Review: Divinity: Original Sin – Enhanced Edition

Review: Divinity: Original Sin – Enhanced Edition – Divinity: Original Sin is van Belgische makelij en stamt uit 2014. Een rasechte RPG met strategie-elementen die zeer goed ontvangen werd door media wereldwijd. Deze PC game ziet met Divinity: Original Sin – Enhanced Edition een heruitgave die zijn weg heeft gevonden naar de PlayStation 4. Daarmee hebben de RPG -en strategiefanaten weer een nieuwe game om mee aan de slag te gaan, maar weet Larian Studios de hoge kwaliteit van de PC versie succesvol om te zetten naar console?

Creëer je eigen personages

De game schotelt je direct een aantal keuze opties voor zodra je in het avontuur wil duiken. Zo kun je voor een klassieke speelwijze gaan, maar als je wat meer vrijheid wilt hebben in je avontuur, is daar ook nog een exploreermodus. In aanvulling hierop krijg je ook nog eens twee andere modi voorgeschoteld die vooral een hogere moeilijkheidsgraad centraal hebben staan. Na je keuze kom je direct in het menu om je twee hoofdpersonages van een uiterlijk te voorzien en qua klasse met bijbehorende skills in te delen.

Alleen dat stukje al is behoorlijk uitgebreid, want je krijgt hierbinnen diverse verschillende mogelijkheden waardoor je in feite de meest gekke combinaties kan maken. Het avontuur betreden kan je dus op geheel eigen manier, want de game zal je in dat opzicht belemmering vormen. Het is hierbij sowieso een beetje goed opletten in of de combinaties überhaupt praktisch zijn en dat komt voornamelijk doordat de game niet direct heel gemakkelijk is. Geen zin in dit alles? Dan kan je ook gewoon een pre-set kiezen, waardoor je binnen de kortste keren aan de slag kan.

Vernuftig besturingssysteem

Eén van de grootste valkuilen waar je als ontwikkelaar in kan stappen met ambitieuze plannen – zeker met games als deze – is dat het verwerken van een goede besturing erg lastig kan zijn. Gelukkig hoeven we ons daar absoluut geen zorgen over te maken, want de ontwikkelaar weet de gebruikelijke toetsenbord besturing op een intuïtieve manier te vertalen naar een DualShock 4. De game zit boordevol opties en voor alles wordt wel een knop gebruikt, echt direct verzuipen in de opties doe je niet, want ook daar is op een goede manier aan gedacht.

De eerste paar uur die je in de wereld van Divinity: Original Sin spendeert barsten namelijk van de tutorials. Een simpel ding wordt uitgelegd, maar ook ingewikkelde zaken komen voorbij en op deze manier leer je al spelend hoe de gameplay werkt. Al ervaring met de PC versie? Dan kan je de tutorials ook op een gemakkelijke wijze uitschakelen, waardoor de game voor zowel ervaren spelers als nieuwkomers prima is om mee aan de slag te gaan.

De besturing is eerder al als intuïtief omschreven en dat zit hem voornamelijk de aan de ene kant zeer logische invulling, maar aan de andere kant ook in het aan blijven houden van PC elementen. Als jij je personages in soortgelijke games wilt verplaatsen, dan plaats je op de map waar je maar wilt met de muis een waypoint. Het personage zal dan vanzelf naar die plek lopen. Deze optie heb je ook in deze consolver van de game, maar als jij liever directe controle hebt, dan is dat geen enkel probleem. Even de linker analoge stick indrukken en je wisselt tussen besturingsmogelijkheden.

Dit is slechts een voorbeeld van hoe Larian Studios op een handige wijze consolebesturing en PC besturing nader tot elkaar brengt en dat je hierbinnen ook nog eens verschillende keuze hebt in hoe jij dit hanteert. Klein detail, maar o zo belangrijk, want met een goede besturing kom je immers een heel stuk verder. Dat is overigens niet het enige wat goed genoemd mag worden aan Divinity: Original Sin. Een andere simpele doch handige feature is dat je de game zowel in top-down perspectief kan spelen evenals van schuin bovenaf. Deze laatste is ideaal voor als je de wereld wilt verkennen daar waar top-down weer erg efficiënt is in gevechten waar veel personages aan meedoen.

In coöp aan de slag

Als je Divinity: Original Sin als een totaalpakket bekijkt, dan zal je snel realiseren dat de ontwikkelaar aan werkelijk alles heeft gedacht. Het zijn in veel gevallen relatief simpele en op zichzelf nietszeggende features of functies, maar als in totaal is de gameplay zeer verzorgt en vooral heel erg doordacht, wat het dus tot een uitstekende game maakt. De gameplay zelf bestaat uit diverse aspecten, wat je in je eentje kunt beleven, maar ook met twee man in coöp. Als je kiest voor de coöperatieve speelstand, dan kan je met één van de twee hoofdpersonages blijven spelen en eventueel tezamen met een companion. De andere speler neemt het andere hoofdpersonage voor zijn of haar rekening, eventueel ook met een kompaan.

Het mooie hiervan is dat je samen gevechten kunt afwerken, samen quests kunt gaan vervullen, maar daartoe ben je lang niet altijd verplicht. Als jij graag wilt vechten, maar de andere speler gaat liever nog even op onderzoek uit in de dungeon die jij snel weer ontvlucht bent, dan is dat zonder problemen mogelijk. De ontwikkelaar geeft je daarin erg veel vrijheid en dat maakt het tot een avontuur die je op veel verschillende manieren kan ervaren. Hier komt vanzelfsprekend weer het stukje besturing en gameplay aan te pas die ook in een coöperatieve opzet uitstekend werkt.

Sterker nog, er zit nog enige diepgang in ook. Zo zul je in de wereld van Divinity: Original Sin diverse personen tegenkomen waar je een praatje mee maakt. Regelmatig komt het voor dat je kunt kiezen uit verschillende antwoorden en die beïnvloeden de situatie. Ook komt het voor dat beide personages antwoorden kunnen geven waardoor er weer een andere situatie ontstaat. Wederom kleine details, maar wel met een mogelijk grote impact op de game en het verdere verloop hiervan. Dit maakt de game in coöp spelen niet alleen leuk, maar tegelijkertijd ook nog eens een interessante ervaring.

Diepgaande gameplay

Als laatste waar we nog even specifiek naar gaan kijken duiken we even in de gameplay. Deze is een mengelmoes van RPG met strategie. Door verder in het avontuur te komen zul je levelen á la een RPG en dat stelt je weer in staat nieuwe mogelijkheden te benutten. In gevechten zal je echter snel merken dat deze game – die ogenschijnlijk wel wat wegheeft van Diablo – allesbehalve een rechttoe rechtaan actie game is, want de gevechten voer je volgens een turn-based principe uit waarbij je aanval en verdediging niet het enige is wat telt.

Gebruik je bepaalde magie? Staat je personage niet te dichtbij, of te ver af? Ben je met de huidige uitrusting wel sterk genoeg? Allerlei vragen die op kunnen komen gedurende een gevecht, of beter nog, voorafgaand aan een gevecht, zodat je je kunt voorbereiden. Het turn-based principe in gevechten zorgt er wel voor dat de game relatief traag in combat is, want bij grote gevechten ga je strategisch te werk om zo efficiënt mogelijk te zijn. Dit staat natuurlijk enigszins haaks op de rest van de game waarin je vrij rond kunt lopen en niet gebonden bent aan een beurt.

Dat is in de eerste instantie even wennen, maar na een aantal uur ga je deze manier van spelen waarderen. Dat komt onder andere doordat het in de eerste plaats goed werkt, maar daarnaast ook doordat je behoorlijk veel mogelijkheden hebt om gevechten aan te gaan. Je kunt direct op een vijand afstappen en klappen uitdelen, je kan ook de omgeving in je voordeel gebruiken. Of zet items in die vijanden benadelen. Liever een beetje klooien met magie? Ook dat behoort tot de mogelijkheden. We kunnen in die zin enorm diep uitwijden over de gameplay en de bijbehorende mogelijkheden, maar dan zijn we nog wel even bezig.

Even doorbijten

Waar het kortweg op neer komt is dat de game in diverse opzichten echt goed is verzorgd. Er is over nagedacht, het werk efficiënt en het is vooral leuk om te spelen. Hierbij moeten we wel opmerken dat de game wat traag op gang komt, ook als je de tutorial niet gebruikt. Dat is misschien even een beetje doorbijten, maar als dan eenmaal het stof is weggevallen zal je de glans van de game gaan zien en die is zeer genietbaar. Een ander punt van kritiek dat ook zeker nog even aangestipt moet worden is dat ondanks de tutorial de game propvol mogelijkheden zit zonder echt een goede toelichting.

Het gevolg hiervan is dat de game – zeker voor nieuwkomers – ongelofelijk overweldigend kan zijn, omdat het je vanaf de start blijft bombarderen met mogelijkheden. Gelukkig worden de belangrijkste functionaliteiten geleidelijk aan toegelicht, maar dat neemt niet weg dat het veel is dat ineens op je bord terecht komt. Een bijkomstigheid is nog dat de game behoorlijk uitdagend kan zijn en hoewel je quick save veel kunt (en zeker ook moet) gebruiken kan het voorkomen dat je dit vergeet en dus flinke stukken opnieuw moet spelen, mede omdat je bij een slechte strategie snel het loodje legt.