Review | Hot Wheels Unleashed 2: Turbocharged

Review | Hot Wheels Unleashed 2: Turbocharged – In 2021 kwam Hot Wheels Unleashed op de markt, gemaakt door Milestone. Het was duidelijk dat de ontwikkelaar, die bekend staat om zijn vele simulatieracers, nog moest wennen aan het ontwikkelen van arcade racers. Hot Wheels Unleashed speelde op zich wel lekker, maar er waren wel genoeg punten voor verbetering vatbaar. Sommige parcoursen waren saai, de campagne bood weinig variatie en het online gedeelte had slechts één spelmodus. Desondanks heeft Milestone een tweede kans genomen. Door de vele feedback op het eerste deel en de ervaring die de Italiaanse ontwikkelaar heeft opgedaan met de eerste arcade racer, kan het haast niet anders dan dat Hot Wheels Unleashed 2: Turbocharged zijn voorganger zal overtreffen.

Hot Wheels are go!

Het tweede deel biedt je opnieuw de mogelijkheid om te racen met de bekende miniatuurautootjes over diverse parcoursen. Er is opnieuw een singleplayer campagne aanwezig en je kunt online tegen andere spelers spelen. Bij het eerste deel viel er bijna op elk vlak wel iets aan te merken. Het enige wat echter wel goed in elkaar zat was de besturing, want de diverse wagens lieten zich prima  besturen. Dit is in Unleashed 2 niet veranderd. Wel is nu het verschil tussen de verschillende auto’s meer voelbaar. Zo voelt bijvoorbeeld een ‘big foot’ zwaarder aan dan een racewagen. Bovendien worden nu ook motoren geïntroduceerd en hier geldt dat deze eveneens hun eigen kenmerken hebben qua besturing. Ze zijn namelijk veel wendbaarder, wat betekent dat je veel minder agressief hoeft te sturen dan bij een auto. Als kers op de taart kun je nu ook met je auto’s springen en zijwaarts tegen je tegenstanders aan rammen.

De voelbare verschillen tussen de diverse voertuigen zorgen ervoor dat je daadwerkelijk experimenteert met de verschillende modellen om te ontdekken welke het beste bij je past. Dit is ook noodzakelijk, aangezien je tijdens de singleplayer campagne soms met een specifieke categorie voertuig moet rijden. Dit zorgt voor meer variatie, iets wat ontbrak in deze modus van het origineel. Er is echter nog meer gedaan om eentonigheid te voorkomen. Aan de Quick Race, Time Trial en Boss Race van het eerste deel zijn nu Elimination, Drift master en Waypoints toegevoegd. In Elimination zal om de zoveel tijd de laatste coureur afvallen en bij Drift master moet je een bepaald aantal punten halen door te driften. Met Waypoints kom je in een open level terecht. Dit zijn leuke extra onderdelen, maar de laatstgenoemde is een uitzondering op de rest.

Waar moet ik heen?

Bij Waypoints moet je namelijk binnen een bepaalde tijd door checkpoints rijden om uiteindelijk de finish te bereiken. Dit is op papier een leuke toevoeging, de uitvoering laat echter wat te wensen over. Je krijgt namelijk pas te zien waar je naartoe moet nadat je een checkpoint gepasseerd bent, wat niet handig is als je recht op een muur afrijdt. Het wordt dan gokken waar je heen moet om te voorkomen dat je tegen de muur aanrijdt, maar als je verkeerd gokt kan dat kostbare tijd kosten. Een extra aanwijzing over de juiste richting of het toevoegen van een mini-map had dus niet misstaan. Nu heeft dit onderdeel een hoog trial & error-gehalte, wat jammer is. Ondanks dit is de campagne nu wel veel leuker dan in het eerste deel, vanwege de toegenomen variatie.

The good and the bad

De singleplayer campagne is ditmaal voorzien van een verhaal inclusief cutscènes, maar daar worden we niet echt vrolijk van. Het gaat over een professor die één van zijn experimenten ziet falen, waardoor er monsters in de stad rondlopen. Door middel van deze te verkleinen met een andere uitvinding van hem, kan een tweetal racecoureurs – die dan ook worden verkleind – de gedrochten verslaan met gebruik van auto’s. Het verhaal gaat nergens over en is dan ook van geen enkele toegevoegde waarde. De game heeft dit helemaal niet nodig, want het is goed genoeg van zichzelf en dat heeft de titel voor een groot gedeelte aan de racebanen te danken. De diverse parcoursen zijn nu veel spectaculairder en stellen je skills daardoor al snel op de proef. Je racet nu ook meer buiten de afgesloten banen, wat er weer voor zorgt dat je je rijstijl moet aanpassen, omdat je op een andere ondergrond terechtkomt, die bijvoorbeeld minder grip geeft. Hot Wheels Unleashed 2 laat je dan ook vaak op het puntje van je stoel zitten.

Om je skills nog meer te testen zijn er tijdens de races verschillende obstakels aanwezig, die je zal moeten ontwijken als je geen snelheid wilt verliezen. Alleen is er één obstakel dat het speelplezier bederft. Als je dit object niet ontwijkt – wat gemakkelijker gezegd is dan gedaan – zorgt het er voor dat je seconden stil moet staan, omdat deze de weg volledig blokkeert. Is de weg weer begaanbaar, dan mag je hopen dat je kan boosten, anders valt het desbetreffende voorwerp weer naar beneden en moet je weer een paar seconden wachten. Dit haalt de flow compleet uit de game. Nu zal je dit object pas later in de campagne tegenkomen en het wordt weinig gebruikt, maar de negatieve impact op het racen is groot.

Wij willen meer!

Milestone heeft gelukkig meer aspecten van de game uitgebreid die wel een positieve impact hebben. In het eerste deel waren er iets meer dan 60 auto’s beschikbaar, maar voor het tweede deel zijn dit er meer dan 130, wat de drang om ze allemaal te verzamelen doet vergroten. Het online gedeelte bestaat nu uit meerdere disciplines in plaats van slechts één, wat voor veel meer uren aan speelplezier zorgt. Het upgraden van je auto’s/motoren is ook uitgebreider, zodat je ze kunt aanpassen aan jouw voorkeuren. Als je creatief bent, kun je het uiterlijk van je wagens en motoren eveneens customizen en net als in het eerste deel kun je wederom je eigen parcoursen maken. Hiermee kun je behoorlijk indrukwekkende racebanen maken. Hoewel het vrij eenvoudig te realiseren valt, zal een complete baan maken wel wat tijd vergen. Nadien kun je jouw creaties uploaden, zodat anderen er ook van kunnen genieten.

Op grafisch gebied scoort Hot Wheels Unleashed 2: Turbocharged ook goed. Het is misschien niet baanbrekend, maar de auto’s zijn gedetailleerd en de omgevingen zien er verzorgd uit. Het spel draait op een stabiele 60 frames per seconde, met een resolutie die je zelf kunt instellen. Je kunt namelijk kiezen om gebruik te maken van FSR1. Als je voor deze upscaling-techniek kiest, is de resolutie 4K. Als je deze optie uitschakelt, lijkt de resolutie 1440p te zijn. In veel gevallen zorgt FSR voor ‘artifacts’, maar in dit spel merk je dat eigenlijk niet, omdat de snelle actie al je aandacht opeist. Je kunt dus zonder problemen de game met FSR spelen, zodat je het scherpste beeld krijgt zonder in te leveren op de framerate.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar voor: PlayStation 4, Xbox one, Xbox Series X|S, Nintendo Switch en pc.