Review: Starhawk – In 2007 konden we voor het eerst genieten van de multiplayer game Warhawk. Warhawk maakte al snel naam voor zichzelf op de PS3 door zijn unieke gameplay. Vooral de dogfights met de warhawks werden als een hoogtepunt in de game gezien. Nu bijna vijf jaar later komt het officiële vervolg op Warhawk, genaamd Starhawk. Ditmaal ligt er een dikker futuristisch sausje over de game heen. Maar zijn de toevoegingen van een singleplayer en jets die in mechs kunnen veranderen genoeg om ons te overtuigen van de kwaliteit van Starhawk? Je leest het in deze review!

Ruimte cowboy

Het werd nogal met veel trompet getoeter aangekondigd, maar Starhawk had dit keer zijn eigen singleplayer. Iets dat in Warhawk ontbrak. In de singleplayer stap jij in de schoenen van Emmet. Emmet is een huurling die zijn geld verdient met het verzamelen van een unieke substantie genaamd Rift Energy. Met een moeilijk verleden achter zich trekt Emmet samen met zijn maat Cutter door het heelal om klusjes te klaren. Als hij word ingehuurd om zijn oude woonplaats te beschermen van een aanval van Outcast komen er een hoop herinneringen boven. Emmet komt erachter dat zijn broer die hij dacht te verloren zijn is verandert in een Outcast en Emmet gaat erop uit om zijn broer te stoppen en geld te verdienen.

De singleplayer van Starhawk is matig te noemen op zijn hoogtepunten. Het verhaal en de personages komen nooit tot leven aangezien Emmet alleen maar zeurt over zijn loonstrook. De broer van Emmet, Logan, lijkt op het eerste gezicht een interessante twist te geven, maar door een gebrek aan motivatie lijkt Logan vooral gewoon slecht te zijn zonder reden. Het verhaal drijft deze singleplayer absoluut niet en irriteert zelfs meer dan dat hij verrijkt.

De gameplay van de singleplayer introduceert je met het bouwmechanisme van de game en met alle gebouwen die tot je beschikking staan. Meestal komen missies erop neer dat je wat Outcast moet neer knallen en vervolgens verdediging moet bouwen om de volgende waves aan Outcast te overleven. Missie voltooid, op naar de volgende. Wat de singleplayer wel goed weet neer te zetten zijn de locaties. Je bent altijd ergens waar je wilt zijn. Jammer is alleen dat de singleplayer met vijf uur speeltijd nooit echt uit de verlengde tutorial fase komt.

Bob de bouwer

Maar een tutorial is het ook niet echt te noemen. Hier kom je achter zodra je begint aan de multiplayer, het onderdeel waar Starhawk natuurlijk eigenlijk om draait. Alles wat je geleerd hebt in de singleplayer kun je meteen vergeten als je aan de multiplayer van de game begint. Sommige gebouwen hebben andere functies en er zit een heel andere balans in de game.

Maar eerst even een Starhawk multiplayer error 101. In Starhawk is het mogelijk om gebouwen te laten droppen uit de lucht. Zo kun je bunkers, muren, turrets en tanks laten donderen uit de lucht om zo je basis en team te versterken. Deze gebouwen betaal je met Rift Energy die je automatisch verzamelt in de buurt van je basis of door vijanden af te maken. Door dit bouwelement verandert de gameplay van Starhawk drastisch ten opzichte van andere games. Het gaat in Starhawk niet langer alleen meer om skill, maar ook om slim bouwen. Het andere team kan uit veel betere spelers bestaan, maar als jij met je team slim weet te bouwen kun je als nog makkelijk winnen. Starhawk is dan ook een echt team spel. Samenwerken is een sleutelelement in de multiplayer.

Het bouw element is zowel de sterke als de zwakke kant van de multiplayer. Het creëert namelijk een aangename gecontroleerde chaos. Als je team alleen niet weet wat ze doen kan dit een heel potje breken. De game is nog niet lang uit dus iedereen moet sowieso nog wennen, dus dit zal ongetwijfeld beter worden in de toekomst.

Heerlijk compleet

Als je eenmaal je basis goed versterkt heb door te bouwen is het tijd om los te gaan met 32 spelers in een van de modi van Starhawk. Vooral Capture The Flag en Zones komen goed tot hun recht met het Build ’n Battle systeem. Uiteraard zijn Deathmatch en Team Deathmatch ook van de partij. Wat sowieso opvalt aan de Starhawk multiplayer is dat hij ongelofelijk uitgebreid is. Er zijn veel maps met veel variatie, er is een uitgebreid clan systeem met kalender om evenementen in te plannen, Starhawk ondersteunt online split-screen, dit is echt het complete pakket. Alles wat je eist van een multiplayer is aanwezig. Er zijn zelfs customize opties voor je personage en voertuigen. Een level systeem houd de drijfkracht in de game en het skill systeem daagt je echt uit. Door levels omhoog te gaan zal je skill punten krijgen, maar deze skills kun je pas unlocken door aan bepaalde eisen te voldoen. Zo zal je bijvoorbeeld in een potje een kill moeten krijgen met alle wapens en dat is een van de makkelijkere. Dit is zonder twijfel de meest complete PS3 multiplayer ervaring die je kunt krijgen.

Als kers op de taart is er ook een co-op aanwezig die je split-screen kunt spelen. Deze is helaas niet online te spelen, maar alleen offline. De co-op lijkt veel op de singleplayer waar je constant waves van Outcast moet overleven. ook hier geld alleen dat er weer een hele andere balans is tussen wat werkt en wat niet. De singleplayer noch de multiplayer bereid je voor op de co-op en vice versa. Hier had wat meer constantie in mogen zitten. Maar dit verandert het feit niet dat Starhawk een heel erg volledig pakket is.

Uniek stijltje

Op grafisch vlak is Starhawk een verrassing. De game komt namelijk echt tot leven op je scherm. Door de futuristische cowboy setting weet Starhawk echt een eigen stijl te creëren. De verschillende maps en gebieden zien er fantastisch uit en weten altijd te overtuigen door de felle kleuren. In de singleplayer zitten een aantal erg toffe cutscenes die neer zijn gezet als een soort van stripboek stijl. Een stylish geheel.

Daarom is het extra jammer dat in deze cutscenes soms vertraging zit van het geluid waardoor de beelden voorlopen op het geluid. Voor de rest weet de soundtrack van Starhawk te overtuigen door de space cowboy stijl erin te houden. Als er online veel actie op je scherm is zal de muziek meteen starten en dit helpt wel om wat adrenaline door je lichaam te pompen vooral als je de vlag probeert terug te brengen naar je basis.

Conclusie

Starhawk weet genoeg nieuws op de tafel te brengen om ons te overtuigen van zijn kwaliteit. De singleplayer voelt meer aan als een verlengde tutorial en het is jammer dat het geluid in de cutscenes niet goed loopt met de beelden. Maar als je dat voor lief neemt en je stort in de multiplayer van Starhawk dan krijg je een ervaring terug die al elke cent waard is. Starhawk is zonder twijfel het meest complete multiplayer pakket voor de PS3. Het Build ’n Battle systeem voegt een heel nieuw strategisch element toe. Dit kan af en toe voor een ware chaos zorgen, maar zelfs als dat gebeurt is het moeilijk om niet te genieten van die chaos. Zoek je een unieke online ervaring die werkelijk alles bied wat je maar wilt van een multiplayer game dan is Starhawk zonder twijfel een game om meteen op de kop te tikken.

Pluspunten

  • Meest complete multiplayer op de PS3
  • Bouwen brengt strategisch element
  • Split-screen online multiplayer
  • Split-screen offline co-op
  • Verslavende multiplayer

Minpunten

  • Matige singleplayer
  • Balans tussen singleplayer en multiplayer is weg
  • Geluid loopt tijdens cutscenes niet gelijk met beelden
  • Zonder samenwerking erg chaotisch