Review: Sniper Elite 4 – De inmiddels welbekende franchise Sniper Elite is dit jaar terug met een nieuw deel, alweer de vierde in de serie. De franchise staat bekend om toffe killcams, adembenemende shots en het heerlijk afknallen van menig vijand. Dit deel kijkt echter breder dan enkel en alleen het ‘snipen’ en werkt met mêlee aanvallen alsook andere wapens, waaronder assault rifles en meer. Weet Sniper Elite 4 echter genoeg te innoveren om raak te kunnen blijven schieten, of schiet de game dit keer mis?

Nazi’s afknallen

Karl Fairburne, het hoofdpersonage in Sniper Elite 4, reist af naar het zonovergoten Italië. Dit belooft niet alleen een prachtig uitzicht over de Italiaanse landschappen met een heerlijke mediterraanse zon in je mik, maar ook weer genoeg vijanden om af te knallen. Het is namelijk 1943 in het Koninkrijk Italië en dus zijn er genoeg nazi’s aanwezig die maar al te graag kennis willen maken met jouw .50 kaliber. Wat al meteen duidelijk wordt aan het begin van de game, is dat we hier niet te maken hebben met een revolutie binnen de franchise, maar eerder met een evolutie. De vraag is echter of dat genoeg is om de game interessant te houden.

De franchise is immers alweer 10 jaar oud en als we kijken naar hoeveel vooruitgang de franchise heeft geboekt, stelt dit toch wat teleur. Nog altijd ontbreekt een goed verhaal in de game, wat men jammer genoeg voortzet in Sniper Elite 4. Het concept van het snipen leent zich eigenlijk prima voor het uitwerken van een interessant en goed verhaal, maar dat zit er met Sniper Elite 4 helaas niet in. De game kent een redelijk vlakke en kortzichtige manier van verhaalvertelling en alles draait eigenlijk om de gameplay, die ervoor moet zorgen dat je wilt blijven spelen. De missies zijn vaak op zichzelf nietszeggend, bijvoorbeeld schakel deze officieren uit, zorg ervoor dat dit kamp wordt uitgemoord, enzovoort. Dat hangt vanzelfsprekend wel samen met het oog op het verhaal, zodat het logisch is wat je doet.

Grotere open wereld

Sniper Elite 4 is wel een stuk minder lineair dan de voorgaande delen. Je krijgt een gigantische map voorgeschoteld die je vrij kunt verkennen. Op deze map zijn verschillende doelstellingen gemarkeerd, die je op eigen volgorde aan kunt pakken. Mocht je onverhoopt tijdens het verkennen een nazi tegenkomen die aan het zonnebaden is of uit zijn neus staat te eten, dan kun je een stealth mêlee aanval uitvoeren. Deze aanvallen zijn ook voorzien van de welbekende X-Ray Killcam, waardoor de impact aanzienlijk sterker is dan in de vorige delen.

Het verkennen is erg interessant en de game geeft je hierbij veel opties, maar niets is verplicht. Het idee erachter is dat je een uitkijk zoekt, daar gaat liggen met je verrekijker en één voor één je vijanden markeert. Vervolgens verzin je een strategisch plan om ze uit te schakelen en maak je er werk van om er ongezien mee weg te komen. Dit kan door objecten in de nabije omgeving te gebruiken, zoals het laten exploderen van munitiekisten of het laten vallen van een kraan door op de scharnieren te schieten. Ook kun je ervoor zorgen dat je wel gezien wordt, zodat vijanden op je afkomen en in valkuilen terechtkomen zodra ze jou naderen.

Dat dit alles mogelijk is, maakt Sniper Elite 4 een boeiende game. Toch is het jammer dat men hier niet wat meer naartoe werkt. We begrijpen dat de game het lineaire aspect van zich af wil schudden, maar tegelijkertijd mis je hierdoor in potentie hele interessante strategieën. In dat kader is deze game veel meer dan alleen in een torentje liggen en nazi’s voorzien van gaten in hun ledematen, ingewanden en hoofden. De game biedt ontzettend veel mogelijkheden, maar door een gebrek aan sturing naar potentieel interessante mogelijkheden, kan je het nodige missen. Het loont dus absoluut om te onderzoeken, uitvoeren en ervaren, neem dat van ons aan. Wat de ervaring sowieso ten goede komt, is het spelen van de game in coöp. Je kunt er namelijk voor kiezen om samen met een vriend het verhaal van Sniper Elite 4 te doorlopen. Dit is dan precies hetzelfde als wanneer je alleen speelt, maar met twee man komt er veel meer plezier, strategie en creativiteit aan te pas, zeker als je op een wat hogere moeilijkheidsgraad gaat spelen.

Grafisch een vooruitgang, technisch nog wel wat oneffenheden

We hebben de game op zowel de PS4 als de PS4 Pro gecheckt en eerlijk is eerlijk, op de PS4 Pro is er een flink verschil merkbaar. De framerate is vele malen soepeler en het geheel weet er net wat scherper en prettiger uit te zien. Qua detail heeft de ontwikkelaar zich in de open wereld vooral geconcentreerd op bepaalde plekken, waar andere delen van de map gewoon wat meer als opvulling dienen en wat minder interessant uitgewerkt zijn. Dat is op zich niet erg, want zo heeft men een grote wereld weten te creëren die boeiend genoeg is om te verkennen.

Een groot voordeel is dat dit de gameplay ten goede komt, omdat je nu ook in staat bent om vijanden vanop 600 meter aan te pakken. Je kunt immers gaan en staan waar je maar wilt en dus ook de afstanden worden groter om je doelwitten uit te schakelen. Dat is niet alleen leuker, het maakt het ook meer gevarieerd. De animaties daarentegen blijven echter nog wat houterig en apart; hier is duidelijk minder werk in gestoken, terwijl dit toch altijd al een zwak punt van de franchise is geweest. Ook de voice-acting had wel ietsje beter gekund, want de context die je te horen krijgt tussen de missies door, wordt niet heel erg indrukwekkend gebracht.

Het gaat allemaal om de kogel

Sniper Elite 4 is en blijft een titel voor mensen die op zoek zijn naar prachtige kills en dat is wat de game je kan bieden. Het verhaal is wat slapjes en dus komt het vooral op de gameplay aan. In dat kader is Sniper Elite 4 gewoon een nette shooter, die herhaaldelijk vermakelijk weet te zijn. Dat moment waarop je een sniper in een toren uitschakelt, terwijl niemand het doorheeft of dat je de schedel van een officier doet splijten als niemand oplet, dat zijn dé momenten waarvoor je deze game speelt. Dat maakt het missen van een echt intrigerend verhaal al wat zachter, want als het op plezier aankomt, weet deze game goed uit de verf te komen.

Het is lekker vermaak dankzij de degelijke gameplay, maar hou er wel rekening mee dat dit bij momenten erg repetitief kan zijn. Daarmee is de game ideaal voor speelsessies van twee tot drie uur tussendoor waarbij je vooral zult genieten van de vrijheid in aanpak en het uitschakelen van nazi’s. De wereld is en blijft boeiend om te verkennen, maar het nodigt wat minder uit dan andere open wereld games om uitgebreid in rond te gaan kloten. Wel zijn er naast belangrijke opdrachten ook zijmissies, zoals het uitschakelen van buitenposten, wat een beetje doet denken aan Far Cry. Dus er is op zich genoeg te doen en dankzij de gameplay zul je je niet vervelen.

Conclusie

Sniper Elite 4 is een vermakelijke game, maar is niet voor iedereen geschikt. Vind je het leuk om op strategische manieren vijanden in groepjes uit te schakelen en kun je dit eindeloos doen dankzij de heftige killcams en de kick die je krijgt bij het raken van een vijand van op lange afstand? Ga er dan zeker voor. Zoek je echter een shooter met een goed verhaal, veel afwisseling en bijzondere missies? Dan is Sniper Elite 4 niet de titel waar jij naar op zoek bent. De game bedient haar fans echter perfect en heeft een goede evolutie doorgemaakt, maar of dat genoeg is om nieuwe spelers aan te trekken... Op grafisch niveau weet Sniper Elite 4 te verrassen, al kan de game op technisch vlak (waaronder de animaties) nog wel wat poetswerk gebruiken.

Pluspunten

  • Killcam blijft geniaal en geeft de nodige voldoening
  • Grafisch dik in orde
  • Coöp maakt de game beter
  • Keuzevrijheid en strategische elementen in orde

Minpunten

  • Een degelijk verhaal ontbreekt nog altijd
  • Missies niet echt memorabel noch bijzonder
  • Bij momenten behoorlijk repetitief

7.5