Review: One Piece: Burning Blood

Review: One Piece: Burning Blood – De afgelopen jaren heb ik enige bekendheid opgebouwd met de One Piece serie. Hoewel ik eerlijk moet toegeven zelf nooit één van de manga’s te hebben gelezen noch een begin heb gemaakt aan de anime die reeds honderden afleveringen telt, ben ik de wereld van One Piece ingesprongen door middel van games. Dit begon met One Piece: Unlimited World Red, een game die ik een warm hart toe draag. Dit avontuurlijke spel had puzzels, actie en kleurrijke omgevingen en werd al gauw een game die ik aan meer mensen durfde aan te raden. In de tussentijd hebben we nog wat plezier mogen beleven aan het derde deel van de Pirate Warriors reeks, maar nu zijn we aangekomen bij de eerste game die alleen voor de huidige generatie consoles en PC verschenen is, namelijk Burning Blood.

Niet voor nieuwkomers

One Piece: Burning Blood laat ons beginnen in de Marineford arc van het verhaal, ook wel bekend als de Paramount War. Luffy, de held van dit verhaal, stormt het hoofdkwartier van de marine, genaamd Marineford, binnen om de executie van zijn broer Ace te voorkomen. Gezien Luffy dit absoluut niet alleen kan heeft hij wat mensen meegebracht en dat zijn niet de minste. Crocodile, Buggy en Ivankov zijn namen die bij de kenner al wat belletjes doet rinkelen, voornamelijk omdat hier ook wat voormalige vijanden van Luffy bij zitten. Dit zooitje ongeregeld gaat de strijd aan met de marine om Ace te bevrijden. De Marineford arc is één van de beste verhaallijnen uit One Piece en dus ook een goed begin voor fans van de serie; nieuwkomers zullen echter een beetje verdwaasd naar hun scherm staren, aangezien je er middenin wordt gezet.

De game voorziet ons in totaal van vier arcs uit de verhaallijn van One Piece. De Marineford arc is wellicht de interessantste van de vier, gezien deze vanuit het oogpunt van diverse personages gespeeld kan worden. Eerst speel je de arc door de ogen van Luffy, vervolgens door die van Whitebeard en ga zo door. Dit is een interessant concept dat helaas ietwat lui aanvoelt. Veel van de dialogen zijn hetzelfde, ongeacht met welk personage je speelt. Daarbij worden ook cut-scènes klakkeloos opnieuw gebruikt zonder enige aanpassing. De kern van het verhaal is nog altijd even sterk, maar wanneer je het verhaal vanuit andere standpunten wil beleven, voelt het wat gemakkelijk aan en dat is jammer.

Oefening baart kunst

Burning Blood is in tegenstelling tot de laatste paar One Piece games een fighting game in hart en nieren. Mensen die bekend zijn met de Dragon Ball Z: Budokai Tenkaichi reeks of het recentere J-Stars Victory VS+ zullen al gauw doorhebben waar ze mee te maken hebben. Het gaat hier om een 3D fighting game met tag-team elementen. Je kan een team samenstellen van maximaal drie karakters waarmee jij het gevecht in gaat. In het verhaal wordt er voor jou bepaald met welke karakters je moet spelen, dit om het verhaal kloppend te houden. In het verhaal worden we echter ook geconfronteerd met de complexiteit van Burning Blood. Van het ene gevecht naar het ander besloot de game opeens de moeilijkheidsgraad een heel stuk omhoog te schroeven. Wat nu?

Hier komen de Wanted Posters om de hoek kijken, wat een aanvulling zijn op het verhaal. Dit zijn een aantal korte gevechten die je kan aangaan om geld en ervaringspunten te verdienen om zo Luffy en zijn crew sterker te maken. Naarmate je hier verder in komt worden deze gevechten uiteraard ook steeds uitdagender, maar brengen deze tevens interessante beloningen met zich mee. Als de Wanted Posters nog geen voldoening geven, kan je uiteraard ook simpelweg een training volgen waarbij je diverse combo’s leert van alle personages. Ook is er een free battle optie aanwezig waarin je het kan opnemen tegen de computer of via split-screen tegen een vriend, een haast verplicht nummertje in een fighting game die het pakket toch net even wat completer maakt.

Wanneer je voldoende hebt gespeeld, zal je merken dat er automatisch ook wat dingen aan je collectie zullen worden toegevoegd. In je collectie kan je dingen terugvinden, zoals speeltips, Wanted Posters die je hebt voltooid, titels die je hebt vrijgespeeld en emblemen. De collectie is voornamelijk om mee op te kunnen scheppen tegenover andere spelers, want heel veel heb je er verder niet aan. Via het menu heb je ook nog toegang tot je eigen piraten basis. Hier kan je zelf je crew samenstellen en andere personages kopen om deze in je crew te kunnen plaatsen en in te kunnen zetten tijdens bijvoorbeeld free battles. In dat perspectief is er dus voldoende content aanwezig om je mee te vermaken.

Online piraterij

Voor mensen die graag hun kundigheid aan de wereld willen tonen krijgen we ook nog twee multiplayer modi voorgeschoteld. Er is een simpele online modus aanwezig waarin je ofwel voor punten kan spelen om zo je rang te verbeteren, of gewoon een spelletje voor de lol. Dit is allemaal vrij standaard, daarom is ook de Pirate Flag Battle toegevoegd. Hierin sluit jij je aan bij een crew om zo samen met andere spelers dit seizoen de beste te worden. Dit doe je door jezelf over een kaart te navigeren om zo andere crews te benaderen en deze uit te dagen. Door een seizoen te winnen speel je diverse titels voor jezelf vrij, want geef toe; wie wil er nou niet bekend staan als “The Conqueror”?

Audiovisueel houdt Burning Blood het goed uit. De animaties van de personages en de aanvallen die zij uitvoeren kunnen zo nu en dan een verbijsterde blik bij je losmaken omwille van hoe goed het er wel niet uit kan zien. De personages zijn met veel detail in beeld gebracht en de actie springt zowaar van je scherm af. De game wordt echter dan wel weer geplaagd door zeer matige omgevingen, een kwaal die we ook al terugzien in bijvoorbeeld J-Stars Victory VS+, welke ook uit de stal komt van Spike Chunsoft. Als laatste, de stemacteurs uit de anime zijn gewoon aanwezig om de karakters van hun eigen stemmen te voorzien. In het spel zijn alleen de Japanse stemmen beschikbaar, maar dat is iets wat voor een fan absoluut geen probleem mag zijn.

Zoals veel games die gebaseerd zijn op een manga of anime serie is deze game duidelijk gericht aan de fans. Dit merk je al aan de manier waarop de verhaallijn van de game begint, maar ook aan de hoeveelheid personages die in de game voorkomen. Fan service is absoluut geen slecht ding, maar je speelt er wel een beetje het potentieel nieuwe publiek mee weg. Waar ik voorgaande One Piece games nog wel aan buitenstaanders durf aan te raden, valt Burning Blood buiten deze categorie. Op geen enkel front is deze game echt een hoogvlieger, maar de kans bestaat zeker dat Burning Blood een favoriet onder de fans gaat worden.