Gespeeld: Owlboy – Eind 2016 verscheen na pakweg 10 jaar ontwikkelen eindelijk de 2D platformer Owlboy op Steam. De ontwikkeltijd was dus buitengewoon lang, maar dat heeft zich terugbetaald in een goede ontvangst onder de community en erg goede kritieken vanuit de media. Deze goed gewaardeerde game komt nu anderhalf jaar na de PC release ook naar de PlayStation 4. Aanstaande dinsdag om precies te zijn en wij hebben alvast even met de PS4-versie mogen spelen. Hieruit bleek dat de port geslaagd genoemd kan worden, want het eerste uurtje spelen smaakte absoluut naar meer!

Een slechte leerling

In Owlboy speel je met een jonge die over vleugels beschikt, vandaar de titel van de game. Hij is een leerling die van zijn meester geregeld nieuwe opdrachten krijgt om het vliegen en meer onder de knie te krijgen. Hij bakt er echter geen moer van en z’n leermeester is keer op keer teleurgesteld. Lang niet alles gaat dus soepel, maar uiteindelijk krijgt de jongen het toch onder de knie en dat is maar goed ook. Daar waar je het eerste uur vrij door de wereld heen kan bewegen en met wat inwoners spreekt, begint het gelazer na het verslaan van de eerste eindbaas die zich ver in een grot verstopt heeft. Je hebt je bewezen en de timing kon niet beter, want zodra je de grot uitkomt wordt de vredige wereld aangevallen door piraten.

Het is aan jou om ten strijde te trekken tegen deze piraten en dat ontvouwt in een avontuur van pakweg 10 uur vol met puzzels, platform gameplay, bazen en meer. De game lijkt op het eerste oog een redelijk traditionele 2D platformer, maar gelukkig biedt het veel meer dan dat en dat is zoal de mogelijkheid tot vliegen. Hiermee heeft Owlboy een uniek aspect binnen het genre en dat speelt ook een zeer belangrijke rol in het verdere verloop van het avontuur. Dat je überhaupt het vliegen onder de knie hebt is een goed gegeven, want in het merendeel van de game heb je dat nodig om daadwerkelijk verder te komen. Dat is ook waarin de gameplay zich echt weet te onderscheiden van andere games, want het levert veel leuke creatieve puzzels op.

Oppakken en schieten maar

Gaandeweg het avontuur ontmoet je verschillende personages die je nodig hebt om verder te geraken. Eén van de eerste figuren die je tegenkomt is Geddy. Dit is een wat slome kerel, maar hij beschikt wel over een geweer en kan daarmee vijanden en obstakels overhoop schieten. Jij, Otus, zal hem vervolgens mee moeten nemen en dat kan met een druk op de knop. Met je klauwen pik je hem op en daarmee wordt gelijk ook de gameplay een stuk uitgebreider. Otus zelf is qua mogelijkheden relatief beperkt en juist door samen te werken met de personages die je tegenkomt, zal je bepaalde dingen voor elkaar kunnen krijgen.

Door Geddy op te pikken, kan je vrij met hem rondvliegen naar waar je maar wilt. In het geval van de grot die we betraden, was hij bijzonder handig om vijanden kapot te schieten wat jij in feite controleert. Met de linker analoge stick zal je te allen tijde Otus besturen tijdens het lopen en vliegen. Als je iemand hebt opgepikt en onder je hebt hangen, Geddy in dit geval, dan controleer je hem met de rechter analoge stick. Dat bood in dit specifieke geval de mogelijkheid om een soort cross-hair te verplaatsen en met R2 was daar de mogelijkheid om te schieten. Niet alleen schieten is dan een aanvullend gameplay element. Ook voor bepaalde doorgangen zul je Geddy moeten gebruiken. Denk bijvoorbeeld aan het plaatsen van hem op een drukknop om zo een deur te kunnen openen.

Creatieve eindbaas gevechten

Het omschreven voorbeeld is voor spelers van Owlboy op de PC weinig nieuws onder de zon, aangezien de game één op één is overgezet. Ben je geheel nieuw? Dan dient dit puur als een indicatie van de mogelijkheden in de gameplay. Naarmate het avontuur vordert zul je zoals al gezegd meerdere personages tegenkomen en die beschikken allemaal over hun eigen mogelijkheden die je dient in te zetten om verder te komen. Denk hierbij natuurlijk aan de vijanden die je moet verslaan, maar ook aan de omgevingen en bijbehorende puzzels. Verder tref je zo hier en daar nog eindbazen aan die ook weer een eigen aanpak vereisen en je bent daarin vrij hoe je de samenwerking toepast, zolang je de routine maar weet te doorgronden en op het juiste moment toeslaat.

Doordat je niet puur op je eigen skills bent aangewezen, resulteert dat in vrij creatieve eindbaas gevechten. Samenwerking is in de gehele game belangrijk, dus ook in deze gevechten en dat zorgt voor best wat leuke variatie. Timing is erg belangrijk, want hoewel we weinig moeite met de game hadden tijdens de preview sessie, merkten we dat sommige vijanden vrij snel schade aan kunnen richten zonder dat je daar heel bewust mee bezig bent. Iets te dichtbij komen is bijvoorbeeld al erg gevaarlijk en dat vraagt dus enige precisie van je terwijl je toch op een relatief hoog tempo aan het spelen bent. Dat is ook gelijk de uitdaging van zo’n gevecht, want timing, nauwkeurigheid en efficiënt met de middelen omgaan zorgt voor het gewenste resultaat.

Voorlopige conclusie

Op de PC was het al een erg mooi succes en het is fijn dat Owlboy nu ook naar de PlayStation 4 komt. De game speelt heerlijk weg en in het genre doet het echt wat nieuws qua gameplay. Het samenwerken zorgt voor leuke gameplay situaties, zowel in het puzzelen als de combat en naarmate je verder komt in de game, zullen de mogelijkheden toenemen wat voor nog meer variatie zal zorgen. We hebben slechts een uurtje met Owlboy gespeeld, maar dat uurtje was voldoende om ons uit te laten kijken naar het uiteindelijke resultaat. De game is vanaf aanstaande dinsdag digitaal verkrijgbaar en vanaf eind mei fysiek. Op korte termijn mag je onze review verwachten en dan hoor je natuurlijk of de rest van het avontuur ons net zo beviel.