor weergeven de duistere kant aan het verder te bejubelen eindproduct. Het is iets wat je zeker even in gedachten moet houden, maar laat dat niet de leiding nemen in je overweging om de game te kopen. Als je er al interesse in had en steeds enthousiaster ben geworden is King’s Quest een uitstekende game. De visuele stijl, de voice-acting, de gameplay, de verhaalvertelling en de sfeer… het is allemaal piekfijn in orde en een genot om te beleven en ervaren. De start mag omwille van die redenen flitsend genoemd worden, maar we hopen wel dat de ontwikkelaar de kritiekpunten in acht neemt en er naar kijkt bij de volgende episodes.

Pluspunten

  • Prachtige wereld
  • Sterke voice-acting
  • Leuke gameplay
  • Verhaalvertelling
  • Relatief lange episode

Minpunten

  • Backtracken kan wat saai worden
  • Het niet door kunnen klikken van dialogen en tussenfilmpjes
  • Soms wat matige animaties