Verdun promo banner 2015
Review: Verdun – Wie een tijdje geleden mijn gamescom preview van Battlefield 1 gelezen heeft, weet dat ik het spijtig vind dat DICE op het eerste zicht geen stappen onderneemt om de Eerste Wereldoorlog op een realistische wijze vorm te geven. Begrijp me niet verkeerd: de game heeft de juiste look, maar wat de feel betreft, lijkt DICE gewoon terug te grijpen naar de eerdere titels in de franchise. Met de unieke – en, laten we wel wezen: bijzonder smerige – oorlogsvoering uit de Eerste Wereldoorlog in het achterhoofd, bestempelde ik dit als een gemiste kans. Verdun toont immers, als PSN-titel met een niet bijzonder noemenswaardig budget, dat er wel degelijk ruimte is voor een multiplayer game die de setting wél bloedserieus neemt. Helaas moet ik daar meteen een kanttekening bij maken die ook bij DICE ongetwijfeld op de prikborden circuleert: een virtuele Eerste Wereldoorlog is lang niét aan iedereen besteed.

Honderd jaar terug in de tijd

Verdun is vernoemd naar een Franse gemeente die honderd jaar geleden het strijdtoneel vormde voor enkele bijzonder bloederige veldslagen. Dat wil echter niet zeggen dat ontwikkelaar Blackmill Games zich beperkt heeft tot dit ene stukje grond. De virtuele slagvelden strekken zich in Verdun uit over het hele westerse front, van het West-Vlaamse Ieper tot het Franse Picardie. Als op een bepaalde plek tussen 1914 en 1918 twee vijandige legers met elkaar in aanvaring gekomen zijn, is de kans reëel dat Blackmill Games er een multiplayer map op gebaseerd heeft. Dat dit met liefde én oog voor historisch realisme gebeurd is, maakt een korte speelsessie meteen duidelijk. De onherbergzame, half in de modder weggezonken loopgraven uit de Champagnestreek maken bijvoorbeeld plaats voor het met prikkeldraad overspannen boslandschap van de Vogezen; voor beiden werden echte locaties minutieus nagemaakt.

Verdun PS4 release 1

Dat het er grafisch niet helemaal perfect uitziet, nemen we er dan eigenlijk graag bij. Uiteraard kan een relatief onbekende ontwikkelaar als Blackmill Games geen beroep doen op de middelen die een triple A studio als DICE ter beschikking krijgt. Het is dan ook met pijn in het hart dat ik de matige graphics als minpunt moet aanrekenen. De ontwikkelaar slaagt er immers in om, ondanks de niet altijd even scherpe visuals, toch een gevoel van authenticiteit te behouden. Of het nu gaat om de met hout gestutte loopgraven of het met bomkraters overlapte niemandsland, je hebt telkens het gevoel dat je daadwerkelijk dáár bent. Je kan haast het buskruit ruiken wanneer naast je een granaat ontploft en kan maar met moeite een kreet van walging onderdrukken wanneer je op een put met lijken stuit. Graphics zijn niet alles en daar is Verdun het levende bewijs van, al helpt het uitstekende sound design uiteraard ook een handje.

Dood voor je ’t weet

Verdun vereist, meer dan wat ook, een proces van gewenning. Dat ligt deels aan de erg stroeve controls, die je – zeker in de beginfase – regelmatig doen verlangen naar het pick-up-and-play gehalte van een Call of Duty, of de loggere, maar daarom niet minder intuïtieve gameplay van Battlefield. Lopen, mikken en schieten voelt op de één of andere manier niet helemaal lekker aan en dat is een drempel waar volhardende zielen zich zullen moeten overzetten. Een ander element waar je mee om moet kunnen, is de frustratie die bij aanvang snel de kop zal opsteken. Blackmill Games is vastberaden om de Eerste Wereldoorlog waarheidsgetrouw neer te zetten en dat betekent dat je geregeld het loodje zal leggen op een manier die niet helemaal fair aanvoelt. Gevechten vanop zeer lange afstand zijn geen uitzondering; vaak zie je een tegenstander niet, waardoor je soms uit het niets tegen een game over scherm aankijkt.

Verdun PS4 release 5

Dit betekent dat Verdun absoluut geen game is voor het grote publiek. Het is een titel die je moet leren spelen en dat kan even duren. Wie doorzet, krijgt er een ruwe diamant voor in de plaats, een multiplayer shooter die het aandurft om het anders aan te pakken en daarbij geen toegevingen doet. Je leert al snel dat heldhaftig als een blinde mol uit de loopgraven chargeren niet meteen een goed idee is. Wie succes wil hebben in Verdun, zal merken dat je daarvoor voornamelijk geduld moet hebben. Ergens minutenlang op de loer liggen om één nietsvermoedende soldaat een kogel door het voorhoofd te jagen, is bijvoorbeeld geen uitzondering. Dekking zoeken, langzaam vorderen en er vooral voor zorgen dat je niet roekeloos te werk gaat, is de boodschap. Verdun is daarmee een bijzonder trage game – een potje duurt standaard een halfuur – en dus niet bijzonder toegankelijk.

Respect voor de geschiedenis

De virtuele Eerste Wereldoorlog blijft ook op andere vlakken authenticiteit nastreven. In de wapens bijvoorbeeld. Of de game modi. Ja, je hebt een team deathmatch en een soort van hordemodus tot je beschikking, maar de meeste mensen vind je – terecht! – in ‘frontlines’. Deze spelmodus probeert het principe van de loopgravenoorlog na te bootsen door je te dwingen om beurtelings de vijandelijke linies te bestormen (en dus vaak meedogenloos afgeslacht te worden) en je eigen hoofdkwartier te verdedigen. Je wordt altijd ingedeeld in een squad van vier personen, waarvan één iemand de leiding neemt en de anderen specifieke rollen krijgen. Samenwerken loont, al is de manier waarop Blackmill Games dit afdwingt een beetje geforceerd. Desertie werd in de Eerste Wereldoorlog inderdaad met een kogel bestraft, maar in Verdun denken ze wel érg snel dat je je teamgenoten de rug toekeert.

Verdun PS4 release 6

Conclusie

Verdun is een multiplayer game pur sang, die weliswaar geen verhaalmodus bevat, maar het daarentegen wel aandurft om zijn waarheidsgetrouwe omgevingen het verhaal te laten vertellen. De Eerste Wereldoorlog wordt met al het mogelijke respect behandeld en vertegenwoordigd door een spel dat in maps, spelmodi, wapens én gameplay zoveel mogelijk authenticiteit nastreeft. Dit maakt dat Verdun een erg ontoegankelijk spel is, met stroeve controls, tergend langzame duels en te allen tijde erg meedogenloze gameplay. Vergis je niet: de frustratie zal geregeld de kop opsteken en een schoonheidsprijs gaat Blackmill Games ook niet meteen winnen. Wie daar echter overheen kijkt en zich de spelmechanismen van Verdun eigen maakt, zal merken dat deze PSN-game heel wat diepgang bevat. Liefhebbers die zich niet laten afschrikken, zullen hier een heel lange tijd mee zoet zijn.

Pluspunten

  • Zo authentiek mogelijk
  • Diepgaande gameplay
  • Waarheidsgetrouwe mappen
  • Prima sound design

Minpunten

  • Steile leercurve
  • Stroeve controls
  • Graphics niet bepaald van de bovenste plank

7,5