Gespeeld: Legion Commander – Naast shooters, racegames, horrorgames en meer voor PlayStation VR, is de headset ook geschikt voor een ander genre. Wat dacht je van strategie? Ook dat kan prima in virtual reality en een game die onder die noemer geschaard kan worden, is Legion Commander. In deze game sta je als machthebber aan het roer van een leger met fictionele wezens om de strijd aan te gaan. Wij hebben Legion Commander uitgebreid kunnen spelen en we gaan jullie hier nu over vertellen. Is deze game – ‘made in China’ – van goede kwaliteit? We gaan het zien.

Lord of The Rings Commander made in China

Als je aan een genre als strategie denkt, is virtual reality niet gelijk het eerste wat in je opkomt. Toch kan het prima werken met PlayStation VR, wat deze game bewijst. Legion Commander kent namelijk een vrij simpel concept, maar voordat we daar dieper op in gaan, eerst even wat anders. Direct na het opstarten van de demo stuitten we namelijk op een typische Chinese aanpak. De stijl is goed en werkt, maar dit komt voornamelijk door het na-apen van bestaande stijlen. We zouden zweren dat alle orcs die we zagen in de game, regelrecht uit The Lord of the Rings kwamen.

De game bevat overigens meerdere legers waarmee je kunt spelen. Zo heb je naast de orcs ook de mensen, elfen en dwergen. Niet echt spectaculair, maar ach, het weet de game leuk in te vullen. In de demo die we konden spelen, konden we overigens alleen uit de orcs kiezen en die kwamen dus erg bekend voor. Dat ze uit het Tolkien universum lijken te komen is wat schaamteloos, maar wellicht biedt de game verder wel originaliteit. Wel, nadat we eenmaal de orcs hadden gekozen en het slagveld betraden, kwam de tweede game die een prominente representatie in Legion Commander heeft naar voren, namelijk World of Warcraft.

Mobile game in VR

Maar goed, we lopen iets te snel op de zaken vooruit. Na het kiezen van een factie en voordat je het slagveld betreedt, krijg je ook nog de optie om verschillende units te kiezen. In het geval van de orcs variëren deze units van een groepje goblins tot grote balrogs of vliegende Fellbeasts met de Nazgûl erop. Natuurlijk heten ze niet letterlijk zo, maar met deze referenties weet je precies hoe de units er uitzien. Het toont eens te meer aan dat het schaamteloos is gekopieerd en dat is een beetje jammer. Afijn, eenmaal je units gekozen, is het tijd om het slagveld echt te betreden en hoewel deze preview tot zover een wat negatieve ondertoon heeft, blijkt de daadwerkelijke gameplay best wel leuk te zijn.

De interface tijdens het spelen toont een rode bol die jouw health representeert. Daar omheen tref je een blauwe manabalk aan en met manapunten kan je de units over het veld verplaatsen. Het uiteindelijke doel is de legerbasis tegenover je slopen en voorkomen dat dit bij jou gebeurt. Verder liggen er voor je neus nog een paar kaartjes en deze kaartjes bevatten een speciale move of eigenlijk superbuffs en aanvallen, die je kunnen helpen in de strijd. Denk hierbij aan een extra schild om je basis heen of het verkrijgen van een Angel uit World of Warcraft, een draak die de tweelingbroer van Deathwing zou kunnen zijn en die alles op het veld in de fik steekt.

Real Time Totaal niet strategisch (RTT)

De gameplay is op zich vermakelijk en de PlayStation Move controller werkt echt uitstekend en zeer gemakkelijk. Wat ook erg gemakkelijk was, was de demo zelf omdat die enkel op de laagste moeilijkheidsgraad gespeeld kon worden. Dat stelde niet echt veel voor, waardoor we de ene unit na de andere op het slagveld konden plaatsen met als gevolg dat de tegenstander geen schijn van kans had. Een wat vreemde keuze voor een demo, want hierdoor valt het daadwerkelijke strategische element een beetje weg en het is zodoende lastig om te bepalen of het echt strategisch is ingericht. Voor nu kwam het er vooral op neer om zoveel mogelijk units op het veld te spammen en de vijand vooral met aantallen te verslaan.

Kortom, domme kracht wist het te winnen van slimheid in dit geval en dat geeft dus een wat vertekend beeld van de bedoelde gameplay. Verder komt de game qua presentatie over als een mobiele dertien in een dozijn game, maar gek genoeg is de gameplay geslaagd te noemen. Het idee is namelijk prima en het bood ook zeker wat speelplezier, ondanks de lage moeilijkheidsgraad. Wat we ons echter afvragen is waarom dit per se een PlayStation VR game moet zijn, want van immersie is geen sprake als je de game speelt. Hetgeen wel geinig is, is dat de draak over je heen vliegt met een hoop vuurspuwerij tot gevolg, maar dat was tot zover echt het enige. Er zit niks in de game dat niet zonder VR-headset gespeeld kan worden.

Voorlopige Conclusie

The Lord of the Rings VR experience in een World of Warcraft wereld die we voorgeschoteld krijgen onder de naam Legion Commander is een geinig concept, dat niks boeiends uit virtual reality weet te halen. Deze ene zin is eigenlijk de ultieme samenvatting van wat wij tot zover van de game vinden. We moeten eerlijk toegeven dat het ondanks de vroege fase waarin de game verkeerde, het allemaal wel echt prima werkt. Het speelt leuk weg dus daar is weinig mis mee, maar daar tegenover staat wel een inspiratieloze stijl (of juist wel, het is maar net hoe je het bekijkt), tot zover strategieloze gameplay en beroerde graphics dat we kennen van mobiele games van een paar jaar terug. Wat betreft de gameplay zullen we nog toegeven dat het niet eerlijk is om het zo hard aan te pakken, gezien we het gedwongen op makkelijk moesten spelen. Maar erg enthousiast kunnen we nog niet zijn over Legion Commander, kijkende naar wat er nog meer op de markt is.