Topic: Het grote RPG topic
Hey iedereen!
De titel van dit topic geeft al gedeeltelijk aan waar het over gaat, maar het is ondanks dat de titel zo suggereert alles behalve groot. Daar hebben we jullie voor nodig, mensen met een interesse voor Role Playing Games!
In dit topic is het de bedoeling dat we discussie gaan voeren over RPG’s die niemand gemist mag hebben en welke je juist over moet slaan. Daarnaast kun je hier hulp vragen bij specifieke quests/missies van een game of wanneer je zelf niet weet hoe je een trophy moet bemachtigen – dan gooi je het hier in de groep.
Ook als je gewoon even je persoonlijke ervaring kwijt wil of de mening van een ander over een bepaalde game wil horen, het verhaal of de personages; ga je gang. Zorg er wel voor dat je spoilers vermeld alvorens je inhoudelijk gaat uitwijden over een game, verpest het niet voor de rest! 🙂
Enjoy!
Ik zal maar beginnen met mijn ervaringen met mijn favoriete game; NieR: Replicant/Gestalt. Een zwaar ondergewaardeerde titel dat door de matige graphics en ietswat simpele gameplay al vaak afgeschreven wordt, voordat de game interessant wordt. Nier heeft één van de meest meeslepende en emotionele verhalen die ik ooit tijdens een game heb mogen ervaren. De soundtrack vult dit tot het uiterste aan, dusdanig dat ik af en toe zelfs moeite had mijn tranen niet de vrije loop te geven.
Het verhaal volgt een vader die kosten wat kost zijn zieke dochter van de dood wil redden, maar om hier te komen moet hij zich een weg banen tussen de shades die zijn eerst zo rustige wereld onveilig maken. Naast het hevig aanwezige hack & slash gedeelte heb je soms ook te maken met interessante puzzels die in meerdere vormen tijdens de game terugkomen. Dit zorgt voor een leuke afwisseling, vooral ook omdat je vaak niet weet wat je verwachten moet. Kortom – gewoon eens spelen dus!
Daarnaast ben ik de laatste tijd ook steeds meer te spreken over shooters met RPG elementen. Mijn liefde voor dit zeldzame genre is ontstaan na het spelen van Fallout 3 waar ik helemaal verliefd op werd. Het karma gedeelte is geweldig en ook de mogelijkheid om zelf heel veel keuzes te maken. Ook Borderlands heeft een speciaal plekje in mijn hart gekregen, vooral omdat je de vrijheid hebt om te gaan en te staan waar je maar wilt en vooral in coöp is deze game zeker de moeite waard.
helemaal met fallout 3 en borderlands eens, ook bij fo3 is ook mijn bloeiende liefde voor rpg’s ontstaan en fallout new vegas mag natuurlijk ook niet ontbreken.
Nier heb ik ook even gespeeld maar wist me na een tijdje niet echt meer te boeien helaas 🙁
gelukkig kwam daarintegen skyrim wel even om de hoek kijken die ik dus helemaal kapot heb gespeeld 😀
Mijn persoonlijke favoriet: Resonance of Fate.
Eigenlijk is RoF wat Final Fantasy XIII had moeten zijn. Uitgebreide spelwereld, groot scala aan npcs en vijanden, en een battlesystem dat zowel complex als bevredigend is. Het is aan het begin echt even doorbijten, want een uitgebreide tutorial krijg je niet (op wat tips na in de battle arena na dan), maar als je het eenmaal doorhebt, speelt het heerlijk.
Van een vrijwel schadevrij klapje kan je je opwerken naar een samenwerkings-aanval die de allergrootste vijanden op de knieen krijgt.
Ook leuk is dat in tegenstelling tot veel RPGs er geen magie komt kijken bij de gevechten. Je vecht gewoon met geweren en pistolen, granaten, molotov cocktails en dergelijke. De vijanden lopen uiteen van normaal (mannen met bepansering) tot vreemd (honden met geweren om hun nek) tot ronduit bizar (wandelende mannequins met dubbele raketbuizen). Uiteraard hebben verschillende vijanden elk hun sterke en zwakke kanten, en kom je geregeld (mini-) bosses tegen.
Het verhaal is goed, zij het wel echt oosters. De spelwereld, Basel, is een hoge toren, waar de mensheid zich in teruggetrokken heeft nadat de aarde zelf te vervuild geraakt is. Hoe hoger in de toren je woont, hoe schoner de lucht. Het verbaast dus niets dat de rijksten bovenin wonen, en jij regegeld naar beneden gestuurd wordt voor de ‘vieze’ klusjes.
Je zal veel kunnen/moeten praten, maar vooral veel moeten luisteren. Je kan de verhaallijn niet veranderen door keuzes, je kan hooguit kiezen om bepaalde side-quests wel of niet uit te voeren. Als je bijvoorbeeld besluit Miranda, de winkelier die handelt in kleding, niet te helpen, zal ze haar winkel sluiten, en kan je dus geen nieuwe outfits meer kopen.
Uiteindelijk heb ik ruim 100 uur in het spel gestoken, en heb daarbij niet eens alle zij-missies gespeeld, en ook de post-game dungeons (extra moeilijk, dus echt alleen voor de hoogste levels) niet gedaan. Had ik dat wel willen doen, dan had ik nog makkelijk 50 uur extra kunnen besteden.
Resonance of Fate is tegenwoordig echt een koopje, voor 15 Euro kan je hem al op de kop tikken, als je een beetje zoekt. Absolute aanrader voor wie FF XIII te makkelijk was, en die een echte uitdaging zoekt.
Ik was vóórdat de game uitkwam hélemaal hotel de botel van dat spel. Echt lyrisch was ik. Ik zou en moest hem hebben. Toen de game eenmaal uitkwam, was het toch niet wat ik verwacht had en heb ik de game niet meer verder gespeeld na die eerste brug. Ik kwam er al niet fatsoenlijk uit hoe ik die Tri-attack moest doen, tot ik op een gegeven moment er gewoon boos van werd. Super frustrerend als het niet lukt, verdomme!
Maar goed, hoe je over het spel vertelde doet mij toch terugdenken aan hoe ik erover dacht voor hij daadwerkelijk op de markt verscheen… Misschien ga ik hem zeer binnenkort nog eens een kans geven. Heb hem destijds weggegeven aan een vriend van me, maar ik kom hem bij ons in de winkel vast wel weer eens tegen in de used voorraad 🙂
Bedankt, Mithrandir!
Als je tips nodig hebt, roep maar gewoon, Zoals gezegd, de learning curve is aan het begin echt heel steil, maar vlakt daarna echt wel af. Zorg eerst dat je een paar rondjes kan winnen in de Arena, dan kan je daarna die brug wel aan 🙂 (en ja, die brug is echt HEEEELEMAAL aan het begin!)
Ja, idd helemaal in het begin. Heb echt een uur in die arena gezeten dat ik er gewoon niet uitkwam, haha!
Weetje wat trouwens ook ineens een hele leuke game bleek te zijn? Dragon Age II. Ik had het eerste deel nooit gespeeld, maar ik moest toen een artikel schrijven over de DLC en toen heb ik toch maar die game erbij gehaald. Ben er toen mee opgehouden, omdat ik erachter kwam dat de AI in de PS3 versie gewoon zo verschikkelijk dom is dat ik hem op de PC verder wilde spelen. Maar heb het toen niet gedaan, omdat ik niet opnieuw wilde beginnen…
En ik had zo’n mooie build en vooral veel cross-relationships. Ik heb het als mage voor elkaar gekregen in bed te duiken met die mage hater Fenris. Nog nooit zo’n disturbing nacht doorgebracht met een in-game personage, hahaha!
Ik ben zelf fan van Final Fantasy, The Elder Scrolls en Dragons Dogma weet ondertussen ook mijn interesse te wekken :). Verder weet ik niet of Dark en Demons souls onder RPG vallen, die games vind ik echt awesome! Het enige nadeel vind ik dat ik geen co-op partner heb om gewoon de game mee te spelen en te bespreken :P.
Ik heb both Demon’s en Dark Souls. Alleen het kutte is dat je binnen een bepaalde level range van elkaar moet zitten om samen te kunnen spelen. Eigenlijk wel logisch, maar aan de andere kant voor coöp echt kut. :p
mijn top rpgs voor de ps3 zijn op dit moment:
Resonance Of Fate (oefening baard kunst!)
Star Ocean Till The End Of Time
Dragons Dogma
White Knight Chronicles 2
Demons en Dark Souls moet ik echt nog een keer gaan spelen, maar ik denk steeds ik dat ik er te gefrustreerd van raak haha
Er zijn een paar dingen waar je rekening mee moet houden. Je hebt machinegeweren en pistolen. De machinegeweren(MG) doen ‘Scratch damage’ (balkje wordt blauw), en pistolen (HG) doen ‘Direct Damage’. Die pistolen doen niet heel veel, maar zijn heel belangrijk: Scratch Damage wordt na een HG aanval echte damage (het blauwe balkje verdwijnt van de health bar).
Je moet er dus altijd voor zorgen dat minimaal 1 van je 3 personen een MG heeft, en minimaal 1 een HG. Eerst aanvallen met de MG, daarna met de HG.
Die tri-attack: Eerst moet je een Hero attack uitvoeren. Een van je drie karakters trekt een sprintje in een rechte lijn, laadt zijn aanvalskracht op, en kan een veel sterkere aanval uitvoeren. Als je karakter tussen de twee andere karakters door loopt, laadt je tri-attack op. Als je meerdere keren achter elkaar een karakter tussen de andere twee door laat rennen met een hero attack, loopt het tellertje steeds hoger op.
Als het tellertje >0 is (dus kan ook al na de eerste keer!), kan je die tri-attack uitvoeren. Alledrie de karakters gaan tegelijk rennen, en lopen in een driehoek. Alledrie laden ze hun aanval op, en zodra je die aanval lanceert, vallen ze alledrie je vijand aan.
That’s it! Lijkt heel lastig, maar valt best mee, zodra je het een keer gedaan hebt.
Echt, probeer hem nog maar een keer, het zal niet tegenvallen…
Demon’s Souls was geweldig, en heerlijk om uit te spelen (en meteen met newgame+ te beginnen 🙂 . Dark Souls ben ik ergens halverwege, maar ligt nu even aan de kant, om andere games te spelen. Daar kom ik vanzelf weer een keer bij terug…
Geloof me, dat word je ook! Eerst denk je van shit, ik moet alles rustiger aan gaan doen… Dus doe je dat. Daarna word je sterker en wil je wat meer gaan rushen, dan word je gewoon mega hard afgestraft en ga je je weer inhouden. Zo gaat het de hele game lang, bij Dark Souls nog een beetje meer dan bij Demon’s Souls… Maar als je ze uitgespeeld hebt, dan geeft je dat echt een gevoel van voldoening, kun je echt de hele wereld aan!! :p
Ja, dat is me uiteindelijk ook wel gelukt hoor. Probleem was gewoon dat ik dacht van; wil ik zoveel moeite doen de hele game lang? Then I backed out… Maar goed, zoals ik al zei ga ik hem inderdaad weer eens een nieuwe kans geven. Promise 😉
ik ga die serie toch maar eens uitproberen dan, als jij Resonance of Fate dan nog een kans geeft! Ik hou in principe wel van een uitdaging!
Ook die game geeft voldoening zodra je het battlesysteem doorhebt!
Ik was bij de laatste eindbaas, tot mijn disc het begaf :(. erg jammer, want zou em graag nog eens spelen!
Ja zoiets had ik inderdaad al begrepen, moet me er gewoon een keertje toe zetten 😛
http://pspmedia.ign.com/psp/image/article/860/860615/crisis-core-final-fantasy-vii-20080318050814399.jpg
Zelf heb ik heel veel plezier beleefd op de PSP met Final Fantasy Crisis Core…. Ik wist totaal niet wat van deze game te verwachten. Hij zat gewoon bij de PSP toen ik deze tweede hands kocht… Ik had bovendien volgens mij ook nog nooit een RPG gespeeld en begon letterlijk helemaal blanco aan deze game… Maar door het verhaal en de graphics was ik al snel verknocht aan de game…
Doordat ik nooit eerder een RPG had gespeeld was het wel ontzettend wennen aan de manier van vechten, het upgraden etc. En het heeft dan ook echt wel wat uurtjes gekost om alles onder de knie te krijgen. Toen het eenmaal ging dagen ben ik opnieuw aan de game begonnen.
Ik ga verder echt helemaal niets verraden aan deze game! Voor mij was deze echt een topper en de game waarbij mijn voorkeur voor RPG games bij is ontstaan.
Een RPG die ik echt graag naar de Vita of PS3 zie komen is Kingdom Hearts. En dan het liefst ook nog als een compleet opgepoetste collectie om het gehele verhaal te kunnen spelen… Ach ja… keep on dreaming… 😉
Jij en de rest van de wereld, haha! Ik denk dat alle RPG liefhebbers graag een HD collectie willen van Kingdom Hearts 1 & 2 en een vervolg op de PS3. Gewoon blijven hopen, haha!