Review | Paper Mario: The Thousand-Year Door

Review | Paper Mario: The Thousand-Year Door – Twintig jaar geleden verscheen de derde Mario RPG voor thuisconsoles in de vorm van Paper Mario: The Thousand-Year Door. Geliefd door gamers én critici staat deze game nog bij velen in het geheugen gegrift. Na deze game besloot Nintendo echter een heel andere kant op te gaan met de Paper Mario-reeks, waardoor deze serie tegenwoordig een soort identiteitscrisis heeft. Tot op heden was Paper Mario: The Thousand-Year Door enkel speelbaar op de GameCube en daarnaast valt de game ook nog eens onder de noemer zeldzaam. Daar hoeven Nintendo Switch gamers zich in ieder geval niet langer druk om te maken, want deze klassieker is nu eindelijk speelbaar op een moderner platform. Voor ons werd het echter een soort bitterzoete hereniging.

X-Treme reddingsmissie

Tijdens een reis door het Mushroom Kingdom hoort Princess Peach over een schat die zich zou bevinden onder het havenstadje Rogueport. Zij wil hier naar op zoek gaan en dus stuurt ze Mario een bericht om haar te komen helpen. Wanneer Mario arriveert in Rogueport is Princess Peach echter nergens te bekennen, maar al snel treft Mario een jonge goomba: Goombella. Ook die is op zoek naar de schat en samen vormen ze een team om hun doel te bereiken en, hopelijk, gaandeweg Princess Peach te vinden. Na een kort bezoek aan Goombella’s leraar Professor Frankly, leert Mario dat hij eerst de zeven Crystal Stars zal moeten vinden alvorens hij überhaupt bij de schat kan komen die verstopt ligt achter, jawel, The Thousand-Year Door.

Gedurende het avontuur komt Mario steeds meer nieuwe compagnons tegen die zich bij het team voegen. Ook wordt duidelijk dat Princess Peach deze keer niet door Bowser is ontvoerd, maar door een groep die zichzelf de X-Nauts noemt. Zij zitten ook achter de schat en dus de Crystal Stars aan en ze houden Princess Peach gevangen in een high-tech cel waar haar enige gezelschap een AI genaamd TEC-XX is, die verliefd lijkt te zijn op de prinses. Daardoor mag Peach van TEC-XX een e-mail versturen om te laten weten dat ze in orde is. Dit zet Mario en zijn vrienden op een spoor en vervolgen zij hun reis door het koninkrijk.

IJzersterke fundering

Paper Mario: The Thousand-Year Door is een turn-based RPG die uitblinkt in zijn simpelheid. Mario kent zelf drie statistieken: HP, FP (Flower Points) en BP (Badge Points). Aanvankelijk zijn alle drie erg laag, maar wanneer je genoeg Star Points verzameld hebt door het verslaan van vijanden, zal Mario een level omhoog gaan. Dan mag je een van deze drie statistieken verhogen. HP staat vanzelfsprekend voor jouw levenspunten, FP gebruik je om krachtige aanvallen uit te voeren en BP heb je nodig om meer badges te kunnen dragen. Tijdens jouw queeste door het Mushroom Kingdom kom je diverse badges tegen. Badges zijn een soort van extra skills die Mario kan benutten. Dit kan zich uiten als zijnde een nieuwe aanval, maar ook immuniteit tegen bepaalde vormen van schade. Om een badge te mogen dragen moet je een x-aantal BP tot jouw beschikking hebben. Je kan badges buiten gevechten om ook wisselen, maar het is zeker aan te raden om jouw BP hier en daar een keer omhoog te laten gaan. Je komt op den duur namelijk erg leuke, maar ook nuttige badges tegen die bijvoorbeeld in latere gevechten nodig zijn, omdat ze bijvoorbeeld voor specifieke baasgevechten zijn bedoeld.

In onze preview vertelden we al in het kort hoe de turn-based gevechten in Paper Mario: The Thousand-Year Door eruitzien. De baasgevechten kunnen echter alle kanten op gaan, wat het soms verrassend en uitdagend maakt. Sommige bazen zullen namelijk proberen publiek weg te jagen om te zorgen dat Mario zijn Star Power minder snel aanvult. Wanneer jouw Star Power meter gevuld is, kan Mario een Crystal Star aanval gebruiken. In het begin heb je enkel een Crystal Star aanval genaamd Sweet Treat tot jouw beschikking, waarmee je HP en FP kan terugkrijgen tijdens een gevecht door zoveel mogelijk hartjes en bloemetjes uit de lucht te schieten in een soort minigame. Naarmate Mario meer Crystal Stars vindt, komen er natuurlijk steeds meer aanvallen bij en juist dit soort creatieve aanvallen maken Paper Mario: The Thousand-Year Door zo uniek. Het voegt iets fris toe aan de klassieke turn-based RPG formule.

Vervloekt

Een van de unieke features van Paper Mario: The Thousand-Year Door is dat Mario, omdat hij van papier is, zichzelf in allerlei vormen kan vouwen. De meest simpele is dat Mario zich een kwartslag draait om zich zo tussen bepaalde objecten door te kunnen wurmen, maar er zijn ook vormen die alleen kunnen worden aangenomen als Mario op specifieke panelen staat. Zo is er een paneel waarmee Mario in een vliegtuigje kan veranderen om ergens overheen te vliegen, maar ook een paneel om jezelf tot een papieren bootje te vouwen. Voordat Mario deze dingen leert zal hij echter ‘vervloekt’ moeten worden door een kwade geest die zich hier en daar in de wereld verschuilt. Het element van dingen vouwen komt in de hele game terug en maakt het tot een unieke, charmante ervaring.

Zonder vrienden ben je niks

Daarnaast hadden we het in onze preview ook even kort over Goombella en Koops, maar dat zijn niet de enige compagnons die je tegenkomt. Niet veel later voegt ook Madame Flurrie zich bij de groep, een gepensioneerd actrice en cloud spirit. Zij kan naast een normale aanval ook de wind oproepen en daarmee vijanden en vervelende objecten in de wereld wegblazen. Natuurlijk mag een Yoshi ook niet ontbreken tussen Mario z’n compagnons. Mario treft een Yoshi-ei aan en verzorgt dit gedurende zijn reis. Wanneer de baby Yoshi geboren wordt sluit deze zich aan bij de groep en hij kan vanzelfsprekend vijanden opeten en weer uitspugen. Omwille van verhaalspoilers houden we de overige drie compagnons nog even geheim.

Alle compagnons kunnen later in de game ook nieuwe aanvallen leren en wat krachtiger worden. Hiervoor vind je door de game heen diverse Shine Sprites, de gouden glinsterende zonnetjes bekend van Super Mario Sunshine. Je gaat met jouw Shine Sprites naar Merlon de tovenaar in Rogueport om jouw compagnons een voor een te upgraden. Elke compagnon kan twee keer geüpgraded worden en krijgt daardoor meer HP én leert een nieuwe aanval. Denk goed na over welke compagnons je als eerste upgrade. Sommigen blijken namelijk na een upgrade of twee een stuk nuttiger te zijn dan aanvankelijk lijkt.

Gemengde gevoelens

Dan nu het bitterzoete gedeelte: het grafische aspect en de bijbehorende performance. Deze uitgave van de game betreft een remake, die in een nieuwe engine is opgebouwd. Natuurlijk ziet de Switch versie er hier en daar wat beter uit dan de GameCube versie. Textures zijn bijvoorbeeld gedetailleerder en alles ziet er scherper uit dan destijds. Daar leveren we wel iets belangrijks voor in: de Switch versie draait namelijk op 30fps in tegenstelling tot de 60fps die op de GameCube werd toegepast. Die lagere framerate is met name merkbaar met de action commands, waarbij je met precieze timing op een knop moet drukken. Hoewel dus merkbaar, is het ook weer niet rampzalig al blijft het wrang dat de oorspronkelijke game het qua performance op dat vlak beter doet.

In dat kader had een remaster met behoud van 60fps wellicht onze voorkeur genoten, omdat de GameCube versie er naar onze mening vandaag de dag nog steeds prima uitziet en via een remaster had een hogere resolutie dan kunnen volstaan. Daarover gesproken, de game draait handheld op een 720p resolutie en docked wordt er gemikt op 900p. Met deze remake krijgen we ook een paar kleinigheidjes aan nieuwe content, wat natuurlijk mooi meegenomen is. Daarentegen betrapten we de game er wel op dat sommige animaties wat zijn versimpeld of zelfs afwezig zijn.

De soundtrack tot slot is er een die ontzettend in ons hoofd blijft hangen op een positieve manier. De gevechtsdeuntjes zijn zeer catchy, muziekstukken tijdens baasgevechten weten de spanning er goed in te brengen en de algehele soundtrack voelt vertrouwd, maar heeft toch zijn eigen smoel waardoor het écht de soundtrack van Paper Mario: The Thousand-Year Door wordt. Voor deze remake is de soundtrack opnieuw gecomponeerd. Een verbetering willen we het niet per se noemen, maar het weet wel hetzelfde niveau te bereiken als het origineel waarvoor onze complimenten.

Gespeeld en beschikbaar op: Nintendo Switch.