Gespeeld: Dream Alone – Er was eens, in een land ver ver weg, een klein dorpje waar mensen een rustig en fijn leven leidde. Toen werd het dorp geraakt door een mysterieuze ziekte waarna iedereen in een coma raakte. Slechts een klein jongetje bleef over en hij kreeg bezoek van een zwarte raaf. Het jongetje werd verteld dat hij op zoek moest naar Lady Death, die de jongen zou kunnen helpen. Hij ging op pad om haar te zoeken en zijn enige doel tot dan was overleven in een wereld vol gevaar. Dit is het begin van Dream Alone en de toon is gelijk gezet…

Overleef, succes!

In Dream Alone neem je de rol aan van een klein jongetje die er alles aan wil doen om de ziekte uit zijn dorp te verdrijven, maar zoals al aangegeven moet hij daarvoor Lady Death bereiken die hem zou kunnen helpen. Nu voorspelt de naam van deze dame al niet veel goeds, maar het is de enige redding die hij heeft en daar begint dan zijn tocht door duistere, gevaarlijke en dodelijke gebieden. De tocht is één ding, het overleven is een ander verhaal. De game is namelijk allesbehalve gemakkelijk en zit propvol gevaren, mede omdat het jongetje erg kwetsbaar is en bij elk foutje of een aanraking van een vijand de dood vindt.

De gehele opzet van Dream Alone is in 2D en daarmee is het erg traditioneel. Toch weet het wel uniek in het genre te zijn en dat komt door verschillende aspecten. Zelden hebben we een 2D wereld gezien die zo dodelijk is en er is dus enig geduld vereist om daadwerkelijk verder te komen. Enerzijds omdat je bij elk foutje opnieuw mag beginnen en anderzijds omdat de wereld vol met zichtbare én onzichtbare gevaren zit. Je gaat ontzettend vaak dood, maar een straf is het niet omdat het altijd aan jezelf te wijten valt. Onzorgvuldigheid, haast en niet efficiënt omgaan met de middelen die je hebt, betekent opnieuw beginnen en dat brengt dus veel uitdaging met zich mee.

Overleven is dus zeker niet gemakkelijk, maar keer op keer zul je een stukje verder komen omdat goed opletten op de omgeving, anticiperen op vijanden en timing zeer belangrijk zijn. In het geval van Dream Alone komt het spreekwoord; ‘oefening baart kunst’, meer dan eens absoluut tot z’n recht. De game is nooit absurd moeilijk, maar het speelt heel erg met nauwkeurigheid en timing wil je een bepaalde route met obstakels overwinnen. Naarmate je verder in de game komt, zal de uitdaging vanzelfsprekend toenemen dankzij de combinatie van verschillende gevaren waarbij je zeer snel de dood zult vinden. Geduld is een schone zaak en hoewel je vaak doodgaat, is het nooit frustrerend.

Puzzelen maar

De game is overigens meer dan alleen een moeilijke 2D platformer waarin je gevaar moet zien te ontwijken. Gaandeweg zul je meer mogelijkheden vergaren en die zijn van belang om puzzels op te lossen. Vrij snel krijg je de mogelijkheid om in een alternatieve dimensie te stappen en dat is soms nodig om bepaalde plekken te bereiken, omdat de wereld er in een andere dimensie net wat anders uitziet. Het wisselen zal gedurende het avontuur steeds vaker voorkomen en wat het extra uitdagend maakt, is dat als je terug wisselt naar de gewone realiteit, je soms ineens in een val staat. Vooruit kijken om te zien waar je veilig kan wisselen is dus belangrijk. Dat kan op hectische momenten best voor wat stress en spanning zorgen, omdat je ook de jongen nog nauwkeurig moet positioneren en je van timing afhankelijk bent.

Dat is dan slechts één van de extra elementen in de gameplay. Een ander aspect is dat je na pakweg een uur spelen de mogelijkheid krijgt om een kloon van jezelf te genereren die op een vaste plek blijft staan. Dat is bijvoorbeeld nodig om een schakelaar over te halen en die op de andere stand te laten staan, zodat er wat gebeurt in de wereld waardoor je verder kunt. De kloon is echter niet voor eeuwig beschikbaar, dus enige haast is hierbij geboden. Ondertussen moet je nog steeds op de omgeving letten, want het gevaar zit in een klein hoekje. Op deze manier zitten er puzzel elementen in de game verwerkt en die worden steeds complexer naarmate je verder komt.

Audiovisueel genieten

Dream Alone is qua gameplay een erg interessante titel dankzij de continu heersende spanning en uitdaging die het met zich meebrengt. Je timing is in alles van cruciaal belang en ook moet je er niet raar van opkijken als je 10 tot 20 minuten vastzit op een bepaald punt om de omgevingspuzzel te kunnen oplossen. Niet dat dat per se heel ingewikkeld is, maar voornamelijk omdat je met klonen, andere dimensies en continu gevaar te maken krijgt. De game kent daarbij ook een vrij unieke audiovisuele stijl. Ja, het eerste wat je denkt als je de screenshots ziet is dat het wat weg heeft van Limbo en dat kunnen we zeker niet ontkennen. Toch is Limbo wat dat betreft veel strakker en meer zwart wit, waarbij Dream Alone wel degelijk een eigen stijl en vibe kent.

Het is te allen tijde duister en mooi vormgegeven, mede doordat je zicht vrij beperkt is. Hoe meer je naar de randen van het scherm gaat, hoe donkerder het wordt. Bovendien slaat het beeld bij momenten voor een fractie van een seconde op zwart, alsof je even met je ogen knippert en daarbij geldt ook dat de levels regelmatig objecten op de voorgrond plaatsen, waardoor het jongetje er achterlangs loopt. Ook regent het geregeld en dat alles zorgt ervoor dat het zicht vrij beperkt is, maar dat past uitstekend bij de vibe en stijl van de game. Als je wisselt naar de andere dimensie, dan is het ineens een andere kleur, nog wat meer luguber en minstens net zo angstaanjagend. Kortom, visueel is het echt genieten.

Een nadeel van de stijl is wel dat je in het begin heel erg moet wennen aan de omgeving. Met name omdat je verschillende vallen niet direct ziet en je soms doodgaat zonder dat je goed doorhebt waardoor. Het is overigens onderdeel van het leerproces dus dat went gelukkig vrij snel. Wel is het soms wat onhandig dat je niet alvast een klein beetje meer vooruit kan kijken in een level. Regelmatig hebben we gehad dat we in het diepe sprongen in de hoop goed te landen, maar als je dan net in een val terechtkomt, dan kan je het stuk opnieuw doen. Het is nooit heel erg, maar het had het tempo van de game net wat meer ten goede gekomen al hadden we een klein beetje vooruit kunnen kijken.

Voorlopige conclusie

Dream Alone is vooralsnog enkel beschikbaar via Steam voor de PC, maar de ontwikkelaar is bezig om de game naar de PlayStation 4 te brengen en dat is goed nieuws. De game is qua gameplay uitdagend, maar vooral erg leuk om te spelen. De audiovisuele stijl is erg indrukwekkend en de sfeer is uitstekend. Bijzonder is ook dat de ontwikkelaar vorig jaar in mei is begonnen aan de game en dat het in amper een jaar tijd zo goed in elkaar steekt. Het voelt heel erg goed aan, is erg tof om te spelen en hoewel de game niet per se heel veel nieuwe dingen doet, is het technisch en qua ervaring vooralsnog een erg goede titel. Nu hopen dat de game zo snel mogelijk naar de PlayStation 4 komt, want het zou echt een aanwinst zijn.