Review: Pillars of Eternity II: Deadfire – Pillars of Eternity II: Deadfire betreft een RPG ontwikkeld door Obsidian Entertainment en uitgegeven door Versus Evil. Het is het vervolg op de eerste Pillars of Eternity en werd al eerder op 8 mei 2018 uitgebracht voor de pc, om vervolgens anderhalf jaar later uit te komen voor de PlayStation 4 en Xbox One. Het spel werd aangekondigd met de lancering van een crowdfunding campagne in januari 2017, waarbij de game binnen een dag zijn financieringsdoel al bereikte. Het verhaal is een vervolg op de eerste Pillars of Eternity, waarvan de PS4-versie zeer goed ontvangen werd. Nu is echter de vraag of dit vervolg even goed is als zijn voorganger en of het de pc-versie kan evenaren.

Tocht door Eora

Het verhaal is een direct vervolg op de eerste Pillars of Eternity en speelt zich dus af in Eora. Ook hier speel je als een “Watcher”, een persoon die in de ziel van anderen kan kijken, alsook hun herinneringen kan lezen. Het verhaal begint vijf jaar na de gebeurtenissen van het eerste spel. Eothas, de god van het licht, ontwaakt onder het bolwerk van de speler, Caed Nua, uit het eerste spel. Het ontwaken van Eothas gaat extreem gewelddadig en hij vernietigt Caed Nua, terwijl hij de zielen van de mensen in de omgeving aftapt. Zelfs bij de Watcher is er een stuk van zijn ziel afgescheurd tijdens de aanval.

In deze bijna-dode staat word je gecontacteerd door Berath, de god van de dood, die aanbiedt om je ziel te herstellen als je Berath’s voorbode wil worden en de taak op je neemt om Eothas te achtervolgen en uit te zoeken wat hij van plan is. De jacht op Eothas brengt de Watcher met zijn schip naar de Deadfire Archipel, waar je moet proberen antwoorden te vinden die stervelingen en de goden zelf ongerust maken. De acties en beslissingen van de speler geven vorm aan en beïnvloeden het verhaal. Het is zo zelfs mogelijk om het spel uit te spelen op enkele luttele minuten. Het spelen van de eerste game is aangeraden, maar het is niet per se verplicht. Het volgen van het verhaal wordt dan wel wat moeilijker in het begin, al is dit mooi opgelost door personages te laten uitleggen wat jij vergeten zou zijn.

Wat te doen in Deadfire

De game kent verschillende moeilijkheidsgraden, variërend van “Story” tot “Path of the Damned”. Pillars of Eternity II: Deadfire kan dus zowel gespeeld worden door groentjes als door fervente aanhangers van het genre. Ook kent de game nog twee extra uitdagingen die de titel wat uitdagender kunnen maken. Zo is er de “Trial of Iron”, waarbij er maar een opslagbestand wordt bijgehouden en deze wordt verwijderd wanneer de speler sterft, met als gevolg dat je weer helemaal opnieuw mag beginnen. De andere extra uitdaging heet “Expert mode”. Hierin zullen alle extra hulp en tips uitgeschakeld worden en moet je terugvallen op je eigen kennis. Tot slot is er nog de optie om alle vijanden naar jouw level te schalen, om zo de uitdaging op het beoogde niveau te houden.

Er zijn twee verschillende manieren van spelen, wat eigenlijk wil zeggen dat je twee games hebt voor de prijs van één. Je hebt allereerst de optie om in real-time te spelen, met de optie om het spel tijdens een gevecht te pauzeren. Als dat niet zo je ding is, kan je echter ook opteren voor turn-based combat. Het verhaal en de beslissingsopties zijn natuurlijk hetzelfde, maar het is handig om je favoriet uit te kiezen. De besturing is redelijk eenvoudig op de PlayStation, al valt wel te vermoeden dat dit spel gemakkelijker speelt op een pc. Personages zullen zo bijvoorbeeld gemakkelijker te positioneren zijn op de pc, wat de vraag doet rijzen of het niet verstandiger is om het spel op dat platform aan te schaffen.

De oh zo mooie Deadfire Archipel

De game bevat een goed verhaal dat redelijk makkelijk te volgen is. Je moet echter wel wat tijd kunnen vrijmaken, want er is veel tekst. Zeer veel tekst. Dit maakt het soms wat een geworstel, zeker als je nog niet volledig in het verhaal zit. Na een bepaalde tijd lazen we alleen nog maar de nuttige stukjes tekst, tekst met betrekking tot het verhaal en wat de personages te zeggen hadden. De tekst over gezichtsuitdrukkingen en houdingen werd geskipt. De game laat echter vrij duidelijk zien welke tekst met betrekking tot gedrag belangrijk is om te lezen en welke niet. Het verhaal wordt deels verteld op basis van mooie artistieke tekeningen, die zeker een meerwaarde zijn. Bovendien helpt dit om je beter in te leven in de wereld en zijn gebeurtenissen. Ook ziet de wereld zelf er zeker niet slecht uit en het zien uiteenspatten van vijanden geeft een zeer bevredigend gevoel.

Pillars of Eternity II: Deadfire is volledig ingesproken door stemacteurs, wat het onderdompelen in de wereld gemakkelijker maakt. De acteurs hebben goed werk geleverd, maar de tekst van je eigen personage is echter niet ingesproken, wat toch een beetje jammer is. Je hebt bij de character customization zelfs een stem gekozen en het is dus een wat gemiste kans. De dialogen bevatten overigens wat humor, wat toch tot een sporadische grinnik leidde. Nu we het toch over character customization hebben: deze is uitgebreid wat keuzes betreft en in het begin zelfs wat ontmoedigend. Er staat echter duidelijk aangegeven welke skills nuttig zijn voor het personage dat je aan het maken bent. Desalniettemin is de game in het begin wat overweldigend, maar de doorzetter vindt een zeer lonende ervaring.

Loading…

Er is één groot nadeel dat het geheel afbreekt: de laadschermen… De laadschermen zijn tergend lang. Een gemiddelde laadtijd lag rond de minuut. Dit is oké indien er niet om de vijf minuten een laadscherm nodig is om je te verplaatsen, wat dus het geval is. Je krijgt het gevoel dat je 50 procent van de tijd naar een laadscherm aan het kijken bent. De tekeningen die je tijdens de laadschermen voorgeschoteld krijgt zijn misschien wel mooi, maar op den duur gaat het toch vervelen. Bovendien durft de game nog wel eens te haperen nadat het laadscherm uiteindelijk verdwenen is. Tijdens het spelen crashte Pillars of Eternity II: Deadfire bij ons ook nog eens tweemaal, wat uiteraard nog wat extra frustraties met zich meebracht. Ook kwamen we een erg vervelende bug tegen, waardoor we een bepaald gebied niet meer op een normale manier konden verlaten. Leuk is anders…

De negatieve punten hebben dus voornamelijk te maken met de prestaties van het spel bij de release en kort daarna. Deze problemen zouden in de toekomst verholpen kunnen worden, maar daar is het op het moment van schrijven nog op wachten. Het crashen van de game en de framedrops vinden we onaanvaardbaar, want het heeft best wat impact op de ervaring. Daarnaast heeft de game ook last van zogenaamde “invisible walls”, die de inleving nog eens wat meer kunnen temperen. Zo zou een personage toch echt wel over een kei moeten kunnen stappen in plaats van hier omheen te moeten lopen.

Conclusie

Pillars of Eternity II: Deadfire bevat een goed verhaal en solide gameplay. Als je een fan bent van de eerste Pillars of Eternity, dan zal deze iteratie je zeker ook bevallen. Voor nieuwkomers is het in het begin misschien wat overweldigend, maar even doorbijten is het advies: het is zeker de moeite waard. Dit alles in de veronderstelling dat je akkoord gaat met het minutenlang staren naar laadschermen. Deze veel te lange en frequente laadschermen verpesten de inleving, wat zonde is voor een story-based game. Het tempo wordt immers teveel belemmerd en hieruit blijkt ook enigszins dat de game niet super geoptimaliseerd is voor consoles. Ook verlangden we af en toe naar een toetsenbord en muis in plaats van een controller, om de gameplay iets handiger te maken.

Pluspunten

  • Goed verhaal
  • Mooie artstyle
  • Keuzemogelijkheden

Minpunten

  • Zucht weer een laadscherm
  • Framedrops
  • Glitches

7.0