Review: Game of Thrones – Episode 5: A Nest of Vipers – Tot nu toe ben ik meestal erg positief geweest over Telltales’ Game of Thrones reeks. De ontwikkelaar slaagt er immers als geen ander in om de sfeer uit de populaire TV-serie te vertalen naar een videogame, creëert zoals gewoonlijk weer een handvol personages waar je als speler heerlijk mee kan meeleven en houdt de spanningsboog al vier episodes lang goed strak met enkele intrigerende mysteries en tot de verbeelding sprekende actiesegmenten. Toch stelde de reeks mij een beetje teleur wat keuzes betreft. Nog geen enkele keer werd ik gedwongen om een hartverscheurende beslissing te vellen en dat plaatste Game of Thrones op kwalitatief vlak toch onder het superieure The Walking Dead. En toen was daar plots de vijfde episode en werd ik op mijn wenken bediend…

De stand van zaken

Bevat spoilers: Na de vorige aflevering zag het ernaar uit dat de zaken er eindelijk beter voor stonden wat de toekomst van de familie Forrester betreft. Rodrik slaagde er met de hulp van de Glenmores in om Ironrath uit de klauwen van de Whitehills te wrikken, Mira confronteerde met succes een potentiële mol in King’s Landing, Gared kwam de North Grove op het spoor en Asher slaagde erin om de gunst van koningin Daenerys over hem af te roepen door een beslissende rol te spelen in de verovering van Mereen. Het zag er even rooskleurig uit voor de Forresters, maar zoals dat in Game of Thrones altijd het geval is, blijven mooie liedjes niet duren. Het duurt dan ook niet lang vooraleer Telltale de mooi gevormde plannen van zijn protagonisten weer in de war stuurt.

Ter plaatse trappelen

Dat klinkt – zeker met de cliffhanger uit de vorige aflevering nog vers in het geheugen – erg interessant, maar in werkelijkheid komt de Game of Thrones parade in de eerste minuten van de episode nogal abrupt tot stilstand. Waar de voorlaatste aflevering van een seizoen in de TV-reeks steevast voor vuurwerk zorgt, had ik in de eerste helft van A Nest Of Vipers nooit het gevoel dat we naar een climax aan het toewerken waren. Een paar scènes lijken zelfs puur in de game gestopt te zijn om de speelduur wat te verlengen, al juich ik extra kansen op karakterontwikkeling – hoe geforceerd ook – altijd toe. Laat ik vooral stellen dat de pacing in het eerste deel van de aflevering wat raar aanvoelde en dan helpt het ook niet dat er op het scherm weinig opwindends plaatsvindt.

Ramsey Snow’s abrupte verschijning op het einde van Sons of Winter wordt in deze episode snel afgehandeld, waarna Rodrik als een wisselspeler in het voetbal een uur lang op de bank mag plaatsnemen tot het eindelijk weer boeiend wordt. Mira moet het in A Nest Of Vipers vooral hebben van enkele in potentie zeer interessante dialogen met Cersei en Tyrion, al vallen deze gesprekken inhoudelijk een beetje tegen en is de manier waarop beide personages uit de TV-reeks bij de gebeurtenissen betrokken worden wat geforceerd. Gared probeert het leeuwendeel van de aflevering te vullen met een gesprek rond het kampvuur waarin hij zijn kompanen moet overtuigen van het nut van zijn missie. Een verrassende actiescène maakt naar het einde toe echter veel goed.

Mokerslag

Zoveel kritiek en toch een hoge score onderaan? Wel, dat ligt aan twee factoren: Asher en een mokerslag van een einde dat heel mijn inleiding in één welgemikte klap aan diggelen slaat. Ashers pogingen om de slaven van Meereen voor zijn doel te winnen zijn erg amusant en worden bekroond met de beste actiescène uit de reeks tot dusver. Op het einde van de aflevering wordt Rodriks zoektocht naar een mogelijke verrader in Ironrath weer vanonder het stof gehaald en dat zet een reeks gebeurtenissen in gang die leiden naar een verbluffend slot dat het einde van de eerste aflevering moeiteloos overklast in shock value. Wie net als ik al vijf afleveringen lang meeleeft met de personages zal het erg moeilijk hebben met de keuze die Telltale je hier voorschotelt.

Enkele losse opmerkingen

Wat de graphics en het geluid betreft, kan ik na vijf afleveringen niet anders dan in herhaling vallen. Visueel ziet het spel er best stijlvol uit, maar ik ben nog steeds geen fan van het verfborstelstijltje dat voor enkele merkwaardige achtergronddetails zorgt. De soundtrack scheert wel hoge toppen, terwijl ook het stemmenwerk opnieuw van de bovenste plank is, al kan ik me niet van de indruk ontdoen dat de bekende acteurs in het gezelschap – denk bijvoorbeeld aan Emilia Clarke als Daenerys – niet al te veel hart en ziel in hun personages stoppen. Het viel me dit keer eveneens op dat de namen van veel Trophies eigenlijk niet passen bij wat er in het verhaal gebeurt. Telltale probeert hier duidelijk fans te plezieren met formuleringen uit de boeken, maar slaat de bal een beetje mis.

Conclusie

Het laatste kwartier van A Nest Of Vipers heeft voor mij veel goedgemaakt. Een hartverscheurende keuze zorgt immers voor een verbluffend einde dat mij wanhopig doet hunkeren naar de seizoensfinale. Van wat daarvoor gebeurde, ben ik een stuk minder onder de indruk. Niet alleen voelden sommige scènes aan als veredeld opvulsel, ik had ook nooit echt het gevoel dat we naar een climax aan het toewerken waren. Zoals de zaken er nu voor staan, kan ik me moeilijk voorstellen dat Telltale erin zal slagen om alle losse eindjes in één laatste episode aan elkaar te knopen. Het zou me met andere woorden niet verbazen wanneer we op het einde van aflevering zes weer tegen een cliffhanger aankijken, waarop een eventueel tweede seizoen verdere vragen zal moeten beantwoorden.

Dat gezegd zijnde… Laat die seizoensfinale alstublieft snel verschijnen.

Pluspunten

  • Verbluffend einde
  • Verhaal blijft boeien
  • Kenmerkende Telltale gameplay
  • Stemmenwerk

Minpunten

  • Trage eerste helft
  • Penseelstreken