Review: Guitar Hero Live – In 2005 was daar Guitar Hero. Een wat unieke game, want om deze rhythm based game te kunnen spelen, had je een gitaar nodig. Een gitaar die in plaats van snaren knoppen had om zo de corresponderende indicaties op het scherm na te volgen en in te drukken. Dit was het begin van een enorm succes waarna er nog vele delen verschenen. Misschien iets te veel en iets te snel, waardoor het succes ook snel weer ophield, met als gevolg dat Guitar Hero naar de ijskast werd verwezen. Het is nu 2015, de franchise is ontdooit en terug in een gloednieuwe vorm.

Nieuwe gitaar

Guitar Hero Live is een complete heruitvinding van de franchise door diverse zaken resoluut anders aan te pakken. Als eerste belangrijke verandering is daar natuurlijk de nieuwe gitaar controller, welke op basis van onderzoek en gebruik is aangepast naar de huidige vorm. Dat betekent dat er niet meer vijf knoppen naast elkaar zitten, maar slechts drie. Dat lijkt makkelijk, maar vergis je niet, want er zijn twee rijen van drie knoppen, waarbij de ene rij wit is en de andere zwart. Verder lijkt de gitaar in grote lijnen op wat we al kennen, maar dat neemt niet weg dat dit een forse stap vooruit is.

Ik ben één van de personen die behoorlijk veel moeite had met het gebruiken van de vijfde knop. Ik raakte gedesoriënteerd, drukte vervolgens verkeerde noten in en dat had niet het gewenste resultaat. Deze nieuwe benadering is voor eenieder die daar moeite mee had een veel betere uitkomst, maar dat is niet het enige. Door de manier waarop je je vingers plaatst, heb je veel beter het gevoel echt gitaar te spelen, aangezien je de vingers verticaal verplaatst in plaats van horizontaal. Door het verticaal verplaatsen op de twee rijen met knoppen komt het gevoel van gitaar spelen beter naar voren; daar doe je dat immers ook.

Meerdere knoppen is een mindfuck

Is de game met deze verbetering automatisch gemakkelijker om te spelen? Nou nee, het is nog steeds verdomd lastig – op een hoge moeilijkheidsgraad – om op een hoog tempo de juiste knoppen in te drukken. Het wisselen tussen wit en zwart, wat overigens op een efficiënte wijze via plectrums op het scherm wordt aangegeven – wit zit onder en op het scherm wijst een witte plectrum naar beneden, zwart zit boven en op het scherm wijst zwart naar boven – beperkt zich namelijk niet tot om en om indrukken. Het komt geregeld voor dat je twee witte onder en één zwarte boven in moet drukken en dat kan een aardige mindfuck zijn.

Goed, we moeten bekennen dat we zodra het kon direct begonnen met een nummer in quick play op ‘Regular’. Het is de middelste van vijf verschillende niveaus, dus dat moet te doen zijn, toch? Nee, allesbehalve, want dit is echt iets dat je moet leren kennen en waar je vooral veel aan moet wennen. Easy daarentegen is voor de ‘veteraan’ in mij weer iets te simpel, waardoor ‘Casual’ in deze de beste optie was. Hierin worden de knoppen beperkt tot de witte rij, waardoor je een goede feeling kunt krijgen met het spelen van de nummers.

De game is echter zo opgebouwd dat de stap omhoog nooit te ingewikkeld is en na een aantal uren op casual gespeeld te hebben, werd het tijd voor regular, wat ineens een stuk beter ging. Dat neemt niet weg dat het nog steeds bij ingewikkelde stukken zeer uitdagend is, maar dat ligt meer aan jouw kunnen en motoriek dan dat het aan de game ligt. En bij een game als deze sluit het spreekwoord “Oefening baart kunst” perfect aan. De eerste Guitar Hero games had je immers ook niet zo één, twee, drie onder de knie. Maar als je het dan eenmaal kan, dan is de stap omhoog daar. Vanzelfsprekend brengt dit nog meer ingewikkelde combinaties met zich mee, maar dat is natuurlijk de uitdaging. Guitar Hero Live masteren, dat gaat je dus behoorlijk veel tijd kosten.

Losgaan op je eigen concert

Op het moment dat je de game voor de eerste keer opstart, krijg je gelijk een tutorial voorgeschoteld, zodat je in ieder geval de basis van de game leert kennen. Eenmaal deze doorlopen, krijg je afsluitend een klein concert waarin je mag optreden en dan ligt de weg voor je open. De game biedt qua modi niet bijster veel, want je zult het met Guitar Hero Live, quick play en Guitar Hero TV moeten doen. Quick play spreekt natuurlijk voor zich en waar Guitar Hero TV het online gedeelte is, is Guitar Hero Live het singleplayer aspect.

Hierin werk je allerlei korte concerten af waarmee je weer nieuwe concerten kan unlocken. Het valt aan te raden deze concerten te spelen, aangezien je na het voltooien de gespeelde nummers hebt vrijgespeeld voor de quick play bibliotheek. Heel bijzonder is deze modus verder niet, aangezien je het ene concert na het andere afwerkt om zo meer nummers vrij te spelen. Dit is een wat klassieke opzet, aangezien je dat ook in de vorige games zag. Wat het echter erg leuk en vooral uniek maakt, is dat je nu zult optreden voor een eigen publiek.

De game kent een heus publiek dat is gefilmd en deze reageert op jouw spelen. Speel je goed, dan gaan ze uit hun dak en proberen ze op een gegeven moment zelfs over de hekken te klimmen. Speel je slecht, dan spreken de gezichten van de luisteraars boekdelen. Je hebt hier volledig zelf invloed op, want dit kan dus per nummer bijvoorbeeld heen en weer schommelen puur op basis van hoe jij de nummers speelt. Alle noten raken is natuurlijk goed voor een blij publiek, speel je de halve track vals, dan gaan ze joelen en chagrijnig kijken.

De beleving hiervan gaat volledig naadloos en tussen de shots van het publiek door zie je ook de mede bandleden en hiervoor heeft Freestyle Games diverse verschillende presets in de game gestopt, waardoor je – zeker bij het doorlopen van de singleplayer – keer op keer een andere omgeving voorgeschoteld krijgt met ander publiek en bandleden. Het geheel beleef je ook vanuit een first person perspectief waardoor het qua beleving bijna levensecht wordt. Dat is nogal anders dan de cartoony benadering die de voorgaande delen kenden. Een flinke stap vooruit en het maakt Guitar Hero ook een stuk meer volwassen.

Guitar Hero TV

Uiteindelijk is Guitar Hero TV hetgeen waar het allemaal om draait, zeker op langere termijn. Begrijp me niet verkeerd, de singleplayer is absoluut goed voor veel plezier en hetzelfde geldt voor quick play, maar Guitar Hero TV is zo opgesteld dat je hier oneindig veel tijd aan kan spenderen. Je zult na het uitspelen van de singleplayer – welke overigens aan de ietwat korte kant is – al snel in dit online segment duiken. Dit is echter anders dan je verwacht als we de term ‘online’ benoemen, want het is veel meer dan het spelen van een nummer tegen iemand anders

Guitar Hero TV is namelijk een continu actief zijnd geheel met verschillende kanalen waarop nummers uitgezonden worden. Deze nummers kun je direct gaan spelen, maar hierbij volg je wel de nummers die automatisch afgespeeld worden. Wil je liever zelf een nummer naar keuze spelen – de online bibliotheek is aanzienlijk groter dan de offline bibliotheek – dan kan dat, maar hiervoor heb je wel ‘Plays’ nodig. Dit zijn een soort digitale tokens die je in dient te leveren om vervolgens het nummer naar keuze te kunnen spelen. Deze plays kun je verdienen door nummers te spelen die worden uitgezonden op één van de kanalen en hoe beter je presteert, hoe meer punten je krijgt. Deze punten kun je vervolgens inwisselen voor plays, zodat je altijd tussendoor een nummer naar keuze kunt spelen.

Terwijl je speelt en punten verdient, zul je ook nog in level stijgen en naarmate je een hoger level bereikt, zullen er meer dingen vrijgespeeld worden. Denk dan aan het meer persoonlijk maken middels een eigen ‘online’ segment in de game evenals dat je speciale concerten kunt gaan spelen. Ook daarvoor dien je toegang bij elkaar te spelen, wat des te meer motiverend werkt om met Guitar Hero Live aan de gang te blijven. Deze hele structuur van continu nummers kunnen blijven spelen tegenover een forse bibliotheek die flink uitgebreid zal gaan worden, is iets wat uitermate goed bevalt.

Je kunt je storten op de nummers via de kanalen, welke naarmate de tijd vordert steeds meer uitgebreid zullen worden. Je kunt nummers on demand spelen met je plays, deelnemen aan concerten, levelen en meer. Het blijft continu in leven omdat de ontwikkelaar hier zeer regelmatig nieuwe content aan toe zal voegen. Hierdoor blijft Guitar Hero Live ook op langere termijn interessant, want je bent nu niet meer beperkt tot de tracklist die bij de game geleverd wordt en dat is een ontwikkeling die we alleen maar kunnen toejuichen.

De game is zo opgezet dat je alles vrij kunt bereiken ofwel moet behalen, maar als je hier geen trek in hebt kun je er ook gewoon geld aan spenderen. Zo kun je bijvoorbeeld ‘Hero Cash’ kopen en hiermee kun je ook plays aanschaffen. Hero Cash kost echter geld en schaf je aan via de PlayStation Store. De game kent dus microtransacties en hoewel ze duidelijk aanwezig zijn, zal dit nooit door je strot geduwd worden omdat het volledig optioneel is en de game je ook niet pusht om hier naar te grijpen. Kortom, als je dan toch microtransacties integreert, dan doe je het op deze manier juist.

Conclusie

Guitar Hero Live is een prachtige game. Het live publiek, de nieuwe gitaar, Guitar Hero TV, allemaal aspecten die dit tot een topper maken. Freestyle Games heeft met liefde aan de game gewerkt, dat is duidelijk merkbaar en betaalt zich nu ook uit. Het is bovendien prettiger om te spelen door de nieuwe gitaar, hoewel het wel flink wennen is en je motoriek een bepalende factor tot succes is. Guitar Hero TV maakt het doordat het continu in leven is zeer lang speelbaar en met een nu al forse bibliotheek kan je een lange tijd vooruit. De singleplayer is echter wat aan de korte kant, want met een paar uurtjes ben je daar wel doorheen. Alles bij elkaar genomen is Guitar Hero Live een heerlijke muziekgame die zich geen betere comeback van de franchise had kunnen wensen.

Pluspunten

  • Guitar Hero TV lang speelbaar
  • Live publiek
  • Nieuwe gitaar
  • Flinke bibliotheek en veel genres

Minpunten

  • Met een brakke motoriek kom je niet ver
  • Singleplayer aan de korte kant