Gespeeld: Sand is the Soul – Met de komst van de Dark Souls games is er een nieuw genre ontstaan waar verschillende ontwikkelaars maar al te graag op inspringen. Dit zijn grote ontwikkelaars, maar ook kleine ontwikkelaars doen een duit in het zakje. Eén van de kleinere ontwikkelaars is MGP Studios die bestaat uit slechts één man. Twee jaar werd er gewerkt aan Sand is the Soul en begin mei verschijnt de game voor de pc. De game is ook in ontwikkeling voor de PlayStation 4 en Nintendo Switch en hoewel die releasedatum nog niet bekend is, zal de game niet veel langer op zich laten wachten. Wij konden alvast een kijkje nemen.

Je gaat dood

Sand is the Soul is een hardcore 2D RPG beat ‘m up die qua sfeer erg duister is en qua gameplay zeer uitdagend. Je neemt in de game de rol aan van een diplomatieke boodschapper die als doel heeft om een belangrijk bericht af te leveren. Hiervoor zal je gevaarlijke gebieden moeten doorkruisen, want de wereld waarin het verhaal zich afspeelt wemelt van de vijanden. De game is qua moeilijkheidsgraad uitstekend te vergelijken met Dark Souls en qua sfeer weer met Castlevania, omdat je alles vanuit een 2D perspectief beleeft. Je tocht is bovendien niet rechttoe rechtaan, maar vrij in te vullen, aangezien de speelwereld je diverse routes geeft om te bewandelen.

In de speelsessie hebben we daar even kennis mee mogen maken en met die verschillende routes zit het wel goed. Na nog geen vijf minuten spelen werden we al geconfronteerd met een keuze. Recht op een gevaarlijk bos af waar de vijanden in overvloed aanwezig zijn? Of een langere omweg nemen waar wellicht minder vijanden zitten, maar die een stuk sterker zijn? Het is geheel aan de speler om de route te bepalen en dat heeft ook zo z’n effect op het verloop van het verhaal. Voornamelijk omdat de game maar liefst 22 eindes kent die je of direct kan bereiken of pas bij een tweede playthrough. Het is bijvoorbeeld mogelijk om de game in vier uur uit te spelen, maar dan tref je een slecht einde en je moet geoefend zijn.

De game motiveert bovendien om meer in de wereld te ontdekken, want er is genoeg te vinden. Daarbij geldt ook dat je beschikt over verschillende mogelijkheden om vijanden aan te vallen, maar dat je met één of twee slagen dood bent. Het is dus zeer belangrijk om goed op te letten, je aanvallen zorgvuldig te plaatsen en weg te rennen als het teveel wordt. De instapdrempel van Sand is the Soul is behoorlijk hoog en hierdoor zul je in eerste instantie zeer vaak het loodje leggen. Je begint dan van vooraf aan opnieuw om zo stapsgewijs steeds beter te worden, de omgevingen te leren kennen en meer. Klinkt dat bekend? Zie je vaak (graag) ‘You Died’ verschijnen? Dan is dit zeker wat voor jou.

Rustig afwachten en dodelijk toeslaan

Sand is the Soul is zo opgebouwd dat je telkens fragmenten van de speelwereld ziet. Je loopt van links naar rechts of van boven naar beneden en als je dan aan het einde van een bepaald deel komt, kan je met een druk op de knop naar het volgende gebied gaan. Vaak kan je hier gewoon doorheen gaan zonder de vijanden te confronteren, maar pas wel op dat je niet onverhoopt alsnog in een aanval loopt, want dan is het klaar. Mocht je besluiten de vijanden aan te vallen dan moet je daar echt heel veel geduld voor hebben. De persoon waarmee je speelt beschikt over een stok en daarmee kan hij enigszins op afstand blijven. Maar ga niet als een idioot button bashen, want je stamina meter loopt snel af.

Die meter geldt voor de slagen die je uitdeelt, maar tevens ook voor het rennen. Als je veel slagen – ongeacht of deze raak zijn – hebt uitgedeeld en je wilt vluchten, dan kan de situatie ontstaan dat je eerst moet rusten. En dat kan weer van levensgevaar zijn, aangezien dat een seconde of twee duurt en dat kan net de tijd zijn die een vijand nodig heeft om je aan te vallen. Gelukkig blijven de middelen niet beperkt tot alleen een stok, want later in het avontuur krijg je ook andere wapens tot je beschikking. Zo kregen we vrij snel een shotgun die bijzonder krachtig is, maar die moet alleen ingezet worden als het echt niet anders kan. Als je kogels op zijn, dan moet je zonder verder.

Munitie en meer ligt ook niet voor het oprapen, dus het is verstandig om zeer zorgvuldig met de middelen die je hebt om te gaan en ook daarin schuilt dus weer een flinke uitdaging. Kortom, Sand is the Soul heeft alle ingrediënten in zich om liefhebbers van de Dark Souls games, alsook een titel als Salt and Sanctuary te bekoren. Het is behoorlijk uitdagend, genadeloos als je een fout maakt en een titel die heel erg veel geduld vraagt. Dat alles is vormgegeven in een vrij unieke stijl die pixelart combineert met wat cartoony-achtige elementen en dat ziet er bijzonder uit. Ook omdat de game vrij kleurrijk is en dat maakt het binnen het genre enigszins uniek. Ook de muziek moeten we niet vergeten, want die past perfect bij de duistere sfeer en klinkt erg goed.

Lastige besturing

Tot zover is de eerste indruk van Sand is the Soul erg positief. De genoemde punten zijn allemaal aspecten van de game waaruit blijkt dat het kwaliteit is. Toch kunnen we niet om een cruciaal onderdeel heen en dat is de besturing. Doordat de levels zijn opgedeeld in verschillende fragmenten waar je doorheen loopt, krijg je telkens stukken die net wat anders zijn vormgegeven en waarbij de bewegingsruimte ook varieert. Soms kan je naar beneden lopen en soms niet, idem dito voor omhoog, rechtdoor en andere kanten op. Dat is lang niet altijd even duidelijk aangegeven en dat kan zo nu en dan erg verwarrend zijn.

Je personage beweegt ook als een plat model in de wereld en doordat je naast van links naar rechts kan, ook naar boven en beneden kan bewegen, sta je lang niet altijd goed gepositioneerd voor een aanval. Dat kost dan weer stamina zonder dat je iets bereikt en als een vijand in de tussentijd wel goed gaat staan kan dat een kostbare fout zijn. Ook de manier waarop de game zich laat besturen is vrij ongebruikelijk. Volgende regels in dialogen bereik je door het kruisje in te drukken, maar versnellen gaat dan weer met R1. Of in sommige gebieden moet je met de d-pad je personage besturen en in andere gebieden gaat dat weer met de analoge stick. Dat tezamen met de soms beperkte bewegingsruimte kan wat op je zenuwen werken, zeker vanwege de spanning die telkens heerst omwille van het continue gevaar.

Voorlopige conclusie

Sand is the Soul is twee jaar in de maak geweest en het is indrukwekkend wat slechts één ontwikkelaar voor elkaar heeft gekregen. Het kent vele eindes, verschillende routes die daar naartoe leiden en een verhaal dat de moeite waard is om meerdere malen door te spelen. Hoe afwijkend de verhalen uiteindelijk zijn is even afwachten, maar het belooft in ieder geval veel goeds. De gameplay is bijzonder uitdagend en dat maakt de game erg lastig. Audiovisueel is het vrij uniek te noemen en het past prima bij het geheel, maar de besturing is wel nog iets waar even goed naar gekeken moet worden. Het voelt heel erg clunky aan en de gebruikte knoppen zijn niet altijd even logisch, waardoor het heel erg onwennig aanvoelt. Als de ontwikkelaar dat nog even aanpast, dan kan dit best weleens een nieuwe parel in het genre zijn.