Review | Unplugged: Air Guitar (PS VR2) – In 2005 kwam Activision met het fantastische idee om een ritmespel uit te brengen waarbij je daadwerkelijk een gitaarvormige controller in je handen hebt. Uit het succes van Guitar Hero kwamen niet alleen vervolgen voort, maar ook andere franchises zoals Rock Band, DJ Hero en Ubisofts Rocksmith dat een wat minder casual benadering had op het genre. Alhoewel de hoogtijdagen van deze games allang vervlogen zijn, blijft er een vraag naar games zoals deze. Unplugged: Air Guitar belooft een andere, maar alsnog vertrouwde ervaring door de fysieke gitaar controller uit je handen te rukken en je een virtuele gitaar toe te reiken waarop je los kan gaan. Of dit ook een goede keuze is geweest is een tweede, maar daar lees je hieronder meer over.

Eyes of a Panther

Zodra je Unplugged: Air Guitar opstart word je als rockmuziekfan gelijk verwelkomd door een bekend gezicht die je wel even wegwijs maakt met het bespelen van je luchtgitaar. Hoofdgitarist van Steel Panther, Satchel, staat je bij in je reis om een rocklegende te worden. De eerste ontmoeting met Satchel is vooral gevuld met cliché humor die in het begin vrij pijnlijk is om aan te horen, maar beter wordt naarmate je de latere uitlegsecties speelt. Wat slechte grappen verder en je bent er klaar voor om aan te geven of je links- of rechtshandig bent, je gitaar te positioneren en even te oefenen met het tokkelen van de gitaarsnaren en je vingerpositionering.

De uitlegsecties in het spel introduceren zorgvuldig nieuwe gameplay elementen en leggen deze duidelijk uit. De secties voelen gelukkig nooit te lang aan omdat je vaak de nieuwe beweging maar een aantal keer hoeft te herhalen alvorens je het in een nummer kunt uitproberen, er zit dus een goed tempo in. Er is wel één groot probleem met de uitlegsecties, je kunt namelijk heel makkelijk hele belangrijke stukken uitleg gewoon compleet missen. Waar dit precies aan ligt is ook niet geheel duidelijk, maar mogelijk heeft dit te maken met de volgorde waarop je nummers speelt. Het kan dus wel eens zo zijn dat je een nummer start en opeens mechanics moet gebruiken die je nog helemaal niet kent.

Rock on

Het is wel even wat anders dan een echte gitaar, zo’n luchtgitaar, maar gelukkig is de besturing allesbehalve lastig. Met de ene hand gebruik je je plectrum om de snaren te tokkelen, terwijl je met je andere hand je vingers op de juiste plek zet om de koorden te kunnen raken. Met L2 (of R2 als je linkshandig bent) zet je je wijsvinger op de gitaar en kun je de blauwe koorden raken. Met L1 (of R1) zet je je middelvinger, ringvinger en pink op de gitaar en kun je de groene koorden raken. Deze twee acties moet je ook vaak combineren. De kleur van de koorden kan vanaf de normale moeilijkheidsgraad ook rood of geel zijn. Om deze te raken gebruik je dezelfde knoppen (L1 en L2), maar beweeg je je hand omlaag totdat de kleuren van je vingers in het spel ook veranderen. De tutorial waarin je dit leert kregen wij om één of andere reden pas nadat we al een aantal liedjes hadden gespeeld waarin dit nodig was, heel onhandig dus.

In de PlayStation VR2 versie van Unplugged: Air Guitar zijn er twee verschillende soorten koorden waarmee je te maken krijgt. Koorden waarvoor je wel met je plectrum de snaren moet tokkelen en koorden waarvoor dat niet het geval is en je alleen je hand naar de juiste plek moet bewegen en de juiste knop ingedrukt moet houden. Het verschil is makkelijk te herkennen: koorden waarvoor je wel moet tokkelen zijn gevisualiseerd als een gekleurd blokje binnenin een omlijning, en het andere type koord is een gekleurd blokje met aan beide uiteindes een dunne lijn. Het feit dat het spel te spelen is met maar twee knoppen maakt het vrij simpel, maar weet gelukkig genoeg uitdaging te bieden op de hogere moeilijkheidsgraden. Er is ook een motivatie om beter te worden, want elk nummer heeft een leaderboard voor elke moeilijkheidsgraad. Je kunt het dus opnemen tegen de rest van de wereld en proberen de hoogste positie te behalen.

Keuze genoeg

In Unplugged kun je uit meer dan 45 verschillende nummers kiezen. Zeker geen slecht aantal gezien de meer dan redelijke prijs (€ 25,-) van het spel. De tracklist bestaat uit een aantal rockklassiekers zoals Should I Stay or Should I Go, Eyes of the Panther, Ozzy Osbournes Flying High Again en Free Bird van Lynyrd Skynyrd. De tracklijst is meer dan prima en menig rockfan zal zich ermee kunnen vermaken, maar toch is het jammer dat legendarische bands zoals Black Sabbath, KISS, Aerosmith en dergelijke geen verschijning maken. Door het spelen van nummers en het behalen van bepaalde uitdagingen kun je nieuwe podia en plectrums vrijspelen. Het had echter wat leuker geweest als je ook nieuwe nummers kon vrijspelen door uitdagingen te voltooien of door een soort carrière modus te spelen, maar dat is helaas niet het geval. Je kiest gewoon een nummer uit de lijst die het spel heeft, er is in die zin dus geen sprake van een progressiesysteem.

Machtig gevoel

De grafische voorstelling van het spel is niet heel bijzonder, de textures zijn prima en de omgevingen zijn klein met een aantal props. Vaak bevind je je op een podium of in een kleine kamer die visueel niet immens veel van elkaar verschillen. De focus ligt daar echter totaal niet op, want het lijkt er namelijk op dat alles in je gezichtsveld los van de gitaar en de koorden die op je afkomen expres donker zijn gemaakt, zodat je zonder afleiding op je luchtgitaar kan spelen. Bij elke snaar en elke noot die je raakt voel je rumble feedback in je Sense controllers, maar verder mist het spel andere PS VR2 specifieke implementaties zoals trigger haptics, headset rumble en eye tracking.

Het spel zit verder prima in elkaar, de tracking van je handen werkt perfect en je hebt niet het idee dat de timing van jouw bewegingen niet de feedback in het spel weerspiegelen.
Unplugged kan natuurlijk alleen werken in virtual reality, maar de toegevoegde waarde ervan zoals je dat bij andere spellen ziet is niet meteen heel duidelijk. Het moment dat je echter lekker in het spel zit, je handen voortdurend beweegt naar de juiste koorden terwijl je andere hand op en neer gaat en je jezelf verliest in de muziek, is een machtig gevoel. Dit gevoel was niet mogelijk geweest zonder de afzondering van de echte wereld, die wordt bewerkstelligd door de virtual reality headset. Zet je een goede voorstelling neer? Dan word je door een juichend publiek bestaande uit donkere figuren overrompeld met vliegende beha’s en onderbroeken, dé kers op de taart bij een succesvolle sessie.

Gespeeld op: PlayStation 5 (PS VR2).
Ook beschikbaar op: pc (Meta Quest en Steam VR).

Conclusie

Unplugged: Air Guitar is een spel dat je gemakkelijk op kunt pakken om er even lekker op los te rocken. Alhoewel de eerste uitleg je duidelijk en met een goed tempo wegwijs maakt, worden latere uitleggen niet altijd op het juiste moment geactiveerd, waardoor je tijdens een nummer opeens te maken krijgt met technieken die je nog niet kent. Zodra je hier omheen bent is het echter volop genieten. Het besturen van het spel is simpel en gemakkelijk, maar de gameplay weet gelukkig op de hogere moeilijkheidsgraden ook uitdagend te zijn en meer variatie te brengen. Er is een ruime keuze aan nummers voor een prima prijs, al was het leuk geweest om nog wat meer hele bekende bands en nummers te zien in de muzieklijst. Het spel had kunnen profiteren van een innemend progressiesysteem, maar dat mag de pret niet bederven want rocken in VR is een toffe ervaring voor de gemiddelde rockliefhebber.

Pluspunten

  • Aantal tracks
  • Prijspunt
  • Aantal moeilijkheidsgraden
  • Immersie
  • Inputs registreren altijd goed

Minpunten

  • Uitlegsecties worden niet op juiste moment getriggerd
  • Geen duidelijk progressiesysteem

7.5