Hands-on: Yaiba: Ninja Gaiden Z – De Ninja Gaiden franchise begon met ontzettend moeilijke games, maar door de jaren heen is het uitgegroeid tot een franchise die ook minder getalenteerde gamers een kans wil geven. Zo was de laatste Ninja Gaiden, Ninja Gaiden 3: Razor’s Edge, een bekritiseerde game omdat het te gemakkelijk is voor de doorgewinterde speler. Dat de franchise toegankelijker is geworden is een feit en de nieuwste telg is ook verre van moeilijk, maar wel heel erg vermakelijk. Hoewel nieuwste ’telg’ niet helemaal accuraat is. Yaiba: Ninja Gaiden Z is eigenlijk meer en spin-off en wij speelden hem.

Wraak nemen in een wereld vol zombies

In Yaiba Ninja Gaiden Z speel je met Yaiba Kamikaze (what’s in the name?) die net is vermoord door Ryu Hayabusa. In plaats dat Yaiba voor eeuwig in de grond gaat liggen keert hij terug tot leven en zint hij op wraak. Deze op wraakbeluste ninja krijg jij ter controle en dat dat betekent hack and slash tot je (of een ander) erbij neervalt. Met name in deze spin-off, want in plaats van vijanden bevechten die ook wel handig zijn met wapens krijg je nu te maken met een wereld die is overgenomen door zombies.

Juist, zombies. Alsof we nog niet genoeg games met zombies hebben tegenwoordig. Maar hé, het is misschien een iets te voorspelbare keuze, maar geef de makers eens ongelijk. Zombies zijn het helemaal tegenwoordig en bijkomend positief punt is dat de game erg vermakelijk was tijdens onze speelsessie waar we uitgebreid de tijd voor namen. Laten we wel vooropstellen dat de game totaal anders is dan de normale Ninja Gaiden games en dat zie je gelijk al aan het geheel af, want nu maakt men gebruik van een cell-shaded stijl voor de graphics.

Van A naar B en hakken maar

Het kopje boven deze alinea omschrijft eigenlijk in een notendop wat je kunt verwachten. Je zult met Yaiba verschillende locaties in een stad aandoen en hier zul je keer op keer de vijanden moeten doden om vervolgens naar een volgende locatie te trekken en hier min of meer hetzelfde te doen. Is dat slecht? Het klinkt misschien wat negatief en vanuit het perspectief dat het repetitief kan worden ja, maar toch hebben we ons enorm vermaakt tijdens het spelen en dat komt door verschillende zaken.

Je zult je door de levels moeten verplaatsen om zo het nieuwe gevecht op te zoeken en hierbij komt ook het één en ander aan handig klimwerk kijken. Dit ging net zoals bij het vechten meer dan prima en heerlijk vlot dat je lekker door wilt blijven hakken. Een ander punt is dat de game in tegenstelling tot andere Ninja Gaiden games de nodige humor bevat. Sommige grappen zijn wat flauw, andere zijn wel lollig en ondanks dat het normaal gesproken niet echt bij de franchise past is het wel een goede aanvulling in Yaiba: Ninja Gaiden Z die zichzelf niet heel serieus neemt – wat de visuele stijl ook enigszins uitstraalt.

Bloed en ledematen vliegen in het rond

Yaiba is een meer dan goed geoefende ninja die weinig moeite heeft met de vijanden. De standaard vijanden weliswaar, want gaandeweg zul je sterkere op je pad tegenkomen alsook eindbazen die een bepaalde aanpak vereisen. Naast dat je hersenloos aan het button bashen bent zullen er ook momenten zijn waar de game wat meer van je inzicht vraagt en dit lijkt vooralsnog de afwisseling in de gameplay te zijn.

Het mag dan de indruk wekken dat het een repetitieve game gaat worden, maar dat sluit niet uit dat het niet leuk is. Dat we erg veel plezier hadden tijdens onze hands-on moet op zich genoeg zeggen en dat komt doordat het grove geweld nog steeds hoogtij voert. Het bloed vliegt met liters tegelijk rond en Yaiba schuwt ledematen niet om als wapen te gebruiken en dat in een aparte, maar toffe visuele stijl aangevuld met zo nu en dan de nodige humor. Dat lijkt op één of andere manier net die ene combinatie te zijn die een goede kans van slagen heeft.

Voorlopige conclusie:

Laten we vooropstellen dat Yaiba: Ninja Gaiden Z een totaal andere game is dan je van de Ninja Gaiden franchise gewend bent. De visuele stijl is volledig cell-shaded, maar ziet er erg strak uit en past ook bij de opzet van de game. De humor is erg flauw tot grappig en de gameplay is heerlijk snel en vlot. Deze kent de nodige afwisseling door de variatie aan vijanden en het klim en klauterwerk en hoewel het in de kern een rasechte hack and slasher is, is het er wel één die zomaar eens erg goed kan gaan worden.