Review Final Fantasy XIII-2 – In 2010 kwam het dertiende deel van Final Fantasy op de markt en liet de fanbase van de serie gespleten achter. Sommige vonden het een fantastische game en andere verafschuwde het dertiende deel. Over één ding waren ze het in ieder geval eens, Final Fantasy XIII was de meest drastische uitstap van de originele games in de serie in een lange tijd. Square Enix heeft geluisterd naar de community en borduurt voort op de Nova Crystallis formule en komt met een direct vervolg op deeltje dertien. Weet Final Fantasy XIII-2 de fouten van zijn voorganger recht te zetten en de fanbase weer te verenigen? Je leest het in deze review!

Emotionele bende

XIII-2 is dus een direct vervolg op zijn voorganger. Dit betekent dat het verhaal ook door gaat waar die van dertien eindigde. Voor degene die deze game niet hebben gespeeld, maak je geen zorgen XIII-2 is voorzien van een overzicht van wat er allemaal is gebeurd in XIII. In XIII-2 speel je met Serah, het zusje van de protagonist Lightning, en Noel, een mysterieus nieuw personage die erop uit is gestuurd om Serah te helpen. Lightning vecht in de verre toekomst met de antagonist van de game genaamd Caius Ballad en heeft hier de hulp van haar zusje bij nodig. Door Noel terug te sturen in de tijd vormt hij samen met Serah een team en begint de missie om de wereld te redden.

Waar het verhaal van XIII al redelijk ingewikkeld was gooit XIII-2 hier nog eens even het effect van tijdreizen doorheen waardoor het moeilijk is om alles nog goed te volgen. Desondanks weet het verhaal van XIII-2 goed te overtuigen door een duidelijk doel en eindelijk weer een sterke antagonist neer te zetten. Het is allemaal behapbaar gemaakt doordat je maar twee hoofdpersonages hebt die je al snel beter leert kennen. Het geheel is overgoten met de gebruikelijke Japanse dramatische en over emotionele dialogen, maar de voice-actors weten het nog vrij realistisch te houden. De toevoeging van gesprekskeuzes valt onder het kopje beter laat dan nooit en is een welkome toevoeging. Jammer dat sommige opties totaal nutteloos zijn om te vragen.

Geluisterd en gehoord

Het is geen geheim dat het grootste nadeel aan XIII de lineariteit van de game was. Waar vroegere Final Fantasy games ‘verkennen’ altijd als prioriteit hadden, was dit aspect geheel verdwenen in deeltje XIII. Ik kan iedereen gerust stellen want Square Enix heeft geluisterd naar de community en verkenning en ontdekking van locaties is terug in XIII-2, alleen misschien niet op de manier die je had verwacht. Er is niet een grote kaart die je kan verkennen maar er is een hub wereld genaamd de Historia Crux die je naar verschillende plekken en tijdlijnen zal brengen. In XIII-2 is er geen lineair pad meer op de kaart dat je moet volgen en is er ruimte voor verkenning. Dit betaald zich meestal uit in items, gil en andere beloningen.

Een ander belangrijk verschil met zijn voorganger is dat monsters niet langer fysiek aanwezig zijn op de kaart. Door rond te lopen zal je random encounters krijgen met monsters en door snel te reageren kan je vervolgens een preemptive strike krijgen waardoor je met een voordeel het gevecht begint. Deze manier is veel gebalanceerder als die van XIII waar je vaak op geluk achter monsters moest kruipen zodat ze je niet zagen. Nu is het snel reageren en daarvoor beloond worden.

Voeg als laatste fan service nog toe dat er naast het grote verhaal ook nog zijmissies aanwezig zijn die je constant door de verschillende tijdlijnen laten reizen om monsters te verslaan en objecten te verzamelen. Petje af voor het luisteren naar de community voor Square Enix.

Een reactie test

Eenmaal in een gevecht begint Final Fantasy XIII-2 echt te shinen. Het vechtsysteem is ditmaal geperfectioneerd en XIII-2 haalt het beste van XIII naar boven en verbetert dit door uitdagende gevechten recht in je gezicht te gooien. Ja, de gehate auto battle knop is terug, maar het vechtsysteem van XIII en XIII-2 gaat niet om het zorgvuldig kiezen van je aanvallen, maar om het analyseren van de situatie en daarop de juiste paradigm te kiezen. Een paradigm is een loadout die je zelf samen kunt stellen voor je personages. Elk personage kan een bepaald aantal rollen op zich nemen zoals Commando, Ravager en Medic. Een paradigm is een zelf samengestelde combinatie van die rollen verdeeld onder je personages. Tussen deze paradigms kun je tijdens gevechten wisselen. Je moet dus constant opletten wat je vijanden doen en hierop reageren door in de juiste paradigm te gaan staan. Door snel en effectief te werk te gaan krijg je de beste resultaten en word je hiervoor beloond aan het eind van een gevecht door een ranking te krijgen en wellicht een leuk bonus item.

Wat het geheel nog interessanter maakt is dat Serah de mogelijkheid heeft wilde monsters te beheersen. Bijna elke vijand is tam te krijgen en vult vervolgens de derde plek in jouw team. Elk monster vervuld een specifieke rol en kan zelfs aangepast worden. Zo is het mogelijk om monsters te fuseren waardoor ze elkaars aanvallen overnemen.

Regelmatig zal je tegen bazen een cinematic action voorbij zien komen en dit betekent dat het quicktime event tijd is. De QTE voelen af en toe nogal geforceerd aan, maar weten de variatie in een lang gevecht erin te houden en worden vaak gebruikt als een fase overgang in een gevecht. Goed uitgewerkt, maar was in principe onnodig.

Zorgvuldig nadenken en kiezen

Uiteraard zijn je personages en je monster ook omhoog te levelen door het bekende Crystarium systeem uit XIII. In XIII-2 zal je alleen niet langer per rol moeten kiezen waar je jouw hardverdiende punten in gaat gooien. Voor elk personage heb je nu maar één tree waarin je kiest welke rol je omhoog levelt. Heb je een keuze gemaakt dan kan je niet meer terug, dus kies zorgvuldig welke rollen voor welk personage je wilt upgraden. Als je eenmaal genoeg punten hebt geïnvesteerd zal je Crystarium een level omhoog gaan en krijg je de mogelijkheid om een bonus voor je personage te kiezen.

Het nieuwe Crystarium systeem laat je soms moeilijke keuzes maken zoals de keuze tussen een nieuwe rol of je ATB meter omhoog brengen, maar uiteindelijk krijg je wel meer een eigen personage. Bij de monsters werkt dit systeem niet optimaal aangezien die maar één rol kunnen leren en dit het systeem vervolgens niet tot zijn recht laat komen.

Final Fantasy puzzels?

De meest nieuwe toevoeging in XIII-2 zijn de anomalies. Dit zijn een soort van puzzel elementen die gebruikt worden om verder te komen in een level of machines te activeren. Er zijn veel verschillende soorten puzzels en elke keer word er weer wat anders van je geëist. Soms moet je een pad volgen waarop je alle kristallen moet verzamelen en soms moet je een vorm onthouden en vervolgens de kristallen verbinden zodat ze de vorm namaken. Ondanks dat de puzzels leuk zijn uitgewerkt passen ze niet goed in de game en halen ze je meer uit de ervaring dan dat ze wat toevoegen. Het is leuk voor even, maar sommige levels vertrouwen te veel op dit mechanisme waardoor de game verandert in een puzzel game in plaats van een RPG.

Een ruwe diamant

FFXIII-2 is een kunstwerkje om naar te kijken. De game ziet er goed uit en vooral het verschil in omgevingen is erg welkom. Dit gezegd is de presentatie van XIII-2 minder als die van zijn voorganger. Zo is er veel minder CGI geweld op je beeld en lopen de cutscenes niet altijd even vloeiend qua framerate. XIII-2 voelt minder als een geheel aan waarbij in XIII alles qua presentatie en verhaal zo erg met elkaar verbonden was.

De soundtrack doet absoluut niet onder voor een Final Fantasy game en veel tunes zullen in je hoofd blijven hangen. Jammer dat er geen algemeen battle theme is zoals in XIII, maar dit weerhoud de soundtrack er niet van je constant te verrassen met nieuwe tunes en tracks. De voice-actors brengen het Japanse script erg goed tot zijn recht en weten hierdoor de soms domme teksten toch nog geloofwaardig over te brengen.

Conclusie

Final Fantasy XIII-2 is in bijna elk opzicht superieur aan zijn voorganger. Het vechtsysteem is geoptimaliseerd, er is veel meer te verkennen, het vernieuwde Crystarium systeem laat je echt je eigen personage bouwen en de presentatie is van hoog niveau. De game is wel aanzienlijk korter dan XIII waar na ongeveer 20 tot 30 uur de credits over je beeldscherm zullen rollen. Door de verschillende eindes en verzamelobjecten is er gelukkig genoeg replay value aanwezig om de game nogmaals op te starten. Hoewel het verhaal wat losser aan voelt als die van zijn voorganger is XIII-2 een must-have voor elke JRPG fan.

Pluspunten

  • Heerlijk vechtsysteem
  • Verkenning en ontdekking zijn weer terug
  • Goede soundtrack
  • Eindelijk weer een memorabele vijand
  • Meer diepgang dan zijn voorganger

Minpunten

  • Presentatie niet zonder fouten
  • Weinig CGI geweld
  • Voelt minder aan als geheel
  • Vernieuwde Crystarium systeem werkt minder goed bij monsters