Review: FIFA 20

Review: FIFA 20 – Het Nederlandse voetbal zit weer in de lift. Zie de prestaties van met name Ajax vorig jaar, van het Nederlandse elftal en van Liverpool. Waarom Liverpool? De vraag stellen is hem hier gelijk beantwoorden. Naast dat Georgino Wijnaldum daar speelt hebben we ook nog Virgil van Dijk. Hij wordt niet alleen gezien als de beste verdediger ter wereld, hij was zelfs genomineerd voor de prijs van beste speler ter wereld. Helaas ging Lionel Messi er met de prijs vandoor, maar laat hem nu ook één van de personen zijn die prijkt op de cover van FIFA 20. Met EA’s nieuwe footie zijn we de afgelopen dagen koortsachtig bezig geweest en nu is het de hoogste tijd om je er meer over te vertellen in onze review!

Gelijk het veld op

Ben je erg gewend aan FIFA 19, dan heb je weinig tijd nodig om ook aan het spel in FIFA 20 gewend te raken. Het enige wat hier opvalt is dat het speltempo wat lager ligt. Voor de rest voelt de gameplay redelijk identiek aan. Daaruit vloeit het gevoel voort dat EA het zo tegen het einde van deze console-generatie duidelijk op safe speelt. Weinig grote veranderingen wat dat betreft dus. Spelers reageren wel, zeker als je op een hogere moeilijkheidsgraad speelt, nog intelligenter op elke situatie die zich op het veld voordoet. Verdedigers lopen waar mogelijk de gaatjes dicht en gaan lijf aan lijf gevechten met de aanvaller aan.

Daar tegenover staat dat aanvallers en ook middenvelders moeite zullen doen om ruimtes in te duiken. Vaak zul je net denken het gaatje te kunnen benutten om vervolgens van de bal afgeduwd te worden door een potige verdediger als bijvoorbeeld van Dijk. Dat soort types zijn in verdedigend opzicht ook merkbaar aanwezig, wat het soms best lastig maakt om een kopduel te winnen. Zelfs als je Cristiano Ronaldo heet. Met hem kon je voorheen met enige regelmaat een corner vrij makkelijk raak koppen, maar dat is nu wat lastiger, zoals het ook moeilijker is om de keeper van op een afstand te kloppen.

Nieuwe penalty’s en een uitdaging op hoger niveau

De keeper weet zijn mannetje wat dat betreft te staan en kan soms met de meest spectaculaire reddingen een bal uit het doel weghouden. Incidenteel wil hij nog wel eens een bal verkeerd weg stompen, maar vaak doet hij dit zo zonder een (nieuwe) doelpoging te veroorzaken. Corners zijn gevoelsmatig dus wat lastiger en dat geldt in eerste instantie ook voor vrije trappen en penalty’s. Voor beide spelhervattingen is er weer een nieuw systeem bedacht. Met name bij penalty’s is dat echt wennen, want je moet nu gelijk bij de aanloop de hoek en de kracht van de bal bepalen. We begrijpen niet helemaal waarom men hiervoor gekozen heeft, want het vorige systeem werkte gewoon goed.

Ga je met name op een hoger niveau de uitdaging aan, dan is het des te bevredigender wanneer je uiteindelijk een aanval weet om te zetten in een doelpunt. Het is niet enkel het hogere spelniveau wat hier een uitdaging vormt, dat is ook de bal zelf. Die is nu nog meer dan voorheen een ‘los’ object die soms anders rolt dan hoe jij het van tevoren in gedachten had. Dat komt ook door het soms hobbelige veld wat meer kapot gaat naarmate de wedstrijd vordert. Net zoals in de voorgaande FIFA’s zie je putten op het veld ontstaan. Daar hobbelt de bal dan overheen en dat komt het nauwkeurige spel niet altijd ten goede.

Dat is op zich niet nieuw in FIFA, maar het is wel zo dat je nu nog meer moet opletten hoe hard je de bal overspeelt en hoe je met je lichaam gepositioneerd staat als je de bal aanneemt. Al met al kan je zeggen dat het spel hierdoor net weer even wat inventiever aanvoelt, maar verwacht tegelijkertijd geen revolutionaire aanpassingen, want het is allemaal vrij subtiel te noemen. Het is de bestaande formule jaar na jaar iets meer fine-tunen, zoals altijd al gedaan wordt en dat is dit jaar niet anders. Het voelt net iets realistischer en beter aan, belangrijker nog: het werkt allemaal naar behoren.

El Sierd

Wat totaal nieuw is, is het Nederlandse commentaar. Youri Mulder en Evert ten Napel hebben godzijdank het veld mogen ruimen en hebben plaatsgemaakt voor Sierd de Vos en Jeroen Grueter. Die verandering scheelt echt een slok op een borrel. Waar voorheen het Nederlandse commentaar werkelijk tenenkrommend was om aan te horen, is dat nu wel anders. Daar moet wel de kanttekening bij geplaatst worden dat je fan moet zijn van ‘El Sierd’ en zijn grappen. Die blijven nu immers niet achterwege, maar wel kan het zijn dat je dezelfde grappen op een gegeven moment gaat horen als je heel veel wedstrijden achter elkaar speelt. Een klein nadeel, maar dat deed ons er niet van weerhouden het commentaar op Nederlands te zetten. Jeroen Grueter doet het overigens aardig, maar het is duidelijk Sierd de Vos die hier de show steelt.

Fraai geanimeerd, maar te weinig gelijkenissen

Wat betreft de sfeer op en rondom het veld doet FIFA ook nog steeds goede zaken, maar we zijn daarin niets anders gewend. FIFA had het altijd al goed voor elkaar als het gaat om de audio en om hoe fraai alles er uitziet. De animaties van de spelers op het veld zien er op zich goed uit, zeker als je het van een afstandje bekijkt. Het is echter niet één en al perfectie wat hier de klok slaat, want zo zijn er zaken waar EA zeker met het oog op de volgende generatie consoles nog aandacht aan mag besteden. Ten eerste zijn daar de gezichten van een flink aantal spelers uit bijvoorbeeld onze eigen Eredivisie, want los van de echt grote spelers lijken er veel niet tot nauwelijks op hun evenbeeld uit het echt.

Iets wat PES bijvoorbeeld toch duidelijk beter voor elkaar heeft. Zeker als je ze in close-up ziet tijdens een herhaling valt op hoe houterig de animaties soms nog zijn. Bovendien kijken veel spelers nog steeds als halve zoutzakken uit hun ogen. Het publiek ziet er van op een afstand heel fraai uit en ze maken ook voldoende lawaai. Ze zingen zelfs authentieke liederen en ze maken ook bombarie als er een kans ontstaat of als die net gemist wordt, maar ook zij kunnen hier en daar wel een likje verf gebruiken. EA is er zeker niet vies van om voor het betere knip- en plakwerk te gaan, iets wat duidelijk wordt als de camera dichter op het publiek staat.

Maak carrière op de straat!

Aan modi ook weer geen gebrek dit keer waarbij natuurlijk de toevoeging van Volta in het oog springt. Het straatvoetbal is weer terug! Je begint als een straatvoetballer die zich aansluit bij een ander groepje mensen met als doel om het WK straatvoetbal te halen. Meer heeft het verhaal hier eigenlijk niet om het lijf en dat is wel jammer. Na wat cut-scènes gezien te hebben vlieg je voor je het weet van de ene locatie op de wereld door naar de andere en dat is het. Het verhaal is dus vrij mager te noemen al verbaast dat ons niks, want The Journey bevatte ook niet echt een verhaal wat erg indrukwekkend en onvoorspelbaar was.

Dat neemt niet weg dat er binnen de Volta modus wel genoeg te doen is. Je kan het verhaal doorspelen en daarbij je niveau omhoog krikken middels bepaalde skill-games. Tevens kan je online carrière maken in de Volta League en offline verschillende toernooien afgaan in de Volta Tour. Win je wedstrijden en voltooi je uitdagingen, dan verdien je onder andere Volta munten, waarmee je weer tijdelijk verkrijgbare cosmetische items kan vrijspelen zoals outfits en meer. Zoals gebruikelijk kan je er ook voor kiezen om met echt geld virtuele valuta te kopen, waarmee je deze items (eerder) kunt vrijspelen en we hadden van EA hier niets anders verwacht. Speel je gewoon je wedstrijden, dan kan je nadien echter ook nieuwe spelers aantrekken die je kan gebruiken voor je team.

Spelers met lagere statistieken kan je beter maken door meer wedstrijden te spelen. Hoe goed of slecht je speler ook is, op de straat is het geen kwestie van continu trucs maken, het moet namelijk functioneel zijn. Sterker nog, de kans op succes is groter wanneer je medespelers actief proberen vrij te lopen en proberen de ruimtes te benutten, zodat je kan combineren. Wanneer je in een zaal speelt met een wand er omheen, dan moet je ook vooral die wand gebruiken om de bal over te kaatsen naar iemand anders. Met enkel de trukendoos opengooien heb je geen garantie op succes, dan ben je de bal vaak snel kwijt. Spelers doen soms overigens in één vloeiende beweging uit zichzelf wel een truc wanneer ze de bal aannemen en je ze met het pookje doorstuurt over het veld. Maar hoe je het ook wendt of keert, Volta is in vergelijking met het vroegere FIFA Street wat kaal, maar als extra onderdeel voelt het als een fijne toevoeging voor FIFA 20.

Kleine aanpassingen die het hem doen

Eén van de meest populaire modus blijft nog altijd FIFA Ultimate Team. Daar is ook dit jaar niets ingrijpend aan veranderd al zijn er wel enkele kleine aanpassingen gedaan. Het begin is nog steeds vrijwel hetzelfde: bouw een team op en zorg ervoor dat de teamgeest zo hoog mogelijk is en blijft. Wat dit jaar zijn intrede doet is een meter waar jij XP bij kan sprokkelen en dat doe je door dagelijkse, wekelijkse of andere speciale doelstellingen te behalen. Als gevolg hiervan krijg je weer pakketjes met speciale beloningen en in het begin kunnen dat nog leenspelers zijn, maar afhankelijk van de hogere rang die je bereikt krijg je betere beloningen. Te behalen doelstellingen kunnen zijn dat je Squad Battles moet winnen of dat je een bepaald aantal vriendschappelijke wedstrijden moet spelen.

Daar doen de house-rules ook hun intrede. Dit zijn wedstrijden die je kan spelen met speciale regels, zoals je dat nog kent uit FIFA 19. Leuk om te benoemen is daarbij ‘Mystery Ball’. Deze speciale regel zorgt ervoor dat de bal jouw gehele team speciale krachten geeft en ook dubbele of zelfs driedubbele punten per gescoorde goal. Op dergelijke momenten kunnen alle spelers uit je team hard rennen en ze kunnen ook extra hard schieten. Alle andere house-rules die al bekend waren keren natuurlijk terug en dat mag nog steeds een leuke feature genoemd worden. Wil je echter succesvol in FUT zijn, dan ben je uiteindelijk wel min of meer verplicht om pakjes met kaarten te kopen.

Dezelfde soort interviews

De traditionele carrière modus ontbreekt ook dit jaar niet al moet je daar niet de wereld van verwachten. De menu’s ogen op zich vrij overzichtelijk al komen we daar wel gelijk bij onze eerste ergernis: je kan nu de kalender voor zover wij hebben gezien niet doorklikken. Dat betekent dat je de kalender automatisch moet simuleren wat niet heel efficiënt is. Dat duurt soms lang, zeker als je nog in het voorseizoen zit met de transfer-windows. Het is irritant als je dan moet wachten op een wedstrijd. Wat ook niet in het voordeel van de game werkt zijn de interviews die je geeft voorafgaand en na een wedstrijd. Je krijgt hier telkens dezelfde soort vragen, waarbij je uit verschillende antwoorden moet kiezen. Een geinig feature, maar je kan die interviews nooit doorklikken als je er geen zin in hebt.