Review: Reality Fighters – Augmented Reality is één van de vele gloednieuwe features op de PS Vita, waar developers uiteraard graag gebruik van maken. Novarama komt hierom dan ook met de launch titel Reality Fighters, waarin jij zelf de hoofdrol speelt in een strijd om de beste vechter ter wereld te worden. Maar of deze game ook de beste game ter wereld kan worden, of dat de augmented reality titel even een stapje terug naar de realiteit moet nemen, dat lees je in deze review!

Character Create

Elke game heeft tegenwoordig wel een character create modus, maar bij Reality Fighters is deze van groter belang. In deze modus creëer je namelijk jouw digitale tegenhanger door middel van de camera van de Vita. Alhoewel het een leuke insteek is om jezelf in een game te zien verschijnen, is het nog verdomd lastig om jezelf goed in het daarvoor bestemde kader te krijgen met de juiste belichting en afstand.

Na een dikke twintig minuten gevloek en gepruts is het dan eindelijk gelukt om een soort van degelijke snapshot te maken, welke de game zonder al teveel precisie op een personage weet te plakken. Al te geniaal is de feature helaas niet aangezien het eigenlijk onmogelijk is je gezicht goed in het kader te krijgen, waardoor we two-face achtige escapades krijgen.

Na het soort van succesvol maken van een foto krijgen we de kans om ons personage verder te perfectioneren. Zo kunnen we het lichaam, haar, de kleding en de stijl van onze dodelijke vechter aanpassen. De opties zijn vanaf het begin vrij beperkt, maar naarmate je vordert in de game speel je steeds meer items en punten vrij om nieuwe accessoires en stijlen te unlocken.

Mr. Miyagi

Na de character create kwamen we erachter dat Reality Fighters beslist geen serieuze titel is. Dat zien we al gelijk als we begroet worden door Mr. Miyagi, de oude sensei uit de Karate Kid films. De beste man is inmiddels echt met pensioen, maar uiteraard weet jij zijn oude passie weer op te laaien en besluit Miyagi je te gaan trainen.

Van dit trainen doet Miyagi weinig tot niets zelf. Het verhaal neemt ons mee naar allerlei gevechten met oud leerlingen van Miyagi, welke variëren van boxers tot zombies en disco fanaten. Elke tegenstander heeft weer een eigen unieke stijl en al deze stijlen kan je zelf ook leren.

Na het voltooien van een gevecht ontvang je tevens een kenmerkend item van je tegenstander. Bij het verslaan van een boxer win je dus een boxhelm en bij het uitschakelen van een cowboy win je een stijlvol cowboy overhemd.

Gameplay

De game is natuurlijk een fightgame en daar hoort een respectabel aantal moves, combo’s en natuurlijk fighters bij. Helaas is er weinig tot geen aandacht besteed aan het balanceren van moves of het überhaupt maken van combinaties, waardoor je al gauw een enkele move aan het spammen bent in elk gevecht.

Dit kan je doen door middel van touch controls, of normale controls. Over het algemeen werken de touch controls wel goed en herkent de game vrij snel jouw handelingen, maar zodra je complexe aanvallen probeert uit te voeren wordt het de game allemaal iets teveel en besluit deze dat het slimmer is om gewoon helemaal geen aanval uit te voeren, waarvan je tegenstander natuurlijk snel gebruik maakt. Mocht je dus persé willen winnen kan je het beter bij de knoppen houden.

Camera

De grootste ergernis in Reality Fighters is eigenlijk ook gelijk iets wat de game om zeep helpt. De camera, welke essentieel is voor de augmented reality feature, lijkt namelijk bestuurd te worden door een dronken zeeman die in gevecht is met een kudde narwhals. Om het gevecht bij te houden zal je als een malle met de Vita om je heen moeten draaien, wat eigenlijk het hele nut van de augmented reality wegneemt. Ons voorbereidde strijdplatform werd namelijk 9 van de 10 keer al verlaten door de fighters, wat de boel nog onoverzichtelijker maakt.

http://youtu.be/k4YTngFTQgQ

Door deze belabberde camera is de game eigenlijk onmogelijk te spelen in een openbare omgeving, tenzij je er geen problemen mee hebt compleet voor paal te staan terwijl je je dure elektronica in het rond slingert. Ook is het raadzaam om bij deze game dus een polsbandje te bevestigen aan de Vita, voordat deze opeens dwars door je TV heen knalt.

Verveling

De insteek achter Reality Fighters is interessant en humoristisch, maar door de slechte uitwerking zal de game al behoorlijk snel gaan vervelen. Na enkele gevechten heb je het eigenlijk wel gezien en de drang om door te spelen was voor mij al na een uurtje verdwenen. Afgezien van de verhaallijn hebben we nog enkele andere modi zoals time trial, maar in essentie is het meer van hetzelfde en laat dat nou juist het saaie zijn.

Ook de graphics en het geluid van Reality Fighters zijn niet echt indrukwekkend en zijn er om te doen wat ze moeten doen, niets meer maar ook niets minder. Al met al is er dus weinig om het aantrekkelijk te maken de game nogmaals op te pakken.

Conclusie

Reality Fighters is een leuk idee geweest en de humor in de game zorgde voor een incidentele grijns, maar na een uurtje zal deze titel eigenlijk wel weer in de kast liggen, naast alle andere hopeloze games die teveel vertrouwen op gimmicks. Mocht je er echter geen genoeg van krijgen om jezelf in actie te zien en heb je geen problemen met het heen en weer zwaaien van je kostbare Vita, dan is deze game misschien wel de moeite waard.

Pluspunten

  • Veel items en accessoires
  • Vecht waar je wilt, wanneer je wilt
  • Mr. Miyagi is en blijft een baas

Minpunten

  • Belabberde camera
  • Vertrouwt veel teveel op gimmicks
  • Gaat enorm snel vervelen