DLC Special: Call of Duty: Shadow War – We hebben minder dan zes weken te gaan totdat Call of Duty: Black Ops 4 uitkomt. Voordat het zover is breien we eerst nog even een einde aan Call of Duty: WWII. Dat einde is er voor PS4-bezitters nu gekomen in de vorm van de laatste uitbreiding: Shadow War. Nu deze uitbreiding is verschenen, is het gedaan met alle downloadbare content voor het jongste deel en zoals gebruikelijk zijn we met de uitbreiding aan de slag gegaan. Hieronder kan je lezen hoe ons dat is bevallen.

Hoog in de bergen

We gaan gelijk de hoogte in met ‘Airship’, de eerste van de drie nieuwe multiplayer maps die we uitlichten. De map is gesitueerd rondom een basis die hoog in de Alpen gelegen is, tussen de besneeuwde bergtoppen. Aan één kant van de map ligt een gigantische zeppelin van de nazi’s boven een platform. Niet dat je daarmee weg kan vliegen, maar je kunt er wel in klimmen om van daaruit tegenstanders tijdig een kogel door hun kop te jagen. Je kan de map rond lopen over de besneeuwde kliffen, maar je dient wel voorzichtig te zijn. Verkeerd stappen betekent de afgrond in vallen en dat eindigt in een respawn. In het midden kan je door een klein gebouw heengaan alwaar je uitkomt bij een rails waar vandaan normaal gesproken wagonnetjes naar beneden gaan. Hier kan je vervolgens weer naar beneden springen of glijden om vijanden te verrassen die denken langs de zijkanten veilig te kunnen lopen. Qua situering is Airship een fijne map; het biedt variatie omdat er niet echt één plek is waar de actie voornamelijk plaatsvindt.

Het Franse ‘Chancellery’ daarentegen oogt saaier. Op deze map lijkt een gedeelte weg te zijn geplukt van een level uit de singleplayer. Het draait hier om een groot statig gebouw dat van buiten opvalt door zijn sierlijke architectuur. Van binnen is dat iets anders. Ondanks de sjieke aankleding, zie je wel degelijk sporen van voorgaande gevechten. Omgevallen meubels en kleine brandjes zetten hier de toon. Binnenin dit gebouw bevindt zich nog een open plein waar regelmatig gevochten wordt. Je kan hier slim van één van beide kanten vanaf de tweede verdieping vijanden kapot schieten die het plein over rennen of die zich proberen te verschuilen. Aan één zijkant is er ook een buitengedeelte, maar wees gewaarschuwd. Als je daar uitkomt, staat er vaak iemand op je te wachten. Chancellery is zeker geen verrassing en voegt als zodanig ook weinig toe aan de verzameling van maps die je al kent.

Vechten in de Algerijnse woestijn

Dan is ‘Excavation’ weliswaar prettiger om te spelen, maar het dingt ook niet mee naar de originaliteitsprijs. De actie speelt zich hier af in de Algerijnse woestijn waarin een gedeelte van een mijn centraal staat. Deze mijn biedt doorgang om via het midden naar de andere kant te komen. De actie kan hierbinnen hevig zijn, helemaal wanneer je tijdens het spelen van ‘Domination’ de B-vlag moet bewaken of moet aanvallen. Buitenom ben je min of meer letterlijk in een cirkel aan het lopen. Weinig verrassends dus, maar deze map speelt wel lekker weg. Buiten zijn er overal rotsen en heuvels te vinden waarbij je ook nog een open vlakte hebt, wat genoeg ruimte biedt voor verschillende speelstijlen. De map wordt verder ingevuld door objecten als tanks, kapotte terreinwagens en treinwagons waar je je ook nog achter kunt verschuilen.

De geheimen van de nazi’s

‘Operation Arcane’ is de laatste toevoeging aan de War modus, waarin de nazi’s en de geallieerden het weer tegen elkaar opnemen. Als geallieerde moet je proberen met je squad een grote basis binnen te dringen, waar de nazi’s geheime documenten en wapens bewaren. Die moet je vervolgens zien te stelen waarna je een tank aan de andere kant naar buiten moet escorteren. Speel je aan de kant van de nazi’s, dan is het natuurlijk andersom en begin je vanaf de basis om zo de indringers tegen te houden. Wat vooral opviel tijdens het spelen is dat je alle opdrachten vrij snel kunt voltooien. Als je het aanvallende team bent tenminste. Potjes duurden regelmatig in totaal slecht vijf tot zes minuten. waarbij we alle drie de compartimenten hadden voltooid. Het derde stuk buiten duurt normaal gesproken het langste, want de actie is hier erg hevig, aangezien de tank langzaam rijdt en je bij de tank moet blijven om die te escorteren.

Waardige afsluiting

Tot slot komen we uit bij het laatste hoofdstuk van de Zombies saga getiteld ‘Frozen Dawn’. Hierin moeten onze helden het weer opnemen tegen de sekte genaamd ‘The Cult’. Alleen dan op hun eigen grondgebied. Het begint ergens in de woestijn bij een neergestort vliegtuig en na hier hevig te hebben gevochten, daal je langzaam af in een donker en ijzig grottenstelsel. De omgeving doet creepy aan met al die gorgelende zombies op je hielen, waardoor je je behoorlijk opgejaagd voelt. Met een beetje fantasie zou je zelfs zeggen dat deze map rechtstreeks uit een game als DOOM zou kunnen komen. Om maar aan te geven wat voor occult en sinister sfeertje er hangt. Er is verder weer genoeg te doen als het gaat om geheimen die je op moet lossen en daarmee is Frozen Dawn simpelweg een prima afsluiter.

Conclusie

De vierde uitbreiding, Shadow War, vinden we deels geslaagd als afsluiting van het Call of Duty: WWII DLC-traject. Qua maps voor de multiplayer biedt het weinig verrassends, behalve dat Airship er vooral uitspringt. Operation Arcane is daarentegen prima en het biedt vooral snel vermaak als je het goed aanpakt als team. De laatste Zombies uitbreiding is echter zoals wel vaker de kers op de taart. Fans van de Zombies modus zullen zich prima vermaken met het hoofdstuk Frozen Dawn. In deze laatste episode is weer genoeg te doen en er is voldoende uitdaging in te vinden. Shadow War is oké, maar springt niet boven de andere uitbreidingen uit. Desalniettemin zullen vooral de fans van de War modus en de Zombies modus zich hier prima mee kunnen vermaken.