Special: Final Fantasy XII: The Zodiac Age – Ah, 2007… wat was het leven toen nog makkelijk. Een beetje op school zitten, één van je grootste zorgen was wat voor toetje je die avond zou krijgen en je was nog lekker oppervlakkig. De ondergetekende althans. Hoewel ik toen als kind al veel Final Fantasy games had gespeeld op de eerste PlayStation en later ook op de tweede, is Final Fantasy XII (FF XII) destijds helemaal aan mij voorbij gegaan. Waarom? Nou, ik had immers al een goede computer en een, toenmalige next-gen console, de Xbox 360. “Ik ga toch geen 60 euro betalen voor een oude game?” hoor ik mezelf nu nog steeds zeggen. De jaren daarna heb ik er niet meer zo veel over nagedacht, maar naarmate ik ouder werd, hoorde ik van veel Final Fantasy fans toch hetzelfde: “Je hebt echt wat gemist, man”. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Hier is Final Fantasy XII: The Zodiac Age.

Final Final Fantasy

Final Fantasy XII: The Zodiac Age is een definitieve versie van de standaard uitgave. Voor het eerst krijgen wij hier in het westen te maken met het Zodiac Job System, dat zijn oorsprong kende in de International Edition, die oorspronkelijk alleen in Japan is uitgebracht in 2007. Dit is dus geheel nieuwe content die we hier nooit eerder hebben gehad, wat deze remaster toch een stuk waardevoller maakt. Ik zei inderdaad remaster, want het gaat hier wel slechts om een opgepoetste PlayStation 2 titel. En dat is niet erg, want ondanks de leeftijd van deze game, is hij erg goed meegegaan met zijn tijd dankzij het prachtige wereld design en dito karakters. Nu we dit verplichte nummertje achter de rug hebben, gaan we wat dieper op de nieuwe content in.

Het idee van het Zodiac Job System is vrij simpel. In tegenstelling tot de reguliere FF XII krijgt elk van de karakters in jouw party een aantal eigen, haast gepersonaliseerde, missies toegewezen. Naarmate je vordert in de wereld, merk je dat op den duur slechts één van jouw karakters nog in staat is om een summon uit te voeren, een beetje het idee alsof dit karakter daarin is gespecialiseerd. Dit brengt wat meer focus en uitdaging binnen het hele progressiesysteem en geeft je ook een diepere RPG-ervaring, iets dat vandaag de dag soms nog wel eens moeilijk is om te vinden. Het kan af en toe lastig zijn om hieraan te wennen, gezien veel RPG’s tegenwoordig behoorlijk gestroomlijnd zijn en jou als speler graag bij het handje vasthouden, maar je hier goed in verdiepen loont wel degelijk.

Om progressie te boeken, heb je zogenoemde License Points nodig. Per vijand die je verslaat krijg je slechts één van deze punten, met uitzondering van krachtigere vijanden, zoals bazen. Maar ook dan zit er nog een addertje onder het gras, want er zijn een aantal spells die als resultaat hebben dat de vijand die je zojuist hebt verslagen helemaal geen License Points oplevert. Pas daar dus mee op! Door het geringe aantal License Points die je krijgt, zal je dus ook flink moeten grinden wil je het maximale uit het Zodiac Job System halen. Indien je dus niet zo van grinden houdt, kan dit nogal een klus zijn.

Same old, same old

Op het gebied van het verhaal is er niks veranderd ten opzichte van de originele release. Voor mensen die FF XII nooit hebben gespeeld, of wellicht een kleine opfrisser nodig hebben, zullen we het even kort voorleggen. Vaan, de hoofdrolspeler in dit verhaal, infiltreert het paleis van Rabanastre. Eigenlijk puur om wat te stelen, maar hij komt hier iets veel interessanters tegen, namelijk een stuk ‘Magicite’. Twee piraten komen binnengerend genaamd Balthier en Fran, die op zoek zijn naar het stuk Magicite. Ze worden ontdekt door de bewaking en slaan met z’n drieën op de vlucht. Helaas worden ze niet veel later gepakt en hier maken we kennis met de leider van het verzet, Amalia. Ze weten zeker dat het stuk Magicite ergens voor dient en ontsnappen op hun beurt met z’n vieren weer uit de gevangenis om het mysterie te ontrafelen.

Op het gebied van gameplay durven wij te stellen dat dit één van de meest verfijnde Final Fantasy delen is. De wereld voelt groots aan, met vele wegen om te bewandelen en vele vijanden om te verslaan. De gevechten werken met actiepunten waarbij alles in real time gebeurt, maar je moet afwachten alvorens je weer een aanval kan doen tegen de vijanden. Dit systeem werkt gewoon erg goed en zorgt er ook voor dat je net wat meer moet nadenken dan bij de klassieke Final Fantasy’s, waarbij alles turn-based was. Door het vechten wordt jouw karakter natuurlijk ook weer wat sterker, dit is echter niet dusdanig te besturen zoals bij het Zodiac Job System wel het geval is. Daar kan je namelijk grotendeels zelf bepalen waarin jouw karakter een expert wordt.

Prachtig

Zoals we eerder al aangaven, is Final Fantasy XII: The Zodiac Age niet veel anders dan een HD remaster, echter ziet de game er nog steeds gewoon prima uit. Dat is iets wat we wel echt een prestatie kunnen noemen, gezien we het hier over een ruim tien jaar oude PlayStation 2 titel hebben. Mede door de grootschaligheid van de wereld en het algehele design hebben wij ons geen moment geërgerd aan de leeftijd van de game. Tel daarbij op dat alles natuurlijk gewoon soepel loopt en je kan zo verloren raken in de wereld van FF XII.

Noemenswaardig is de soundtrack, want deze is ronduit prachtig. Naast de al geweldig geörchestreerde nummers uit de standaard versie van FF XII, is er speciaal voor deze heruitgave wat nieuwe muziek toegevoegd. Hierdoor neemt de diversiteit in de muziek nog wat verder toe. Wanneer je door de wereld aan het navigeren bent, zal je niet vaak hetzelfde nummer horen in twee verschillende gebieden. Ook is deze versie voorzien van tweetalige audio, dus zowel Japanse als Engelse stemmen zijn aanwezig. De Japanse stemmen zaten niet in de originele PlayStation 2 versie die hier uitkwam, dus het is een welkome toevoeging voor iedereen die het graag met de originele stemmen speelt.

Conclusie

Ik heb inderdaad wat gemist. Final Fantasy XII is inderdaad één van de beste delen uit de gehele serie. Maar het is een goed teken wanneer we vandaag de dag een game uit 2007 spelen en ons totaal niet hoeven te storen aan dat gegeven. Final Fantasy XII: The Zodiac Age is absoluut een remaster waar wij onze stempel van goedkeuring op drukken. Naast de, voor ons nieuwe, toevoegingen met het Zodiac Job System, voor de hand liggende keuzes zoals Trophy ondersteuning en zelfs geheel nieuwe nummers gecomponeerd voor deze uitgave, durven we niet anders te stellen dan dat Square Enix hard z’n best heeft gedaan op deze heruitgave. Absoluut en zonder twijfel een titel om een keer te spelen.