DLC Special: Steep – Road to the Olympics – Een jaar geleden kwam Steep op de markt, eindelijk weer eens een sporttitel die zich in de sneeuw afspeelde. Het concept was interessant: een grote open wereld, snowboarden, skiën, maar bijvoorbeeld ook paragliden en gebruikmaken van een wingsuit behoorde tot de mogelijkheden. De uitwerking liet helaas toch wat te wensen over om de game echt tot grote hoogte te laten stijgen. Nu komt Ubisoft met een enorme uitbreiding genaamd: Road to the Olympics. Maakt deze uitbreiding Steep tot wat het had moeten zijn?

De weg naar die felbegeerde plaats op de Olympische Spelen

Volgend jaar in februari vinden de Winterspelen in Pyeongchang, Zuid-Korea, plaats. Olympische onderdelen zijn daar ook skiën en snowboarden. Steep laat je de weg bewandelen naar dit grootse evenement. Door middel van kwalificaties en allerlei opdrachten die je krijgt gaandeweg, word je uiteindelijk goed genoeg om jezelf te plaatsen. Een tof detail is het feit dat alle banen authentiek zijn, je raast dus over dezelfde sneeuw als je helden. Helaas is dit – naast het overdadig gebruik van het Olympische logo – het enige echte authentieke aan de uitbreiding.

Je kunt het namelijk niet tegen de officiële atleten opnemen, maar ze komen wel zo nu en dan voorbij in filmpjes voorafgaand aan evenementen. Ook je eigen keuze is redelijk beperkt, je kunt kiezen uit een aantal vrij generieke atleten en een land. Nederland zit erbij, dus het is grappig om het Wilhelmus te horen als je gewonnen hebt. Verder is de ervaring vrij oppervlakkig en je hoeft hier niet voor aan de uitbreiding te beginnen. Het draait grotendeels om de gameplay zelf. Eén van de valkuilen van het origineel was de eentonigheid en je vraagt je natuurlijk af of Road to the Olympics afwisselend genoeg is.

Genoeg nieuwe content en freestylen als absolute topper

Road to the Olympics heeft als enige twee onderdelen skiën en snowboarden, want paragliden en met je wingsuit vliegen is natuurlijk geen Olympisch onderdeel. Gelukkig staat deze uitbreiding bol van de nieuwe uitdagingen. Je kunt bijvoorbeeld een slalom doen, een halfpipe bedwingen, freestylen (inclusief grinden) en gigantische airs maken in speciaal daarvoor georganiseerde evenementen. De slalom heb je in twee varianten en is overduidelijk de lastigste van allemaal. Het gaat ten eerste gigantisch snel en een foutje betekent einde oefening. Freestyle is het leukste van allemaal, hier kun je de meest gekke combo’s aan elkaar rijgen. In totaal kun je aan enkele tientallen uren extra speeltijd komen met deze nieuwe content.

Ook is er een compleet nieuwe Aziatische omgeving, inclusief dorpjes, bijpassende muziek en heel veel verse poeder. Hoewel de omgevingen niet per se heel bijzonder zijn na een tijdje, is het een leuke toevoeging. Het valt wel aan te raden om een beetje rond te cruisen, omdat er ook veel leuke sprongen en dergelijke te vinden zijn in de nieuwe omgeving. Zeker als je even genoeg hebt van de constante druk van de Spelen. Die momenten komen ook zeker voor, want helaas brengt Road to the Olympics ook een aantal problemen met zich mee. Dat heeft alles te maken met de nieuwe onderdelen.

Wat ben je nou eigenlijk aan het doen?

Zoals je kunt lezen draaien de nieuwe onderdelen veel om techniek en timing, zoals je zou verwachten bij een game als deze. Het blijkt echter dat de besturing van deze elementen en het algemene ontwerp, niet helemaal geperfectioneerd zijn. Wat toch wel zorgelijk is voor een game die zich begeeft in het e-sports segment en rond de Olympische Spelen een grootschalige competitie aanbiedt. Eén van de grootste problemen is de positionering van de camera. Voor de slalom en freestyle onderdelen staat deze te dicht op je avatar en het beweegt niet altijd lekker mee. Hierdoor kun je vaak niet goed voor je kijken. Het succesvol behalen van die onderdelen is dus gedeeltelijk gebaseerd op simpelweg onthouden hoe het er voor je uit ziet.

Dit probleem doet zich ook voor bij het halfpipe onderdeel, waar de camera soms onder de wereld duikt en niet lekker gepositioneerd wordt. Hierdoor komen trucs niet uit de verf, verlies je snelheid doordat je de halfpipe verkeerd aansnijdt en andere irritaties steken de kop op. Na een tijdje leer je met deze mankementen omgaan, maar ze zouden er in de eerste plaats eigenlijk niet eens mogen zijn. Daarnaast laten de technische onderdelen ook zien dat de besturing te weinig controle biedt, te vaak gebeurt het dat je avatar niet doet wat jij wil of iets wel goed uitvoert, maar dat het zeker niet door jouw toedoen is. Voor een e-sports game zijn dit zorgelijke pijnpunten.

Klop dat geld maar weer uit je zak

Misschien nog wel het grootste minpunt aan deze hele uitbreiding, is het feit dat deze niet inbegrepen zit bij de Season Pass. Ubisoft zegt doodleuk dat de Season Pass bedoeld was voor de reeds uitgekomen content. Je mag dus een additionele €29,99 uit je zak kloppen, wil je deze uitbreiding spelen. Naar ons weten is dat een te hoge prijs, ervan uitgaande dat je de game gekocht hebt én wellicht ook wel de Season Pass. Er is zeker genoeg content te vinden in de uitbreiding, maar dit staat niet in verhouding tot de prijs. Voor zo’n bedrag hadden ze wel wat meer sponsors mogen aanbieden, echte atleten, meer diepgang in het verhaal, een betere besturing enzovoort. Foei, Ubisoft.

Conclusie

Road to the Olympics is een uitbreiding die veel content aanbiedt en eindelijk ook wat meer afwisseling aan Steep toevoegt. Toch kampt de DLC met voldoende problemen en er hangt een belachelijk hoog prijskaartje aan, waardoor je echt goed moet nadenken of je deze wel wil aanschaffen. Was je vrij snel klaar met Steep? Dan moet je deze uitbreiding links laten liggen. Speel je Steep minstens twee uur per dag en kun je er geen genoeg van krijgen? Dan kan je het voorzichtig overwegen, maar het is misschien handiger om even te wachten tot er een aanbieding komt.