In actie gezien: Call of Duty: Modern Warfare – We hebben de singleplayer in Call of Duty: Black Ops 4 gemist, maar die keert met Call of Duty: Modern Warfare weer terug. Voor liefhebber van singleplayer avonturen is dat op zichzelf goed nieuws, maar in dit specifieke geval zullen er weinig gamers zijn die niet uitkijken naar het komende avontuur. De Modern Warfare games waren razend populair jaren terug en dat niet alleen vanwege de goede multiplayer. Captain Price, Simon ‘Ghost’ Riley, Soap… zijn de iconische namen van weleer die bij veel gamers warme gevoelens oproepen. Een avontuur van het kaliber Modern Warfare zoals je dat kent, dat mogen we verwachten en dat naar de hedendaagse standaard.

Rauw, hard, maar rechtvaardig

Infinity Ward zal ons in Call of Duty: Modern Warfare een singleplayer campagne voorschotelen die pakweg zes uur zal duren. Dat ligt in lijn met de eerdere singleplayer avonturen en het ziet er naar uit dat het weer een spectaculaire achtbaanrit wordt. Dat is in het geval van deze game echter misschien wat denigrerend, want de ontwikkelaar wil meer doen dan alleen maar spektakel brengen. Personages zijn mensen die te maken hebben met persoonlijke idealen, ongewilde situaties en moeilijke omstandigheden die hun drijft tot de keuzes die ze maken. Zijn het de juiste keuzes? Wat is het algemene perspectief en wie verkeert in een voordelige en nadelige positie?

Met de singleplayer campagne wil de ontwikkelaar een artistiek statement maken waarin de verschillende personages en hun bijbehorende groep vanuit meer kanten belicht worden. Het worstelen met de situatie, de keuzes die gemaakt worden en de algemene perceptie van de wereld wordt er op los gelaten. Dat klinkt als een genuanceerd geheel en dat is ook precies wat Infinity Ward wil bereiken met het verhaal dat ze in deze game gaan vertellen. Ieder individu werkt volgens zijn eigen morele kompas, maar kan te maken krijgen met belemmeringen die invloed op de effectiviteit hebben.

Een goed voorbeeld werd tijdens de presentatie in Londen, waar we de singleplayer in actie zagen, geschetst: politieagent Kyle Garrick weet dat hij heel erg effectief kan zijn, maar hij wordt erg beperkt in zijn doen en laten door de regels die hij opgelegd krijgt. Captain Price daarentegen zal de regels niet overtreden, maar weet wel als geen ander hoe hij ze kan buigen. Dat geeft Price meer mogelijkheden om effectief te zijn en als Kyle daarin meegaat, dan kan dat goed uitpakken. Tegelijkertijd kan dat ook impact hebben op zijn morele waarden, want die verschillen natuurlijk per persoon en zo krijg je als speler gaandeweg het avontuur keuzes voorgeschoteld.

Een andere situatie die in dezelfde categorie valt, maar een compleet andere context kent is waar Farah Karim mee te maken krijgt. Zij is de leidster van een leger vrijheidsstrijders en zij zal in het avontuur te maken krijgen met Captain Price. Sterker nog, je zult ook met haar spelen en zij verkeert in een compleet andere situatie. De shitstorm die gaande is, is iets waar zij en haar groep niet op zaten te wachten. Het is een typisch geval van ‘het conflict’ kwam naar ons toe. De acties die zij verricht zijn goed bedoeld, maar het risico bestaat dat zij als terrorist wordt aangemerkt in plaats van vrijheidsstrijder door de partijen die eveneens in het conflict betrokken zijn. Hierdoor zijn de keuzes die zij maakt nog lastiger, want ze begeeft zich op een flinterdun lijntje dat zo kan knappen.

Het uiteindelijke doel van elk personages is het nastreven van ’the greater good’ en allen hebben ze een invloed op het verhaal. Je kunt als speler zelf beslissen hoe ver je gaat in je acties en of je wel de regels naleeft of over het randje gaat. Het is een verhaal dat een begin, middenstuk en einde kent, dat vast staat, maar je krijgt binnen die kaders wel genoeg ruimte om je eigen keuzes te maken die effect zullen hebben op de nabije omgeving. In het verhaal krijg je ook te maken met goede en slechte mensen aan alle kanten van het conflict, zodat je een genuanceerder beeld krijgt. Het klassieke Amerika versus de rest is niet meer aan de orde, het ligt complexer en dat is wat Infinity Ward graag wil laten zien.

De invloed van de wereld om ons heen

Het zal niemand ontgaan zijn dat Modern Warfare zo hier en daar gelijkenissen vertoont met de realiteit. We hebben de ontwikkelaar zodoende gevraagd of wat nu in de wereld speelt invloed heeft. Daarover was Infinity Ward heel erg duidelijk. Ze halen inderdaad inspiratie uit conflicten, situaties en meer die zich in elke uithoek van de planeet (kunnen) voordoen. De situaties die ze in de game presenteren zijn ook weer iets wat in realiteit kan plaatsvinden, maar in geen enkel geval is het een reproductie van wat eerder is gebeurd. Wel is het doel om meer licht te schijnen op waar mensen mee te maken krijgen in dergelijke situaties. De elite soldaten zijn stoer, maar in werkelijkheid staan ze keer op keer voor een enorme uitdaging.

Ze moeten ergens heen met imperfecte intel en er wordt van ze verwacht dat ze de perfecte oplossing bieden. De heftige tol die lokale inwoners moeten betalen als er plots een invasie is wegens wat voor reden dan ook, het presenteren van een situatie waar niemand op zit te wachten en wat de effecten daarvan op mensen zijn, is eveneens een belangrijk aspect. Dat zijn onderdelen van modern combat die nauwelijks belicht worden en dat punt grijpt Infinity Ward aan om te presenteren aan de spelers. Dat is ook iets wat de community wenst, zo is gebleken uit een enquête, aldus de ontwikkelaar. Een verhaal met meer diepgang, personages die een persoonlijkheid hebben en authenticiteit. Iets wat tegenwoordig ook mogelijk is om beter te realiseren met de beschikbare techniek.

Operation Cleanhouse

Tijdens de presentatie van de singleplayer werd Operation Cleanhouse nogmaals getoond. Dit is een missie die goed aansluit op hetgeen in de vorige alinea stond met betrekking tot de techniek. Het doel is om een huis in Londen binnen te vallen waar een terroristische cel zou verblijven. In de avond vielen de soldaten binnen en wat opviel is dat je cameraperspectief net wat dichter op het geweer zit. Ook de omgeving is veel meer natuurgetrouw nagemaakt, omdat het qua afmetingen veel meer één op één is. De techniek laat tegenwoordig veel meer toe om de AI op een natuurgetrouwe manier te laten bewegen, daar waar ruimtes vroeger groter moesten zijn – anders snapte de AI de doorgangen niet. Het verhaal is qua diepgang in het verleden vooral onderhevig geweest aan de techniek.

Gezien we nu een kleine 10 jaar verder zijn is er veel meer mogelijk en dat biedt ook de optie om een meer complex en diepgaand verhaal te presenteren. De ontwikkelaars kunnen immers meer sluitende situaties en omgevingen creëren die het verhaal versterken en vice versa. Daarbij kwam ook het lastige van de keuzes maken weer naar voren. In de ene kamer stond een vrouw te schreeuwen in de hoop haar lichaam te redden, maar ze liep langzaam naar achteren en pakte een baby. In de andere kamer gebeurde min of meer hetzelfde en de vrouw zei dat ze opgesloten was, maar ondertussen probeerde ze een afstandsbediening te pakken die wellicht een bom tot ontploffing zou kunnen brengen.

In de eerste situatie moet je niet schieten, in de tweede wel en dat zijn split-second beslissingen die je moet nemen in deze game. Met beperkte bewegingsvrijheid zul je heel erg adequaat moeten reageren op de situaties en ergens een beetje hopen dat je de juiste beslissing neemt. Omdat het ook op een hoge mate van realisme wordt gepresenteerd, kijken we er niet van op dat foute keuzes je onder de huid gaan zitten. Daarmee wil Infinity Ward niet zeggen dat de eerdere verhalen en games een karikatuur waren, maar de techniek laat nu simpelweg meer toe in verhaalvertelling en technisch opzicht en dat moet zorgen voor een eens te meer intense ervaring.

Voorlopige conclusie

De multiplayer wist ons eerder al te overtuigen en nu we ook meer te weten zijn gekomen over de singleplayer, kijken we eens te meer uit naar deze shooter. Het verhaal is belangrijker dan voorheen en voelt meer volwassen aan ten opzichte van eerdere delen. Het is intens, ruig en moreel complexer en je krijgt het geheel vanuit drie personages gepresenteerd. Binnen de Call of Duty games achten we de kans vrij groot dat Infinity Ward een nieuwe standaard gaat zetten. Nu is die ontwikkelaar sowieso al goed in verhalen vertellen, maar dit lijkt het beste geval van de lat hoger leggen in jaren te zijn. Natuurlijk, het zal explosief, spectaculair en fantastisch zijn om te beleven, maar tegelijkertijd kunnen we de meer authentieke benadering en diepgang in de personages waarderen. Eind deze maand zullen we echt gaan ontdekken hoe de singleplayer uitpakt, maar alles wijst momenteel in de juiste richting.