Review | Fantasian Neo Dimension

Review | Fantasian Neo Dimension – Tijd voor een kort geschiedenislesje. Ergens aan het begin van de jaren ’80 begon ene Hironobu Sakaguchi zijn carrière als game-ontwerper bij het toenmalige Square. Zijn eerste games daar werden niet bijster positief ontvangen en dus ging hij ‘all-in’ op een RPG-project, dat potentieel zijn zwanenzang zou worden. Dat project kreeg de naam ‘Final Fantasy’, gezien het misschien wel zijn laatste game zou worden. We moeten je vast niet meer uitleggen dat dat helemaal anders is uitgedraaid, want de reeks werd enorm populair. Final Fantasy is vandaag de dag al helemaal veranderd in vergelijking met vroeger en om die reden bracht Sakaguchi in 2021 de game ‘Fantasian’ uit. Deze iOS-exclusieve game moest een throwback worden naar de gloriedagen van weleer. Nu is deze mobiele game voor het eerst ook speelbaar op consoles onder de naam ‘Fantasian Neo Dimension’.

Oeps, ik ben het vergeten

Het verhaal van Fantasian Neo Dimension gaat van start met Leo, een jongeman met geheugenverlies, die een (terreur?)aanval uitvoert op één of andere hoogtechnologische fabriek. Hij weet niet meer zo goed waarom hij dit doet en hij hoort stemmen in zijn hoofd, maar hij is vastberaden om zijn missie te voltooien. Wacht eens… dit klinkt verdacht veel als de openingsscène van Final Fantasy VII, niet? Het is één van de vele hommages aan die reeks, maar gelukkig heeft deze game wel degelijk een uniek verhaal te vertellen. Leo wordt al snel op mysterieuze wijze naar een andere dimensie gekatapulteerd, waar hij probeert zijn herinneringen terug te vinden.

Het land wordt geteisterd door een vreemd virus (Mechteria) en Leo lijkt op één of andere manier verbonden te zijn met deze pandemie… maar de details herinnert hij zich even niet meer. Tja, dat kan de beste overkomen… Wat volgt is een epische reis door verschillende dorpjes, steden en zelfs dimensies heen, waarbij je uiteraard heel wat personages tegen het lijf loopt die zich bij je party zullen voegen. Ja, de wereld moet uiteindelijk gered worden en dat doe je nu eenmaal niet alleen. Het resultaat is een avontuur vol twists, leuke personages, grappige dialogen én enorm veel respect voor de klassiekers in het genre. Je zou kunnen zeggen dat er best veel JRPG-clichés in het verhaal zitten, maar dat is net de bedoeling. Fantasian Neo Dimension is een prachtig geschreven moderne liefdesbrief aan het genre, maar dan in een retro-jasje.

Je beurt afwachten

Wie retro-JRPG zegt, zegt bijna instinctief ook ‘turn-based combat’ en Fantasian Neo Dimension heeft exact dat! Er is wel een twist op de formule: ondanks dat je je niet kan bewegen tijdens gevechten, moet je wel tactisch omgaan met de compositie van de vijanden. Ze bevinden zich in een 3D-slagveld en je kan het traject van je aanvallen aanpassen zodat je het juiste doelwit (of meerdere doelwitten tegelijk) raakt. Het is een leuke toevoeging die meer diepgang geeft aan het systeem. Elk personage heeft ook z’n eigen vaardigheden: Leo is een zwaardvechter, maar zo is er ook prinses Cheryl die over magie beschikt, de lenige Ez die met een soort boomerang-projectiel gooit, de norse kapitein Zinikr die zijn vuisten laat spreken en ga zo maar door! Verschillende aanvallen hebben verschillende trajecten en schadegebieden, dus het is aan jou om de juiste aanval op het juiste moment in te zetten.

Het voelt een beetje aan als thuiskomen voor fans van het genre, maar tegelijk maakt ook één van de meest frustrerende kenmerken van de JRPG zijn terugkeer: random encounters. Om de zoveel meter word je (of je het nu wil of niet) in één of ander gevecht gegooid. Charmant of frustrerend: kies zelf maar hoe je dit zou omschrijven. Ook hier is er een twist: op een gegeven moment speel je de zogenaamde ‘Dimengeon’ vrij. Als je dit apparaat activeert, dan zullen alle vijanden die je tegen het lijf loopt, automatisch opgesloten worden in een aparte dimensie zonder dat er een gevecht plaatsvindt. Je kan een beperkt aantal vijanden gevangen houden, vooraleer je het apparaat moet opschonen (lees: alle vijanden in 1 doorlopend gevecht uitschakelen). Op deze manier spaar je tijd uit, maar je moet je dan wel even voorbereiden op pittige gevechten met veel vijanden in één keer.

Over pittige gevechten gesproken: Fantasian Neo Dimension gooit ook een heleboel bazen op je af en deze zullen soms toch wel je vaardigheden tot het uiterste testen. In de eerste uurtjes valt dit op zich wel mee, maar je zal in de latere delen van het spel toch wel enkele lastige vijanden tegen het lijf lopen. Je zal dus telkens betere stukken uitrusting moeten zoeken/kopen en de specifieke patronen van bepaalde vijanden moeten leren anticiperen. Het is soms een beetje trial-and-error, maar als het lukt, dan voelt het toch zo goed aan! De mobiele versie was een beetje berucht voor zijn best uitdagende gevechten, maar in deze nieuwe versie zijn er moeilijkheidsgraden om je wat te helpen indien je vast zou lopen.

Met de hand gemaakte schoonheid

Fantasian Neo Dimension brengt je van de ene charmante locatie naar de andere en we willen toch even een momentje tijd nemen om het te hebben over de enorme hoeveelheid werk en passie die nodig is geweest om dit vorm te geven. De makers hebben meer dan 150 diorama’s met de hand gemaakt, deze ingescand en zo omgetoverd in een digitale wereld (er zijn heel wat indrukwekkende behind-the-scenes foto’s te vinden online). De omgevingen zijn dan misschien niet fotorealistisch, maar ze ademen sfeer uit en ze brengen een perfecte mix tussen modern en retro. Deze nieuwe versie ondersteunt nu ook 60fps en 4K-visuals, al ogen sommige delen weliswaar niet helemaal glashelder. Er zitten wat kleine slordigheden in de game, maar ze zullen je algemene plezier niet bederven. Waar je jammer genoeg niet echt kan naast kijken: sommige animaties ogen toch best verouderd en houterig.

Ontsla die cameraman!

Hoe mooi de omgevingen ook mogen zijn, toch zitten er enkele minpunten in de gamewereld. Te beginnen met de zijmissies: het is een JRPG, dus moeten deze aanwezig zijn, toch? Wel, er zijn er niet zo heel veel en de meesten zijn simpele fetch-quests die weinig goede beloningen opleveren. Dat is best wel jammer, want het was leuk geweest als deze quests wat extra lore hadden toegevoegd aan de wereld. De omgevingen liggen wel vol met verstopte schatkisten en het is op zich wel leuk om die te gaan zoeken. Er is dus gelukkig wel een reden om eerder bezochte gebieden nog eens opnieuw te verkennen. Tijdens het rondlopen en verkennen botsten we echter wel op een groot probleem waar we het ook over moeten hebben: de camera. Je kan deze niet besturen en deze zal zich automatisch aanpassen aan de omgeving waarin je loopt.

Als je dus naar de rand van het scherm loopt, zal de camera draaien zodat je weer alles goed kan zien. Het probleem is dat je bij elke camerawissel je looptraject moet aanpassen, want dit gebeurt niet automatisch. Als de camera dus plots 90° draait, moet je heel snel je stickbeweging ook aanpassen, want anders loop je een totaal verkeerde weg op. Heel irritant allemaal, zeker als je hierdoor per ongeluk ergens vastloopt of een verkeerde weg inslaat. Om toch te eindigen op een hoge noot (pun intended), willen we het nog even over de soundtrack hebben. Je reis wordt begeleid door geweldige muziek van veteraan Nobuo Uematsu én je kan voor gevechten de soundtrack manueel aanpassen naar die van eerdere Final Fantasy-games als bonus. Deze nieuwe versie heeft ook voice acting gekregen in het Engels en Japans en we waren eigenlijk echt onder de indruk van de stemacteurs, in beide talen!

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox Series X|S, Nintendo Switch, pc.