Review: Rayman Legends – Rayman Legends is één van de beste platformers van deze generatie. Zo, die zit. We hopen niet dat je denkt dat we bevooroordeeld zijn door onze affiniteit met Rayman, zoals je misschien wel hebt gelezen in het eerste Nostalgie Kwartier. We doen onze reviews graag met een gezonde dosis filosofisch scepticisme. Dat houdt in dat we alle geruisloze bombarie van alle andere torenhoge cijfers voor Ubisoft’s laatste parel volledig negeren en ons eigen oordeel vormen. Al wakkert het wel een klein vlammetje van nieuwsgierigheid aan; wát maakt dat de game zo onthaald wordt met staande ovaties? En is het al dat lof wel waard? Dat gaan we je eens haarfijn uitleggen in deze review.

Gevaarlijke nachtmerries

Het verhaal wordt gecontinueerd in het universum dat in Rayman Origins, het vorige deel, is geschapen. Rayman en Globox slapen luid snurkend – net zoals aan het begin van Origins – een gat in de dag. Maak van die dag maar gerust een eeuw, en nee, dat is geen hyperbool. Terwijl Rayman en co hun centennium dutje deden, manifesteerden de nachtmerries van de Bubble Dreamer zich en verwoestten ze de in gevaar verkerende wereld ’The Glade of Dreams’. Het is aan Rayman en zijn achterban om wederom de Glade gespuisvrij te maken en ondertussen alle lums en teensies te bevrijden. Je hoort het al; realisme is verre van het punt dat Legends probeert te maken. Tweedimensionale pracht en praal komt meer in de buurt. En slagen doet het zeker.

2D platformen is één van de oudste spelgenres die er bestaat. Gamers van jong en oud lopen al een jaar of 30 met diens favoriete virtuele held van links naar rechts en dat al vallen ontwijkend, obstakels over springend en monsters dodend. Innoveren in dit genre is uitermate moeilijk. Wij gamers zien graag een platformer die nou juist datgene doet waar we het meest van houden – zo gracieus mogelijk van platform A naar B springen – besprenkeld met de juiste hoeveelheid creativiteit en vernieuwing. Ubisoft Montpellier neemt met Rayman Legends ieder ingrediënt apart, marineert ze tot perfectie en assembleert ze vervolgens in een artistiek meesterwerk. Hoe kan het ook anders, met de creatieve geest van de originele Rayman’s, Michel Ancel, aan het roer.

‘Interactiviteit’ en ‘Toegankelijkheid’ zijn de verborgen doopnamen van Rayman Legends. Je vriend of vriendin, grote broer of kleine zusje kan zo een tweede controller oppakken en meedoen. Wanneer één van jullie een ongelukje overkomt en sterft is het bijzonder makkelijk voor de ander om je weer tot leven te wekken. Hierdoor werk je jezelf, misschien wat langzaam, maar toch, zelfs met onervaren gamers de levels door. De genereuze checkpoints helpen hier ook bij. Maar wees niet bang, het spel is bij lange na niet makkelijk. Je reist door een handig soort hub via magische schilderijen van wereld naar wereld. Per schilderij is aangegeven op een schaal van 1 doodshoofd tot 5 wat voor een uitdaging het level zal bieden. En omdat de gameplay makkelijk is op te pikken en de game zo heerlijk weg speelt maakt het niet uit met wie je ervoor kiest Legends te spelen.  Speel je met je oma? Kies dan voor een moeilijkheidsgraad niet hoger dan 2. Samen met een doorgewinterde vriend zal niveau 5 je meer aanspreken. De game is leuk om in je eentje te spelen, maar excelleert wanneer het gespeeld wordt door twee.

Ingenieuze manier van navigeren

De interactiviteit zit hem vooral in het ingenieuze hoofdmenu. Wie had dat nou gedacht? Via de hoofdgalerij (het blijven schilderijen waarin je springt natuurlijk), navigeer je gemakkelijk naar waar dan ook je naartoe wilt. Wil je een van de grappige muzikale levels opnieuw doen om de maximale score te halen? Een paar keer door een schilderijtje springen en je bent er. Eén van de tig vrij te spelen characters zijn? Hop hop, en klaar is Kees.

Zo competitief ingesteld als we zijn houden wij er wel van om flink uitgedaagd te worden. We kunnen kan dan ook niet onze blijdschap verbergen over hoe verrukt we zijn van de manier waarop ze het hardcore gaming publiek weten aan te spreken. Dit zijn ook gelijk de twee enige én meest belangrijke aspecten die het kaf (Rayman Origins) van het koren (Rayman Legends) doen scheiden: competitie en diversiteit.

Geniale dagelijkse uitdagingen

Binnenin de Frans gelegen ontwikkelstudio is iemand of zijn meerdere mensen op het ronduit geniale idee gekomen om dagelijkse en wekelijkse uitdagingen te houden. Dit kan bijvoorbeeld een ‘Ren van begin naar eind in de kortst mogelijke tijd’ snelheidsuitdaging zijn. Vanaf het moment dat je de uitdaging begint zie je de eerstvolgende vier ‘ghosts’ van de spelers die de dichtstbij liggende score hebben met je mee rennen. Dat geeft een enorme motivatie om in ieder geval die vier schimmen van spelers te verslaan. Wanneer je dat gelukt is krijg je weer de volgende vier beter presterende spelers in je gezicht gedrukt, waardoor je die weer wilt verslaan. Zelfs deze uitdagingen kunnen met twee of meer mensen! Een zeer effectieve manier om competitieve mensen terug naar Legends te trekken, nog lang nadat je het verhaal hebt uitgespeeld. Online multiplayer is daarentegen nog steeds niet inbegrepen, maar dit maakt het toch een beetje goed.

Een andere reden waardoor je het spel zal blijven opstarten is om het geinige spelletje ‘Kung Foot’. Denk aan 2D voetbal, waarin je je krijgskunsten gebruikt deels om elkaar in elkaar te timmeren en deels om de bal in andermans doel te krijgen. In onze ervaring doe je dit overal tussendoor wanneer je iemand naast je op de bank hebt. Je springt dan gewoon even in het Kung Foot schilderij in plaats van de vele andere mogelijke opties. Ook grappig is het verzamelen van beestjes, welke lums genereren. De beestjes speel je voornamelijk vrij door levels uit te spelen, waardoor je weer lucky tickets (ofwel krasloten) unlocked, die op hun beurt er dus voor zorgen dat je kans hebt op een beestje, lums ofzelfs teensies. Het totaal aantal lums en teensies gebruik je dan weer om respectievelijk nieuwe speelbare characters en levels vrij te spelen. En zo blijf je maar doorgaan. Synergie, noemen we dat.

Onbeschrijflijk mooie omgevingen

We waren niet meteen weg van de gekozen art stijl toen de eerste Legends trailers vrij werden gegeven en we deze bekeken hadden. Maar, na het met onze eigen ogen gezien te hebben, zijn we bijgedraaid. Het ziet er zelfs nog strakker uit dan Origins. De omgevingen zijn werkelijk een lust voor het oog. Her en der zijn referenties naar sprookjes te vinden. Zo is er een ontzagwekkend mooi level vergezeld door luisterrijke muziek met de titel ‘Ray and the Bean Stalk’, wat een overduidelijke knipoog is naar Sjaak en de Bonenstaak. Gigantische groene wortels schieten de grond uit en rustige, sfeervolle muziek doet je op een rustige tred het level uitspelen. Dat staat dan weer in sterk contrast met de hectische ‘2.5D’-baasgevechten die de art stijl naar de absolute grens duwen.

De humor die in de game te vinden is tovert ook vaker wel als niet een brede glimlach op je gezicht. De boodschap die Rayman Legends lijkt te schreeuwen is: “heb wat lol tijdens het spelen!” Tussen alle serieuze games in kunnen we dat zeker waarderen. Wanneer je nietsvermoedend een schilderij inspringt met de naam ‘What the Duck’, stel je jezelf oprecht die vraag als je ziet dat je als een eend over het scherm heen waggelt. Elkaar ‘onbedoeld’ een ravijn in schoppen is natuurlijk ook altijd leuk.

Als klapper op de vuurpijl zitten 40 levels van Rayman Origins ook nog eens in Rayman Legends’ stijl in de game inbegrepen.

Conclusie:

Rayman is voor alle leeftijden en ieder geslacht en Legends bewijst dat hier opnieuw. Prachtige beelden, lol en vlotte gameplay voeren de boventoon. Naast de daily en weekly challenges, zal ook het verzamelen van alles wat er te vinden valt ervoor zorgen dat je nog wel een tijdje terug gaat naar de Glade of Dreams in de hoop je platform vaardigheden nog wat verder uit te diepen. Ons heldhaftige ledemaatloze mannetje heeft het dus toch weer weten te presteren en daar zijn we niets minder dan blij om.

Pluspunten

  • Ongekend mooie art stijl
  • Vlotte gameplay
  • Toegankelijk
  • Competitieve toevoeging
  • Geweldige dagelijkse en wekelijkse uitdagingen
  • Bijpassende soundtrack

Minpunten

  • Geen online multiplayer