Er zijn door de jaren heen erg veel gimmicks binnen gaming op de markt verschenen. Denk bijvoorbeeld aan de EyeToy op de PlayStation 2 of de Wii met zijn zwiepen en zwaaiende controllers. Toch hoeft niet alles meteen neergesabeld te worden, want ook al is het misschien niet per se je ding, innovatie blijft toch erg belangrijk. Nieuwe concepten worden hiermee geboren en dan niet alleen met gimmicks, maar ook met gameplay.

Een technisch hoogstandje in besturing is bijvoorbeeld Titanfall 2, een mooi voorbeeld dat illustreert dat finesse in gameplay zeer belangrijk is. Of games als Detroit: Become Human en The Last of Us: Part II die heel erg leunen op het grafische aspect, omdat verhaalvertelling dan beter uit de verf komt. Maar ook sounddesign komt van ver. Een game als Rainbow Six Siege heeft als gameplay element geluidmechanieken waarop je kunt anticiperen.

Ondanks dat we van ver gekomen zijn met graphics, gameplay en geluid, komt het vooral neer op het verbeteren van elementen die we eigenlijk al kennen. Als we kijken naar wat echt innoverend is, is virtual reality iets wat eruit springt. De immersie wordt naar een hoger niveau getild met zo’n headset en als je het eenmaal hebt geprobeerd, wil je meer. Het is alleen zo jammer dat er zo weinig content voor verschijnt om de investering te verantwoorden. Half-Life: Alyx is eigenlijk één van de weinige killer games voor het vr-platform, maar die is enkel op de pc verkrijgbaar.

Om een beetje sneller ons punt te maken: we zien vooral Microsoft en Sony spierballen tonen met graphics en technische next-gen specificaties, maar van innovatie in games is tot dusver niet heel veel sprake. Mooiere graphics, stabielere framerates en ray-tracing is het enige wat we horen, maar dingen als betere AI, destructieve omgevingen, betere physics of andere vormen van vooruitgang binnen gameplay, daar hebben we weinig van vernomen. Afgezien van een meer gerichte vibratie via de haptische feedback met de DualSense controller.

Terwijl Sony PlayStation VR met de PlayStation 5 zal ondersteunen, lijkt Microsoft de HoloLens naar de achtergrond te hebben geschoven (en wordt streaming via xCloud meer gepusht). Misschien weet je het nog: zo’n headset die zich op augmented reality richt, waarmee je bijvoorbeeld kan Minecraften op je salontafel. Innovatief, maar blijkbaar niet interessant genoeg en toen was daar plotseling Nintendo.

Zij zitten wel erg op innovatie, zo weten ze sinds enige tijd karton te verkopen waarbij je de Nintendo Switch gebruikt in allerlei geinige concepten. Dit product, Labo genaamd, is natuurlijk vooral voor kinderen bedoeld, die zich er helemaal mee uit kunnen leven. Is het iets voor het grote publiek? Misschien niet, maar feit blijft dat het iets nieuws en origineels was. Hetzelfde geldt nu voor het zojuist aangekondigde Mario Kart Live. Hierin kan je met echte RC Mario autootjes – met een camera erop – een parcours in je woonkamer afleggen en via augmented reality tegen anderen racen. Om een idee daarvan te krijgen, check de bovenstaande trailer.

Wat we hiermee willen zeggen is dat Nintendo met de Switch al tot twee unieke concepten is gekomen en dat op een technisch zwakker platform. Innovatie is overal te bespeuren, maar van dit kaliber… daar ontbreekt het een beetje aan bij PlayStation en Xbox. En zo komen we dus bij de Jouw mening van deze week. Want wat heb je aan zoveel kracht in je console als het aan innovatieve concepten ontbreekt. Games zijn mooier, klinken beter en er is technisch meer mogelijk, maar laten we wel wezen. Tot op heden zien we weinig innovatie in de next-gen games, want afgezien van technische verbeteringen is het qua gameplay ogenschijnlijk vooral meer van hetzelfde.

Onderscheidende content die op een unieke manier gebruik maakt van alle features hebben we nog niet gezien. Dat beperkt zich niet tot next-gen, want het is nog wat vroeg om daar nu al concluderend in te zijn, maar we zagen het ook bij current-gen. De echt innovatieve concepten zijn op slechts één hand te tellen daar waar de hardware krachtig is. Nintendo heeft beperkte technische capaciteiten, maar weet zich wel telkens te onderscheiden door echt iets nieuws te doen.

Wat vinden jullie? Is het met de volgende generatie eigenlijk wel genoeg om enkel wat meer grafische pracht en praal te realiseren, net zoals beter geluid en force feedback? Dat met als concessie dat games weinig innovatief zijn en vooral meer van hetzelfde bieden? Of wordt het eens tijd dat ontwikkelaars zich niet zo blindstaren op wat er technisch mogelijk is om zo het maximale eruit te halen, maar dat ze aan de slag gaan met juist vernieuwende dingen? Dat zou een console ook kunnen helpen bij het slijten aan een casual publiek. Goed, laat je hieronder horen, we zijn erg benieuwd!