Topper van 2017: Outlast II

Topper van 2017: Outlast II – De eerste Outlast wist enkele jaren geleden vriend en vijand te verrassen met een originele kijk op het survival horrorgenre. Ontwikkelaar Red Barrel Games surfte ongegeneerd mee op de found footage hype gecreëerd door The Blair Witch Project en wat later opnieuw aangewakkerd werd door Paranormal Activity, en drukte de camera – inclusief handige nachtvisiemodus – in de handen van de speler. Het resultaat was een huiveringwekkende rit op ’s werelds meest geflipte rollercoaster, waarin jij als weerloze reporter de camera slim moest aanwenden om uit de handen te blijven van de vijand. Spanning verzekerd. Nogal wiedes dus dat een tweede deel in de maak is. En als je het ons vraagt, wordt ook dat een onvervalste topper.

Outlast II – Outlast II speelt zich af in hetzelfde universum als zijn sinistere voorganger, maar lijkt tot dusver – toch voor zover wij weten – geen rechtstreekse link te hebben met het origineel. Je kruipt opnieuw in de huid van een journalist, die dit keer ook een centje bijverdient als cameraman. Je luistert naar de naam Blake Langermann en samen met je vrouw onderzoek je de moord op een onbekende zwangere vrouw. De sporen leiden je al snel naar een verlaten uithoek in de woestijnen van Arizona en een onfortuinlijke helikoptercrash later sta je er alleen voor. Tot overmaat van ramp blijk je ook nog eens recht in de armen te zijn gelopen van een maniakale sekte, die gelooft dat het einde van de wereld nabij is. Just another day at the office? Ik dacht het niet.

Je zoektocht naar je in rook opgegane vrouw was het onderwerp van de eerste demo’s die getoond werden en daaruit konden we al snel afleiden dat Red Barrels het nog niet verleerd is. Met het spreekwoordelijke “het” bedoelen we hier uiteraard “de speler de stuipen op het lijf jagen” en dat vinden ze in het kantoor van de Canadese ontwikkelaar een koud kunstje. Dit keer sluip je niet door de krochten van een experimenteel gekkenhuis, maar mag je met je hart in je keel een ogenschijnlijk idyllisch landbouwdorpje verkennen – compleet met zacht krakende windmolens, heen en weer wiegende maïsvelden en de occasionele inteeltkannibaal met een vlijmscherpe sikkel in de hand. De duidelijk aanwezige Children of the Corn vibe kunnen we wel smaken.

Ook leuk: aangezien Langermann bijklust als cameraman, heeft hij een veel betere camera tot zijn beschikking als zijn spirituele voorganger Miles Upshur. Waar die laatste het met het standaard handmodel uit de Mediamarkt moest doen, kan Langermann rekenen op heel wat meer toeters en bellen, waaronder een meer verfijnd zoommechanisme. De nachtvisiemodus laat nog steeds je batterijen sneller leeglopen als het glas bier van de gemiddelde Ierse dronkaard op St.-Patrick’s Day, maar her en der door de levels heen kan je uiteraard nieuwe exemplaren vinden. Je verweren is nog steeds niet mogelijk; vrij vertaald betekent dit dat keihard wegrennen en je verstoppen de meest effectieve overlevingsstrategieën zijn. Oh, en in dit geval ook je bril op je neus houden.

Waarom gaat dit een topper worden? Moeilijke vraag, makkelijk antwoord. De eerste Outlast blies wereldwijd gamers uit hun stoel of tot tegen het plafond, afhankelijk van de manier waarop zij het liefst schrikten. Red Barrels kroonde zich in eerste instantie tot koning van de oncomfortabele sfeer en de sluitspier verlammende jumpscares, en deed er met uitbreiding Whistleblower nog een schep bovenop door zich ook de kunst der smaakvolle smakeloosheid toe te eigenen. Wij verwachten in Outlast II vooral meer van hetzelfde, maar dan met een stevige dosis verdubbelaar ertegenaan gegooid. Eén ding is zeker: als Outlast slechts het begin was van wat deze horrorfanaten uit hun mouw kunnen schudden, dan staan we te springen om te zien wat er nog zal volgen.

Meer over Outlast II:
Outlast II teaser
Eerste Outlast II gameplay beelden