Gespeeld: Monster Energy Supercross – The Official Videogame – Racegames zijn er genoeg op de PlayStation 4, maar als het op games aankomt met tweewielers in de hoofdrol slinkt het aanbod al snel. Helemaal als we het hebben over games die zich voornamelijk in de blubber afspelen. Vorig jaar kregen we MXGP 3, wat wel een aardige game was. De ontwikkelaar van die game, Milestone, heeft hun kennis en kunde nu meegenomen naar een nieuw project en dat is Monster Energy Supercross. Een game gebaseerd op het Amerikaanse motorcross kampioenschap en wij hebben de game een paar uur kunnen spelen.

Ze hebben ervan geleerd!

Vorig jaar bracht Milestone ons MXGP 3, een motorcross game gericht op outdoor banen in heel Europa. Die game was op zich wel vermakelijk, maar kende toch best wel wat negatieve aspecten die roet in het eten gooide. Daarbij komt dat deze ontwikkelaar een wat wisselvallige reputatie heeft, dus elke nieuwe game is keer op keer weer een verrassing. Monster Energy Supercross is gelukkig een game die een stuk beter uit de verf komt dan MXGP 3, want veel punten waarop de ontwikkelaar met die game de mist in ging, komen niet tot nauwelijks meer voor in deze racer.

Belangrijk in een game als deze is natuurlijk dat de physics op orde zijn en hoewel het niet perfect is, zag het er in de preview versie wel erg degelijk uit. De manier waarop de motoren bewegen, neerkomen, zich laten besturen, alsook de coureurs zelf, ogen natuurgetrouw. Daarbij krijg je weer de mogelijkheid om het lichaam van de coureur in z’n geheel te besturen door de physics instellingen hier en daar aan te passen. Doe je dat niet, dan gaat het automatisch waardoor het voornamelijk een arcade ervaring is.

Wel kan je te allen tijde met de rechter analoge stick de motor besturen. Als je gewoon aan het rijden bent gooi je er zo een wheelie in en als je door de lucht vliegt is het ideaal om verkeerd aangesneden sprongen wat te corrigeren of om gewoon een beetje te stunten. De game laat zich ook erg lekker besturen, waardoor je met plezier over de banen heen zal rijden. Wat die banen betreft, de game schotelt je alle officiële banen voor die vrijwel allemaal in stadions liggen en die vooral heel erg gevarieerd zijn. Geen baan is hetzelfde en met een flinke hoeveelheid zal je je niet snel vervelen.

Een soort van carrière…

De game kent echter wel een wat gekke instap, zo werden we bij aanvang van de previewversie een beetje in het diepe gegooid waarbij het zaak was om te levelen naar ‘Prestige level’ 8. Pas toen dat eenmaal bereikt werd, konden we deelnemen aan een officieel kampioenschap. Wellicht is dat zo ingericht zodat spelers de game een beetje onder de knie krijgen, maar ietwat gek is het wel. Het kan best zijn dat de introductie of tutorial nog mistte in de versie die wij speelden. Als dat het geval is, dan is het straks in de uiteindelijke game ongetwijfeld wat logischer.

Het meedoen aan een kampioenschap betekent zoals in elke andere game dat je een rits van races afwerkt, hierin wint en punten verzamelt om zo kampioen te worden. In dat kader biedt de game vooralsnog weinig bijzonders. Er is niet echt een duidelijke carrièremodus, dus je werkt gewoon een kampioenschap af en dat is het dan. Niet dat dat heel erg is, want de carrièremodus is tegenwoordig toch een oersaai cliché waarin weinig innovatie te vinden is.

Het winnen van een race levert je punten voor het kampioenschap op, maar ook krijg je ‘Prestige punten’ op basis van je positie, hoe je gereden hebt, hoe mooi de sprongen waren en meer. Die punten tellen vervolgens weer mee voor je Prestige level en door te levelen unlock je allerlei kleine extra’s, zoals nieuwe sponsors, liveries en meer. Een geinig unlock systeem, maar het lijkt niet veel om handen te hebben. In dat kader klinkt de game op zich vrij beperkt en afgaande op hetgeen we hebben kunnen uitproberen is de singleplayer niet al te uitgebreid. Waar de variatie voornamelijk in terug te vinden is zijn gewoonweg de vele tracks die je in de game treft en dat is op zich prima.

Knutselen maar

Verder kent de game uiteraard nog een multiplayer modus, maar die konden we helaas nog niet uitproberen. Of de game buiten de twee primaire modi nog andere onderdelen bevat is afwachten, maar het ziet er niet naar uit dat het heel veel uitgebreider zal zijn. Wat de game mogelijk een lang leven zal schenken is een leuke extra feature, namelijk de mogelijkheid om zelf banen te maken. De game beschikt over een relatief compacte editor die je alle tools geeft om zelf iets moois te maken. Uiteraard hebben we dit even uitgeprobeerd en we kunnen stellen dat het een succes is.

Binnen een minuut of vijf hadden we een geinig baan in elkaar geknutseld en straks is het mogelijk om eigen creaties online te delen. Met een degelijke community zal dat ongetwijfeld diverse banen gaan opleveren, waardoor de levensduur van de game aanzienlijk wordt verlengd. De editor werkt oersimpel, want je bekijkt de ruimte van bovenaf en door verschillende routeobjecten te kiezen leg je een baan aan. Binnen een mum van tijd kan je het even uitproberen, corrigeren of grotendeels aanpassen, het werkt uitstekend en erg gebruiksvriendelijk. Kortom, dit lijkt een prima aanvulling te zijn.

Finetunen maar

Eerder gaven we al even aan dat de ontwikkelaar geleerd heeft van MXGP 3. Dat zien we in de physics terug, maar belangrijker is nog dat het hinderlijke reset-systeem van MXGP 3 overboord is gegooid. Als je nu naast de baan geraakt, dan heb je 3 seconden om jezelf te herstellen. Als je bijvoorbeeld een sprong verkeerd neemt, dan kan je die na het landen bijsturen om zo weer op de baan terecht te komen en de weg te vervolgen. Voor het echte competitiegevoel is dat misschien niet helemaal eerlijk omdat je met handige sprongen zo hier en daar subtiel wat kan afsnijden, maar het is een verademing ten opzichte van MXGP 3.

Wel kan het zo nu en dan voorkomen dat als je een bocht in gaat, je tegen een tegenstander aanrijdt waardoor je motor ineens op onrealistische wijze wat draait. Als je dan de pech hebt kom je recht tegen een pilaar of pylon aan te staan en dan kom je er maar met moeite weg. De textures lijken namelijk breder te zijn dan de objecten zelf, waardoor sommige objecten beschikken over onzichtbare muren en dat is vrij irritant. Met name omdat de game geen handmatige reset kent, althans, niet in de versie die we speelden. En als er iets lang duurt, dan is het wel achteruit lopen, draaien en je motor goed zetten om verder te gaan. Hier mag dus nog wel wat gefinetuned worden.

Voorlopige conclusie

Monster Energy Supercross hebben we pakweg een uur of vier gespeeld en hoewel de game het niet van innovatie moet hebben, is het in wat het gaat bieden wel erg vermakelijk. De races zijn leuk en kan je zo uitdagend maken als je zelf wilt. De besturing is prettig en de game kent enige foutmarge waardoor je niet om de haverklap gereset wordt, iets wat de gameplay ten goede komt. De variatie in banen is volop aanwezig en het ziet er visueel bovendien netjes uit. De editor om zelf banen te maken is erg gebruiksvriendelijk dus dat kan op termijn nog weleens erg interessant zijn. Voor de rest is het nu wachten op de uiteindelijke versie om te zien of er nog meer te ontdekken valt in de game naast een track-editor, single- en multiplayer.