Review: Guardians of Middle Earth – Nadat negen jaar geleden het laatste deel van de Lord of the Rings trilogie in de bioscoop verscheen, is de hype nog jaren doorgegaan. Er werd een heuse LOTR MMORPG gemaakt, de Battle for Middle Earth games gooiden hoge ogen en ook LOTR Conquest verscheen nog in 2009. Met de komst van de prequel film The Hobbit in de bioscoop kan natuurlijk een nieuwe game niet uitblijven, ditmaal in de vorm van Guardians of Middle Earth. Is deze game weer een echte filmgame, of is het dan toch een aantrekkelijke productie geworden? Alles over deze game ga je te weten komen in deze review.

Lord of Legends

Voordat we in het hoofdmenu van de game kwamen, werden we verwelkomd door een werkelijk episch introductiefilmpje in de vorm van een hels gevecht. Hierin zien we uiteraard weer bekende personages als Legolas, Gandalf en Gollum terug.

Het hoofdmenu van de game zelf geeft nog niks van de gameplay weg. Daarom begon ik uiteraard maar met het kiezen van een quick match om eens te zien wat mij te wachten staat. Het eerste obstakel dat wel overwonnen moet worden is het wachten totdat er eenmaal een game is gevonden, want dit duurt soms wel vijf minuten.

 Nadat ik de wachtrij had overwonnen, kon ik eindelijk beginnen aan de game. Ik koos als speelbaar personage Legolas – sentimenteel momentje – en belandde in een level met drie lanes en veel towers. In mijn hoofd ging het belletje al rinkelen, want dit ken ik allemaal al! De game die je in werkelijkheid aan het spelen bent is de PC game League of Legends, maar dan volledig gehuld in een fluwelen Lord of the Rings jasje.

Ik zal hier even snel een globale uitleg geven over de game League of Legends, zodat je gelijk ook Guardians of Middle Earth zult snappen. Je kiest één van de vele verschillende characters, waarna je in een 5v5 map terechtkomt. Iedereen begint per game op niveau één en door middel van het tactisch bestrijden van je tegenstanders, het omleggen van de hordes goblins die je bestormen – in GOME zijn dit orcs en ridders – en het vernietigen van vijandige torens, zal jij in rank stijgen. Per rank kan jij één van je vier abilities versterken zodat je beter uit de bus kan komen als je tegenstander. Het uiteindelijke doel is om in de basis van de vijand terecht te komen en de ‘thuisbasis’ te vernietigen. Wanneer je hierin geslaagd  bent, heeft je team gewonnen.

In totaal beschikt je personage dus over vier verschillende abilities, waarvan je de vierde vrijspeelt wanneer je in-game niveau vijf hebt bereikt. Het maximaal te behalen level per game is niveau 14. Ieder personage heeft zijn eigen abilities, die variëren van wilde knallen, pijlenregens en heuse magie. Er zijn in totaal 26 verschillende personages vrij te spelen en deze kan je kopen met de munten die je verdient in de games.

Tactisch button bashen

Naast de vier abilities heb je ook nog een standaardaanval die je op bijna ieder moment kunt gebruiken met een minimale cool-down tijd. Wanneer je in het heetst van de strijd bent beland, is het een tactisch spelletje om je verder te werken. Time je abilities in een bepaalde volgorde zodat deze extra effectief zijn, zorg dat je niveau hoger is en werk goed samen met je teamgenoten. Wanneer je dit alles doet, ben je oersterk en is het prima te doen.

Laat dit nou net even wat tijd nodig hebben om door te hebben, want ik ben een persoon van ‘trial-and-error’, oftewel: button bashen op ieder knopje, kijken wat het doet en daarna kijken hoe we dit het beste kunnen gebruiken. Dit resulteerde dan ook in een serieuze nederlaag in mijn eerste game met wel twee assists op mijn naam. Geleidelijk aan (lees: na een paar games) groei je wel in een personage en ik  slaagde er uiteindelijk in om zelfs een keer bovenaan te staan en een game te winnen. Ik klopte mijzelf op de borst en ging trots verder naar de volgende game. Guardians of Middle Earth is zeker een verslavend spelletje, ook al zijn de wachttijden soms erg lang in verhouding tot andere games.

Wanneer je dan eenmaal zo lang hebt gewacht, hoop je stiekem toch wel op een goede connectie, maar dit is vaak ook niet het geval. Het is een wonder wanneer je de game daadwerkelijk uitspeelt met alle tien de spelers, want veelal klapt er wel iemand uit . Wanneer een team eenmaal in de minderheid is, is de game veelal ook wel gespeeld, want je hebt nou eenmaal ieder personage nodig om de krachten te bundelen. Ook heeft de game last van veel framedrops en dit is uiteraard zeer jammer.

Graphics & Sound

GOME is een PSN Game, maar op grafisch vlak valt er weinig te klagen. Ondanks de framedrops en connectieproblemen is het uiterlijk zeker goed te noemen. Met een zeer uitgebreid hoofdmenu met een bewegend landschap van Middenaarde is ook hier niets op aan te merken. De gameplay zelf ziet er alleraardigst uit met vrij gedetailleerde aanvallen en een mooi landschap.

Qua geluid krijg je ook gelijk het gevoel alsof je echt midden op het slagveld rondloopt. De doodskreten van stervende ridders, de magische bombardementen van Gandalf en de door de lucht scherende pijlen van Legolas… het klinkt allemaal zeer vet Ik heb eigenlijk geen aanmerkingen op het geluid van de game; het voelt gewoon aan precies zoals het hoort.

Conclusie

 Al met al kan ik concluderen dat Guardians of Middle Earth zeer zeker een leuke, tactische game is, waar je je wel een tijd mee kan vermaken. Helaas zijn de wachttijden wel wat te lang en bevatten de games regelmatig framedrops, waardoor mensen de game noodgedwongen verlaten. Dit kan natuurlijk verholpen worden met een patch en ik kijk hier persoonlijk dan ook reikhalzend naar uit. Verder is het op het grafische vlak goed te doen en de geluidseffecten in de game zijn heerlijk gedaan. Wanneer je houdt van League of Legends, ga je zeker ook veel uren steken in deze game, dus je geld haal je er dubbel en dwars weer uit.

Pluspunten

  • Lekker tactisch
  • Snakkend naar het volgende potje
  • Mooie graphics
  • Prachtige geluidseffecten

Minpunten

  • Lange wachttijden
  • Veel framedrops