Review: Resistance: Burning Skies

Review: Resistance: Burning Skies – Resistance is een geweldige franchise met een eigen stijl en staat natuurlijk bekend om de vele Chimera’s. Er zijn al Resistance-games uitgebracht op de PSP en natuurlijk ook de PS3 en nu is ook de PS Vita aan de beurt. Nihilistic Software is verantwoordelijk voor de ontwikkeling en heeft onder andere ook ‘PlayStation Move Heroes’ en ‘Conan’ ontwikkeld. De vraag is alleen of zij er in slagen om een titel neer te zetten die de franchise eer aan doet, of dat gelukt is? Dat lees je in deze review.

Het verhaal

In deze Resistance-game ben je een brandweer man genaamd Tom Riley en je werkt bij de Staten Island Fire Department. Dat is een district in New York waar de game zich ook voornamelijk afspeelt. Terwijl je aan het werk bent vind je jezelf in het midden van de invasie geleid door, hoe kan het ook anders, de Chimera’s. De Chimera’s zetten weer voet op Amerikaanse bodem en het is aan jou om mensen te redden van dit vijandige en genadeloze ras.

Het verhaal van deze game is niet echt heel bijzonder en je hoofdpersoon voelt nogal koud en kil aan. Het is ook vrij apart dat je hoofdpersoon bijna niet praat in deze game, nu hoeft dit niet slecht te zijn (in Half-Life praat je immers ook niet), maar het had in deze game beter geweest. Je wilt graag weten wat Tom vindt van de situatie en hoe hij zich op bepaalde momenten voelt, puur om die spanning er meer in te brengen. Qua emoties doet de game dan ook niet heel erg veel met je en dat is jammer.

De game is vrij rechtaan rechtuit en alhoewel de gameplay best wel tof is, voelt het allemaal wat zinloos. Het afknallen van Chimera’s en door deuren heen banjeren heeft lang niet zoveel waarde, omdat het verhaal je acties niet ondersteunt. Je vergeet soms al snel waarom je iets aan het doen bent en dat is in games zoals Uncharted: Golden Abyss veel beter uitgewerkt. Je werkt ergens naar toe en hebt een doel voor ogen met Uncharted en dat mis ik in Resistance.

De gameplay is heerlijk

Een slap verhaal hoeft niet perse te betekenen dat de game niet leuk is, in tegenstelling zelfs, Resistance: Burning Skies speelt heerlijk weg. De twee analoge sticks worden optimaal gebruikt en het touch-screen maakt echt een groot verschil. De besturing voelt natuurgetrouw aan en je hebt het eigenlijk vrijwel meteen door hoe alles in elkaar steekt. Het afknallen van Chimera’s werkt lekker en valt veel plezier uit te halen, het is alleen jammer dat je soms wat weinig ammo hebt.

Het touch screen zal je in verschillende situaties moeten gebruiken, soms kan dit lastig zijn. Als je bijvoorbeeld druk bezig bent met schieten en je moet opeens een granaat gooien, dan kan dit je van de wijs brengen. Het touchpad achterop wordt gebruikt voor bijvoorbeeld sprinten, dit vond ik zelf dan weer vreselijk werken. Als je twee keer snel drukt op het touchpad zul je in sprint-modus gaan, maar soms bleef ik maar drukken totdat er wat gebeurde. Dit soort geintjes zorgen voor frustraties maar zijn niet heel erg, ik ben immers allang blij dat de besturing over het algemeen wel goed werkt.

Makkelijkste trophy game ooit

Wat je meteen opvalt aan Resistance is dat trophies halen in deze game echt een makkie is. Je kan de game in principe platinum hebben door de game gewoon eenmalig uit te spelen, je hoeft dan enkel nog maar wat multiplayer trophies te halen. Dit is jammer en ook dit zorgt er weer voor dat er toch een klein beetje uitdaging weer weg wordt gehaald. Het verhaal is immers al slap wat ervoor zorgt dat je twijfelt aan de motivatie van je hoofdpersoon en dan heb je voor jezelf ook nog eens niet de uitdaging van trophies halen. Het lijkt wel alsof men de trophies gewoon erin heeft gedaan omdat het moet, maar er totaal geen werk in heeft gestoken. Dit is jammer en toont ook wel een beetje aan dat de game op sommige vlakken gewoon snel afgemaakt is.

Magere soundtrack en grafisch niet geweldig

Vergeet de screenshots die je hebt gezien van deze game, deze geven geen goed beeld weer hoe het er daadwerkelijk uitziet. Waarschijnlijk is er om die reden ook gekozen om het screenshot-systeem van de PS Vita uit te schakelen. Je kan in deze game niet zelf screenshots maken en delen met je vrienden. De omgevingen zijn redelijk kaal en de anti-aliasing is niet geweldig, ook lijkt het alsof de game in een lagere resolutie draait dan het scherm van de PS Vita. Daarnaast zul je framedrops ondervinden wanneer er veel vijanden zijn te zien op je scherm, erg jammer.

Ook de soundtrack van de game stelt erg weinig voor, voetstappen zijn op welke ondergrond dan ook hetzelfde, geweren klinken vrij belachelijk en nep en voor sound effects gebruikt men telkens dezelfde tonen. Ook hier heb je weer het gevoel net als met de trophies dat men gewoon niet genoeg tijd heeft gestoken in de game tijdens de ontwikkeling. Het zijn kleine details maar het valt toch wel enorm op tijdens het spelen.

Multiplayer

Voor die mensen die hoge hoop hadden op een geweldige uitgebreide multiplayer moeten we helaas teleurstellen. De multiplayer is relatief simpel en alhoewel het best geinig is om te spelen zal het je niet lang gaan boeien. Deze modus is voorzien van een aantal speltypen zoals team deathmatch, deatmatch en survival. Afhankelijk van een klein of groot spel speel je met 4 of 6 tot 8 spelers. Je uitrusting kun je uitbreiden en wapens vallen te upgraden door XP te verdienen. In totaal zijn er zo’n 8 wapens in de multiplayer waar je gebruik van kunt maken.

Conclusie

Alhoewel Resistance: Burning Skies een heel leuke game is om te spelen laat het toch op veel vlakken te wensen over. Het verhaal is zeer mager en echt spannende momenten zitten er niet in, ook maakt het weinig los bij je en is er weinig emotie. Deze game is dan ook eigenlijk de slechtste Resistance uit de franchise en mocht het nu op de markt gekomen zijn voor dezelfde prijs als Little Deviants, dus zo’n 25 euro, was het cijfer hoger geweest. Voor een volwaardige PS Vita game is Resistance: Burning Skies simpelweg je geld gewoon niet waard, het voelt als een product die nog even langer in ontwikkeling had gemoeten.

Pluspunten

• Veel wapens
• Maakt goed gebruik van het touch-screen
• Game speelt lekker

Minpunten

• Enorm slap verhaal
• Multiplayer is redelijk simpel en werkt niet verslavend
• Had echt langer in ontwikkeling gemoeten
• Er zit totaal geen uitdaging in het halen van trophies