Review: Dragon Quest Heroes – Het is alweer even geleden dat we voor het laatst een Dragon Quest game mochten verwelkomen en al helemaal op de PlayStation. Maar na jaren van afwezigheid is Dragon Quest terug onder de noemer Dragon Quest Heroes: The World Tree’s Woe and the Blight Below. Het enige belangrijke verschil met andere titels uit de franchise is dat het hier om een hack ’n slash RPG gaat, een uitstapje van de franchise wat genre betreft. Pakt dat goed uit? Jazeker!

De boze monsters

De game begint op het moment dat er een groot feest aan de gang is in de hoofdstad (Arba) van het rijk waarover koning Doric regeert. Mensen en monsters leven naast elkaar zonder enige problemen totdat een boze tovenaar de monsters manipuleert, waardoor ze opeens de mensen aanvallen. Zonder ook maar een moment na te denken trekken Luceus en Aurora ten strijde om deze monsters uit de hoofdstad te weren en de koning in veiligheid te brengen.

De koning staat echter zijn mannetje, want in plaats van dat hij zich laat beschermen door zijn trouwe dienaren, trekt hij zelf met hen ten strijde tegen al het gespuis dat de wereld ineens teistert. De eens zo vredelievende wereld heeft nu te maken met een groot probleem en dat beperkt zich niet alleen tot Arba; het gehele land is namelijk ondergelopen door kwaadwillende monsters die niets anders doen dan de mensen aanvallen. De hoogste tijd dus om daar een stokje voor te gaan steken en dat is wat jij mag gaan doen.

Hakken tot je een ons weegt

Ken je Dynasty Warriors? Ja, mooi. Dat is namelijk wat Dragon Quest Heroes in de kern is. Je zult missie na missie afwerken in afgesloten ruimtes waarbij je hordes van vijanden moet verslaan die afsluitend opgevolgd worden door een eindbaas. Deze gevechten zijn relatief simpel, want het komt vooral op button bashen neer. Ieder personage heeft hierbij wel zo zijn of haar speciale aanval en je kunt gedurende de gevechten met een druk op de knop wisselen tussen personages. Daarbij komt nog dat je party – aanvankelijk bestaande uit drie personen – langzaam maar zeker verder uitgebreid wordt.

Als je een traditionele Dragon Quest game had verwacht, dan kom je van een koude kermis thuis. Dat betekent echter niet dat dit een stap terug is of een minderwaardige game. De ontwikkelaar heeft namelijk als enigszins uniek punt RPG-elementen in de hack ’n slash gameplay verwerkt. Door missies af te werken, waarbij je dus tig vijanden kapot mept, bouw je een aardig zakcentje op en tevens speciale punten, die elk personage voor zichzelf opspaart. Tussen de missies door kom je in centrale hubs waar je met diverse mensen kunt spreken, zoals het een echte RPG betaamt.

Deze mensen zijn er niet voor niets, want bij de één kan je biechten (saven), bij de ander kan je ingrediënten laten samensmelten tot een speciaal goedje en weer bij een ander kan je terecht voor de aanschaf van wapens. Elk personage heeft zijn of haar eigen wapens en zo krijg je hierbinnen dus meerdere opties. Het enige wat hierbij wel telt, is dat je natuurlijk een beperkte buidel hebt, waardoor je niet direct het beste van het beste kan kopen. Bovendien is ook lang niet alles direct beschikbaar.

De game is zo opgebouwd dat langzaam maar zeker meerdere elementen binnen de gameplay vrijgespeeld worden. Ja, het is voornamelijk hakken tot je een ons weegt, maar op den duur zul je hierbinnen wel gevarieerde mogelijkheden krijgen. Zo zal je party zich uitbreiden, variëren de missiedoelen naast het bevechten van vijanden en krijg je te maken met ondersteunende factoren. Een voorbeeld hiervan is dat sommige vijanden medailles laten vallen en die kun je vervolgens inzetten voor jouw gewin – bijvoorbeeld het oproepen van een monster dat aan jouw zijde zal vechten tot deze het loodje legt. Ideaal natuurlijk als je van alle kanten wordt aangevallen.

Je skills uitbouwen

De mogelijkheden binnen de gameplay tot zover omschreven zijn eigenlijk het stukje diepgang wat bij deze in de kern ordinaire hack ’n slasher komt kijken. Nieuwe wapens en bescherming zijn belangrijk voor latere gevechten; ook kunnen diverse items van pas komen die je of oppikt of laat maken door één van de verkopers in de centrale hub die je tussen de missies door aandoet. Belangrijker is echter nog de mogelijkheid om je eigen skillset verder uit te bouwen en hiervoor zijn de skillpunten nodig die je per individu tijdens het spelen vergaart.

De game beschikt over een overzichtelijk menu waarin je diverse opties ziet die in jouw voordeel werken. Zo kun je speciale aanvallen verder upgraden, waardoor ze natuurlijk krachtiger worden, evenals meer gevarieerd. Daarnaast kan je je personage van meer health voorzien, wapens meer attack laten doen, enzovoort. Deze skills speel je vrij door deze met de punten te kopen die je gaandeweg hebt verzameld en hierbinnen verschilt elke skilltree per personage, waardoor het sowieso een stuk leuker is om ook echt tijdens gevechten tussen personages te wisselen.

Eindbazen kosten tijd en tactiek

Je personages upgraden is een verstandige zaak, want dat maakt de gevechten gemakkelijker. Deze gevechten zijn an sich relatief simpel, omdat het domweg button bashen is waarbij je, zolang de meter het toestaat, je speciale aanvallen uit kan voeren. Door als een gek op vijanden in te hakken loopt er nog een zogenaamde ‘Tension’ meter op en zodra deze vol is, kun je nog effectiever aanvallen, want de aanvalswaarde neemt dan tijdelijk toe. Een kleine extra is dat je ook nog eens onsterfelijk bent. Dit komt vooral van pas als je het tegen eindbazen op moet nemen, want deze aanpakken als gewone vijanden is zeker nuttig, maar hoe krachtiger je aanval is, hoe sneller de healthmeter van de eindbaas afneemt.

Daarbij komt nog dat elke eindbaas zwakke plekken heeft, welke natuurlijk uitnodigen om aan te vallen. Dit wordt echter lang niet altijd direct aangeduid en zal je zelf moeten uitvogelen, hoewel dat nooit echt een moeilijke opgave zal zijn. Deze eindbazen zijn trouwens best leuk om te verslaan, want je bent hier wel even mee bezig en het vraagt dus enigszins wat denkwerk van je – dat in het kader van effectief en efficiënt te werk gaan. Het voegt bovendien een fijne afwisseling toe aan de gameplay, welke niet direct heel bijzonder is, omdat het relatief simpel in elkaar steekt door de hack ’n slash opzet.

Kleurrijk geheel en tergend stemmenwerk

Het zal niemand ontgaan zijn dat Dragon Quest Heroes er nogal kleurrijk uitziet. Dat klopt zeker, want ondanks de grimmige situatie die er heerst, is het een uitermate kleurrijke bedoeling. De wereld ziet er mooi uit, de vijanden zijn in allerlei soorten, maten en kleuren aanwezig en ook alle speciale effecten die gemoeid gaan met aanvallen en ‘Tension aanvallen’ zien er bijzonder gezellig uit. Het is wat dat betreft dan ook best wel een vrolijke game die je uitnodigt om te gaan spelen.

Wat enigzins minder uitnodigt, is de voice-acting. Het gaat hier dan om het Engelse stukje stemgeluid, want de game biedt tevens de optie om met Japanse voice-acting te spelen. Of dat laatste goed is, valt moeilijk te beoordelen, maar de keuze voor Japans is het overwegen waard als je dat stemmenwerk vergelijkt met de Engelse versie. Die klinkt vaak behoorlijk kinderlijk, tot zelfs tergend aan toe. Met name Healix heeft een ongelofelijke kutstem die na tien minuten al op je zenuwen werkt. Ook heeft Square Enix de verschillende personages uit de wereld van een soort eigen identiteit proberen te voorzien. Zo spreekt de één Brits-Engels en de ander met een Texaans accent, wat heel raar aanvoelt en klinkt in dit soort games.

Conclusie

Dragon Quest Heroes is een vrij simpele titel die de nadruk op twee elementen legt. Zo heb je aan de ene kant de oppervlakkige gameplay die voornamelijk hack ’n slash is, met als secundair aspect de speciale en Tension aanvallen. Aan de andere kant heb je het stukje diepgang in de mogelijkheid om wapens en items te upgraden/maken, evenals de skilltrees die je per personage hebt. Het is daarmee een behoorlijk open, luchtige en toegankelijke Dragon Quest game die op den duur wat repetitief wordt, maar toch een soort aantrekkingskracht weet voort te brengen, waardoor je geregeld even een uurtje lekker gaat spelen. Dragon Quest Heroes is wat ons betreft dan ook een geslaagd uitstapje van de franchise.

Pluspunten

  • Luchtige benadering
  • Speelt uitstekend
  • Enige diepgang met skilltrees
  • Eindbazen
  • Kleurrijk geheel

Minpunten

  • Engelse voice-acting slaat de plank mis
  • Op den duur repetitief