Review: Sine Mora – Wie denkt er niet terug aan vroeger toen de games nog goed uitgewerkt, een stuk uitdagender en vooral uniek te noemen waren? De mening van velen is dat die tijd voorbij is en nooit meer zal terugkeren, maar ontwikkelaar Grasshopper Manufacture is toch bereid een poging te wagen. In samenwerken met Digital Reality laat het de arcade game Sine Mora op ons los – een shoot ‘em up game in het sub-genre ‘bullet hell’. Dit wordt niet voor niets zo genoemd en is voor heel wat mensen een reden om zich niet te wagen aan een game als deze, maar de selecte groep die zich juist verheugt op meerdere releases als deze zal waarschijnlijk aangenaam verrast worden.

Voor zij die niet bekend zijn met de voorgenoemde term, zullen we even uitleggen wat er met ‘bullet hell’ bedoeld wordt. Wanneer je Sine Mora opstart wordt al heel snel duidelijk waarom voor deze benaming is gekozen. In deze 2D shooter (met overigens meer dan genoeg 3D animaties en elementen) is het de bedoeling dat je met zo min mogelijk schade en een zo hoog mogelijke score het einde van het level bereikt. Om hier te komen zul je vijanden moeten verslaan die als een zwerm vliegen je scherm bezetten en daarnaast snel achtereen projectielen afschieten die je flink zullen toetakelen indien je erdoor geraakt wordt. Je dient deze dus te ontwijken, maar dit blijkt allesbehalve simpel. Voor je het weet word je in een verkeerde hoek gedreven en kun je niet anders dan toekijken hoe je binnen enkele milliseconden bemerkt dat het einde nog lang niet in zicht is… of wel?

Wees altijd op je hoede

Zo snel als je een level kunt opstarten, kan deze ook weer afgelopen zijn. Je hebt namelijk meerdere factoren die je in de gaten moet houden. Naast het feit dat je vijanden overhoop moet schieten en weinig keuze hebt dan hun kogels te ontwijken, moet je ook nog je ogen op de klok houden die zich bovenin het scherm bevindt. Deze geeft aan hoeveel tijd je nog hebt tot je bij het einde van het level moet zijn, wat in de eerste instantie veel te kort lijkt. Gelukkig kun je tijdens een level meer tijd verzamelen door het verslaan van vijanden en je komt extra tijd ook tegen in de vorm van een rondzwevende power-up. Nu moet je er niet vanuit gaan dat de power-ups vanzelfsprekend zijn, want eenmaal opgepikt kun je ze nog vóór je geknipperd hebt weer kwijt zijn. Slaagt een vijand erin je direct te raken dan zie je de power-ups weer weg zweven en ook zal de tijd op de timer sneller richting de 0 gaan.

Laat mij nou maar gewoon schieten!

Wordt het je te heet onder de voeten? Bedenk dan wel dat je meerdere gradaties hebt qua moeilijkheid. Wil je gewoon casual Sine Mora tussendoor spelen dan kan dat door de game op Easy te zetten. Voor de hardcore gamers onder ons kun je de game zo moeilijk maken als je zelf wilt natuurlijk. Daarnaast zijn er verschillen tussen het aantal levens wat je ontvangt om het nog eens opnieuw te proberen in het geval je het einde van het level niet haalt en ook nog eens tussen de Story modus en Arcade modus. Zo krijgen je vingers wat meer rust tijdens de Story modus door de vele cut-scenes en implementatie van het verhaal. De hoofdpersonages, die vertolkt worden door (vrij menselijk ogende) dieren, zullen genoeg te vertellen hebben om de hartslag terug naar normaal te krijgen. Tevens heb je de mogelijkheid om tijdens deze modus de tijd te vertragen en dit zorgt voor een stuk minder stress tijdens het ontwijken. Niet nodig? Spoel de cut-scenes gewoon door!

Toch kan al het bovenstaande meer overkomen als een felle waarschuwing dan een uitnodiging om het eens te gaan spelen. Hoewel begrijpelijk, is dit niet zo bedoeld. Sine Mora is namelijk een game die door haar uitdaging zorgt voor een hele hoge replay waarde, welke door de gelegenheid om de Boss battles opnieuw te spelen, nog eens ultiem benadrukt wordt. In dit soort games is de uitdaging vaak niet het einde van het level halen, maar steeds een hogere score behalen en hiermee pronken op de wereld ranglijst. Vooral met de Score Attack modus ben je hiervoor aan het goede adres. Je ontvangt slechts één leven en dan is het aan jou om te laten zien hoe goed je echt bent. Rekening houden met alles wat je score kan verdubbelen of kan laten inzinken als een pudding en dan ook nog eens die verschrikkelijke hand-oog coördinatie die op de milliseconde nauwkeurig moet zijn… Als je het haalt, ben je een baas.

Simpel 2D in 3D kan zo prachtig zijn

Op het grafisch aspect hebben we bijna niets aan te merken. Het is heerlijk simpel 2D, met meer dan een vleugje 3D in de omgevingen. Hoewel alles zich hoog in de lucht afspeelt heb je totaal niet het idee steeds dezelfde wolk tegen te komen. De landschappen in de verte zijn prachtig geanimeerd en ook de vijanden (vooral de eindbazen) zijn een ware lust voor het oog. Toch willen we wel een klein minpuntje aanstippen en dat heeft toch met die o-zo-geweldige eindbazen te maken. Soms is het namelijk niet helemaal duidelijk waar het raakvlak precies ligt en daardoor zie je af en toe wat kogels ernaast vliegen. Problematisch op hogere moeilijkheidsgraden, maar minder interessant wanneer dat niet zo is. Toch is het een klein detail waar irritaties door kunnen ontstaan, vooral in een stressgame als deze, en daarom lijkt ons dit erg ongemakkelijk voor de echte pro’s.

Tijdens het spelen van Sine Mora wordt de sfeer en het thema van de game nog wat extra aangedikt door de muziek, welke niet briljant is, maar wel leuk. Het past goed in de stijl van de game, alleen minder in de stijl van de componist – Akira Yamaoka – welke bekend is van zijn geniale werk voor de Silent Hill franchise. Soms moet je gewoon even het geluid wat harder zetten om nog eens extra in de game te zitten. Vol explosies en geluiden waarvan je de oorsprong niet eens weet, is dit absoluut een aparte ervaring.

Conclusie:

Sine Mora kan een tergende game zijn als je geen geduld hebt, maar heb je dat wel, dan is het waarschijnlijk een van de meest belonende games die je kunt vinden. Wie helemaal into retro games is zal zich hiermee uren kunnen vermaken en dat terwijl de game nou niet bepaald diepgaand is. Het verhaal is te volgen, maar is niet bijster interessant en voegt vrij weinig (tot niets) toe aan het geheel. De game verschijnt, naast de PS3, ook op de PlayStation Vita na enige tijd exclusiviteit voor de Xbox 360 en eigenlijk hadden we wel een cross-platform functie verwacht. Deze zit er niet in en dat is eigenlijk best teleurstellend. Bij een game als deze wordt het eindresultaat nagenoeg alleen in gameplay gemeten en hierin scoort het gelukkig erg hoog, ondanks dat de de cross-platform functie ontbreekt.

Pluspunten

  • Uitdagende gameplay
  • Score Attack
  • Boss Battles opnieuw doen
  • Mooie omgevingen

Minpunten

  • Raakvlak van bazen onduidelijk
  • Soms té stressvol en hectisch
  • Nietszeggend oninteressant verhaal