Hands-on: Sly Cooper: Thieves in Time – Sly Cooper is enkele jaren afwezig geweest in de wereld van PlayStation, maar vorig jaar maakte hij een kleine comeback in de vorm van een HD remake van de eerste drie delen. Nu is het bijna tijd voor een volwaardig nieuw deel in de franchise , wij konden al aan de slag met een preview versie van Sly Cooper: Thieves in Time. Kan Sly nog steeds roven als de beste of is hij de fijne kneepjes van het vak verloren? Dat lees je in deze preview.

Een break voor Sly

De game begint met een verhaal dat verklaart waarom Sly zolang niets van zich heeft laten horen. Hij heeft na zijn laatste avontuur namelijk even een break genomen, een goede dief moet immers ook weleens op vakantie en dat beviel Sly meer dan goed. Bentley was in de tussentijd lekker aan het knutselen aan een geheim project en Murray leefde zijn droom na als autocoureur. Saillant detail, terwijl iedereen zijn eigen ding deed had Sly zogenaamd geheugenverlies en ging hij met de Interpol agente Carmelita Fox.

Zij joeg altijd op Sly, maar gezien hij op het rechte pad was viel ze voor hem. Alles gaat lekker zijn gangetje totdat er iets vreemds gebeurt met het handboek voor dieven, de Thievius Raccoonus. Op merkwaardige wijze verdwijnen alle teksten uit het boek, waardoor het boek in één klap niets meer waard is. Dit boek is voor veel potentiële diefstallen een ideaal middel om te raadplegen, maar zonder tekst heeft de bende van Sly er niet zoveel aan. Bentley komt er achter dat ze terug in de tijd moeten om te voorkomen wat er gebeurt met het boek in het heden.

Tijdreizen en de voorouders van Sly ontmoeten

Al snel treffen de bendeleden elkaar weer en bij Sly kriebelde het stelen al een beetje, waardoor er geen beter moment als nu is om weer aan de slag te gaan. Het reizen in de tijd wordt toevallig mogelijk gemaakt dankzij Bentley, want zijn geheime project was een tijdmachine dus de samenloop van omstandigheden is een perfect voorbeeld van een geluk bij een ongeluk. Voordat de bende echter kan reizen in de tijd hebben ze wel een object nodig uit de tijd waar ze naar toe willen reizen en dat beweegt Sly ernaar om een Japans zwaard uit een museum te stelen.

Hier begint de gameplay van de game ook daadwerkelijk en in vergelijking met de vorige Sly Cooper games is de gameplay behoorlijk overeenkomstig. Sterker nog, het voelt als een rasechte platformer van een old-school kaliber. Je moet van het ene platform naar het ander springen, ondertussen los je puzzels op middels minigames en gaandeweg mep je ook nog de nodige vijanden in elkaar. De manier waarop de game dit gaandeweg aan je voorstelt is een bijzonder fijne en gemakkelijke tutorial. Misschien is deze voor de wat oudere gamers aan de gemakkelijke kant, nieuwkomers (waaronder wellicht jonge gamers) kunnen hier vervolgens prima mee uit de voeten.

Terwijl we dus bezig waren om het Japanse zwaard te stelen kregen we alle kneepjes van het vak te leren, wij zijn er immers ook enige tijd uit geweest en na de kortste keren hadden we de fijne manier van spelen weer prima onder de knie. Nadat we het zwaard bemachtigd hadden vlogen we naar het jaar 1603 waar het eerste avontuur met een voorouder van Sly zich zou afspelen. De setting in het betreffende level was behoorlijk anders ten opzichte van het eerste level in het heden en hiermee kan de game uiteindelijk erg gevarieerd uitpakken. In dat opzicht zal de variatie ook voldoende aanwezig zijn en het is natuurlijk leuk om de voorouders van Sly te ontmoeten en er op een gegeven moment zelfs mee te gaan spelen.

Traditionele platformer zonder al te veel vernieuwing

De kleine twee uur die we in de game hebben zitten waren erg vermakelijk. De game speelt prima weg en de afwisseling tussen de personages is meer dan voldoende. Elk personage heeft zo zijn eigen speelstijl wat het des te leuker maakt en daarbovenop komen dan nog additionele minigames die variëren per personage, waardoor je keer op keer andere dingen aan het doen bent naast het platformen zelf. Toch voelt de game nergens echt vernieuwend, maar vooral heel er traditioneel. Iets te traditioneel baserend op onze speelsessie.

De doelgroep van de game is duidelijk de wat jongere gamer, want er was geen enkel moment waar we ook maar iets van een uitdaging konden bespeuren. Nu hebben we de eerste twee uur gespeeld van de game, dus het is even aanzien hoe dat verderop in de game zal uitpakken. Het hoeft geen slechte zaak te zijn, want de jongere gamer kan hierdoor prima met de game uit de voeten. Wel vrezen we voor de fans van de franchise dat ze dit iets te gemakkelijk gaan vinden. Dat neemt overigens niet weg dat de game ondanks de traditionele en iets te voorzichtige aanpak aanvoelt als een goed uitgewerkte platformer.

Voorlopige conclusie

Sly Cooper: Thieves in Time is qua gameplay verre van bijzonder. Het is een mix van talloze diverse elementen die gezamenlijk aan de basis staan van een degelijke maar toch traditionele platformer. Vooralsnog lijkt het allemaal nogal gemakkelijk, maar de toekomst zal ons leren of deze zorg gegrond is. Het verhaal van de game en de locaties die je zult aandoen, alsook de personages die je zult ontmoeten, is naar ons idee een leuke en creatieve insteek voor een nieuwe game. Verder kunnen we ook de visuele stijl in een positief daglicht stellen, want het ziet er grafisch erg netjes uit. Sly Cooper: Thieves in Time zal een prima en leuke platformer worden dat vooral erg op safe speelt afgaande op de eerste twee uur met de game.