Review: Get Even

Review: Get Even – Een jong meisje zit vastgebonden op een stoel. Een grote bom zit om haar middel heen en tot overmaat van ramp is deze bom ook nog eens geactiveerd. Jij als mysterieuze kerel sluipt in het verlaten complex naar binnen, schakelt wat vijanden uit en weet het meisje te bereiken. Dan gaat het echter mis en word je plotseling wakker in een nieuwe realiteit. Wat is er gebeurd, waarom voelt de locatie zo als een déjà vu aan en wie is die geheimzinnige man die met een dubbele stem tot me spreekt via TV’s? Welkom in de toekomst en welkom bij Get Even.

Herontdek herinneringen

Get Even is een psychologische thriller waarin je in de schoenen geplaatst wordt van Cole Black, een man met een historie die tegenwoordig werkt als het hoofd van de beveiliging bij een groot technologiebedrijf. Jij bent op de één of andere manier verbonden aan het meisje dat een noodlottig einde beleefde, maar het is allemaal zo onduidelijk en vaag, dat het nodig is om herinneringen opnieuw te beleven om zo uit te zoeken wat er is gebeurd. In Get Even zul je namelijk verschillende locaties aandoen waar verschillende gebeurtenissen hebben plaatsgevonden die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben.

Maar door de verregaande technologische ontwikkelingen ben jij als Black in staat om samen met Red, de geheimzinnige man die je toespreekt, te gaan graven in herinneringen van jezelf, maar ook die van anderen. Het voornaamste doel is om uit te zoeken wat de losse zaken met elkaar te maken hebben en hoe dat uiteindelijk geleid heeft tot dat cruciale moment waarop die meid vastzat in een stoel met een bom om haar middel. Het verhaal wordt niet in chronologische volgorde uit de doeken gedaan en dus duurt het vrij lang voordat de puzzelstukken op hun plek vallen. Een juiste keuze, want zo blijf je de gehele game erg geboeid.

Het verhaal is veruit het meest interessante van de game, aangezien dat op een unieke wijze aan je gepresenteerd wordt. Red vertelt je het nodige via de TV’s die je overal treft in de game of via de radio, maar tegelijkertijd geven de omgevingen ook veel prijs. Daarbij geldt dat je overal informatie kan vinden, wat je nog meer inzicht geeft. Daarbovenop komt nog de mogelijkheid om met je telefoon punten van interesse te scannen, wat je ook weer nieuwe informatie oplevert. Dit alles wordt vervolgens samengebracht in een grote kamer met daarin borden vol met al deze informatie, die met draadjes aan elkaar gelinkt wordt, net alsof je een echte agent bent.

Stealth is the way to go

De manier van verhaal vertellen is erg interessant, aangezien dat op een vrij unieke manier gedaan wordt. Je zit continu met vragen en het fijne is dat bijna alle vragen van een goed antwoord worden voorzien. De omgevingen die je daarbij aandoet zijn ook erg gevarieerd. Het ene moment sluip je door een kantorencomplex en het andere moment verstop je je in de bosjes en weer even later sluip je door een verlaten warenhuis. En dan is er ook nog het gekkenhuis waar je regelmatig naar terugkeert. Dat gekkenhuis heeft niet per se iets met het verhaal te maken, maar dient meer als simulatie om zo gaandeweg oude herinneringen opnieuw te beleven.

Je hebt in je aanpak twee verschillende keuzes. Je kunt gedurende je tochten door het gekkenhuis keuzes maken die al dan niet invloed hebben op wie er dood gaan van de aanwezigen in het pand. Dit loont enigszins wat replay betreft, aangezien sommige keuzemomenten daadwerkelijk een andere uitkomst hebben. Als je in de gewone herinneringen ofwel missies zit, dan heb je niet echt keuzemomenten, maar krijg je meer te maken met een keuze in aanpak. Ga je al guns blazing op je vijanden af? Of kies je toch voor stealth? Stealth is overigens het primaire uitgangspunt, maar dit kan bij momenten erg lastig zijn.

De AI van vijanden is – afgezien van vaste routes die ze lopen – best scherp. Je hoeft namelijk maar een glimp van jezelf te laten zien en je bent de sigaar. Ontkomen aan de vijanden kan, maar is veelal erg lastig. In dat opzicht is het dus belangrijk om zo stil mogelijk aan de slag te gaan, maar dit roept zo nu en dan wel onnodig trial & error gameplay op, waardoor het tempo in de game wat terugloopt. Een goede AI is natuurlijk geen enkel probleem, maar je moet soms zo extreem secuur te werk gaan in de route die je neemt, dat het stealth aspect soms wat tegen kan gaan staan en dat is jammer. Tegelijkertijd kan je vijanden wel allemaal onder vuur nemen, maar daarmee maak je het veelal lastiger voor jezelf dan je eigenlijk wil. Maar goed, dat is helemaal aan jou natuurlijk.

Sfeer is top notch!

Get Even lijkt misschien een shooter als je wat beelden ziet en hoewel je daartoe de mogelijkheden hebt, is het slechts een fractie van de gameplay. Het verhaal is het belangrijkste wat de game draagt en daarbij gaat het vooral om het exploreren van de omgeving en het uitzoeken wat er is gebeurd. Dat het verhaal zo boeiend is, werkt als een goede motivatie om alsmaar door te blijven spelen, aangezien je keer op keer meer te weten komt. Wat goed bijdraagt aan de beleving van het verhaal – ondanks de soms bizarre momenten – is dat de ontwikkelaar de sfeer van Get Even op een werkelijk voortreffelijke manier weet te presenteren.

De stemacteur die de rol van Cole Black inspreekt is werkelijk een briljante keuze. Het rauwe, grove Engels past perfect bij dit personage en daarmee komt hij zeer goed uit de verf. Hetzelfde geldt voor Red, die ook voorzien is van een perfect gecaste stem. De andere personages zijn wat meer standaard en die hebben ook niet zo heel veel te zeggen, maar ook dat is verder gewoon in orde. Maar alleen goede stemacteurs is natuurlijk niet voldoende, gelukkig is de muziek gedurende het avontuur telkens spot-on met de juiste tonen, opzwepende elektronische beats die zich continu als een hartslag herhalen, Cole die op spannende momenten harder gaat hijgen en wat te denken van compleet geflipte ‘Puppet Master’ kreten hard en zacht als je door het gekkenhuis heen sluipt.

De sfeer wordt echt op een fantastische manier gebracht en dat geeft de game en het avontuur echt een flinke meerwaarde. Daarbij ziet de game er over het algemeen vrij goed uit, waarbij je soms echt even kan genieten van de details. Jammer is dan wel dat de ontwikkelaar wat weinig character modellen heeft en dat soldaten die je op je pad treft er precies hetzelfde uit kunnen zien als die je in het gekkenhuis zojuist door hun kop geschoten hebt. Een klein detail natuurlijk, maar hier had wel wat meer variatie in gemogen. Desalniettemin komt de game op visueel vlak goed uit de verf; hetzelfde geldt voor de audio, gameplay en het verhaal.

Verrassing

Get Even is niet per se een game voor iedereen, maar als je van goede verhaalvertelling houdt, een bijzondere sfeer en setting, dan is dit zeker eens het proberen waard. Het is eigenlijk best opmerkelijk dat deze game zo ineens is verschenen zonder dat er veel aandacht voor de game was vanuit Bandai Namco. Dat is best jammer, want de game verdient meer dan dat. Sterker nog, zonder enige informatie doken we er in toen de game arriveerde, met als gevolg dat dit toch wel één van de verrassingen van dit jaar is. Het is een keer wat anders, boeiend tot op het einde en vooral erg leuk om te spelen.

De game is zeker niet perfect, zo moet je rekening houden met wat framedrops hier en daar en ook het onbedoelde trial & error aspect bij de stealth gameplay is wat vervelend. Verder kan je soms wat veel tijd kwijt zijn aan het zoeken naar dat ene ding om verder te komen in het verhaal. Tegelijkertijd biedt de game zo hier en daar ook nog wat leuke puzzels, waardoor het één het ander een beetje in balans weet te houden. Het belangrijkste is echter dat het avontuur je continu in z’n greep houdt door de intelligente manier van presenteren en verhaal vertelling. Ook weet de ontwikkelaar het psychologische effect zeer goed over te brengen, waardoor de game nooit heel eng is, maar tegelijkertijd wel ontzettend creepy.