Review: Sekiro: Shadows Die Twice

Review: Sekiro: Shadows Die Twice – Enige tijd geleden onthulde From Software op de Game Awards een mysterieuze teaser trailer. In deze teaser zagen we een soort bot dat in een bepaalde constructie zat. Veel fans hoopten dat het Bloodborne 2 zou zijn of wellicht een nieuwe Tenchu titel. Niets van dat alles bleek te kloppen en de ontwikkelaar onthulde niet veel later de naam Sekiro: Shadows Die Twice. Dit zou een titel worden met de bekende Soulsborne formule, maar voegt daar nieuwe elementen als stealth en meer mobiliteit aan toe. Is From Software erin geslaagd iets unieks te creëren of voelt dit toch meer als een standaard Souls game aan? In deze review nemen we Sekiro: Shadows Die Twice eens goed onder de loep.

Een interessant to-the-point verhaal

Eerdere games van From Software zoals Dark Souls en Bloodborne vertellen het verhaal op hun eigen manier. In deze titels moet je vaak zelf zoeken naar het verhaal en goed kijken naar de subtiele details die verstopt zitten in de omgevingen. Met Sekiro: Shadows Die Twice stapt de ontwikkelaar van deze vorm van storytelling af en vertelt het een meer to-the-point verhaal. In Sekiro maken we kennis met het Japan uit het Sengoku tijdperk. Japan was in die tijd een verscheurd land en kende niets anders dan lange oorlogen tussen de verschillende clans. In de eerste paar minuten van de game zien we op filmachtige wijze de oorlog voorbijkomen. Wanneer deze dan afgelopen is, zien we een verlaten slagveld waar de kraaien zich te goed doen aan de enorme hoeveelheid lijken.

Tussen alle lijken zien we plots een jongen, zoekend naar waardevolle spullen van de soldaten. Hij wordt echter betrapt door een oudere shinobi, die besluit de jongen onder zijn hoede te nemen. Jaren gaan voorbij en de inmiddels volwassen geworden jongen is een meester shinobi geworden. Zijn taak is het beschermen van een jonge, doch intelligente heerser. Deze jonge heerser – Kuro – is niet zomaar een prins, want hij stamt af van een eeuwenoude bloedlijn met speciale kracht. Deze jongen is een afstammeling van de Dragon Heritage en kan niet verwond worden. Jij bent ook verbonden met Kuro en zodoende beschik jij ook over een speciale kracht. In Sekiro kan je namelijk uit de dood herrijzen. Wanneer je dit doet, maak je gebruik van de kracht van de jonge heerser. Het bloed van deze heerser heeft echter maar een beperkte hoeveelheid kracht en wanneer je weer herrijst, haal je daar de kracht voor uit je omgeving. Doe je dit te vaak, dan verspreidt zich een ziekte genaamd Dragonrot, die invloed heeft op de vele NPC’s die je vindt in de game. Zo kan je bepaalde quests niet meer voltooien wanneer zij ziek zijn en zijn er nog meer consequenties.

Het verhaal draait om de Dragonrot, het doodgaan en de bloedlijn van de jonge heerser Kuro. Als Wolf ga je op zoek naar aanwijzingen over deze mystieke kracht en waar het vandaan komt. De game wordt op een directere manier verteld, want je volgt het verhaal nu meer via dialogen en cutscenes. Doodgaan is een belangrijk onderdeel in Sekiro en kan je zelfs gebruiken als tactisch middel. Wanneer je het loodje legt, kan je ervoor kiezen om te herrijzen of om direct dood te gaan. Denk je dat je bijvoorbeeld nog wel een kans maakt, dan kan je ervoor kiezen om te herrijzen. Doe je dit niet, dan sterf je en ga je naar je laatste opslagpunt. Wanneer je ‘echt’ sterft, verlies je de helft van je Skill Points en geld. Sekiro kent in ieder geval een interessant verhaal dat goed te volgen is en heeft ook meerdere eindes. Zo maak je gaandeweg keuzes die invloed hebben op de verhaallijn en zo dus voor een ander einde kunnen zorgen.

Zeer uitdagende, maar eerlijke gameplay

Het mag geen verrassing meer zijn dat titels als Dark Souls en Bloodborne geen standaardgames zijn. Deze worden als moeilijk ervaren en dat kan zonder twijfel ook van Sekiro worden gezegd. Sterker nog, de game is bij vlagen moeilijker dan zijn voorgangers en houdt je op de rand van je stoel tijdens de vele gevechten die je aangaat. In Sekiro zijn er geen opties voor het maken van verschillende builds en veel RPG-elementen zijn dan ook verdwenen. Gedurende de hele game vecht je met een katana en wordt je daar steeds beter in. Jouw vijanden zijn echter vaak ook erg goed in het hanteren van een zwaard en laten je alle hoeken van de kamer zien. Wat de combat zo geweldig maakt in Sekiro, is dat iedere vijand persoonlijk aanvoelt. Vrijwel altijd kom je in een duel terecht waarbij je het gevoel hebt dat twee elite zwaardvechters zich met elkaar meten.

Daarnaast lijkt de combat ook niet op Dark Souls of Bloodborne. Het tempo in de game is uitzonderlijk hoog en je moet goed blijven opletten. Tijdens het duelleren draait het om het deflecten van jouw vijands aanval. Dit doe je door op het juiste moment jezelf af te schermen. Doe je dit succesvol, dan krijgt jouw vijand zogeheten ‘Posture’ schade. Posture kan je zien als een soort uithoudingsvermogen dat voor jou en je vijand geldt. Dit wordt aangegeven met een gele balk in je scherm tijdens het intense gevecht. Succesvol deflecten doet schade aan het uithoudingsvermogen van je vijand, evenals jouw eigen aanvallen, die hij of zij moet blokkeren.  Wanneer de Posture balk vol is, is jouw vijand even tijdelijk uit balans. Wanneer dat gebeurt, kan je een uiterst dodelijke Deathblow uitvoeren, die dan ook ongelofelijk goed aanvoelt. Zeker bij de moeilijkere vijanden voelt het als een verademing wanneer je eenmaal jouw zwaard dwars door jouw vijand heen steekt. Je doet in Sekiro dus niet zozeer schade aan de levensbalk van je vijand, maar eerder aan het uithoudingsvermogen. Wel is er een verband tussen de gezondheid en het uithoudingsvermogen. Hoe lager de gezondheid van een vijand, hoe langzamer zijn uithoudingsvermogen herstelt en dus hoe makkelijker om een Deathblow uit te voeren.

Deflecten is de sleutel tot succes in Sekiro, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. De timing moet je uiteraard onder de knie krijgen en dat vergt oefening. En – zoals je gewend bent in een Soulsborne game – resulteert dat in veel dood gaan. Je kan ook aanvallen blokkeren, maar dat brengt veel schade aan jouw eigen uithoudingsvermogen. Daarnaast zijn er ook aanvallen die je niet kan blokkeren. Vijanden maken gebruik van steek-, zwiep- en grijpaanvallen, die allemaal niet te blokkeren zijn. Steekaanvallen kan je ontwijken of deflecten op het juiste moment, maar zwiepaanvallen moet je overheen springen. Wanneer een vijand je probeert te grijpen, moet je dit op het juiste moment ontwijken. Al deze verschillende types aanvallen zorgen keer op keer voor intense gevechten en geven een goed gevoel wanneer je succesvol je vijand weet te verslaan. De combat in Sekiro is intens, snel en uiterst divers – een enorm pluspunt voor de game.

Prosthetic Arm en Skills unlocken

Heb je alleen maar een zwaard tot je beschikking tijdens het gevecht? Nee, dat zeker niet. Ondanks dat zwaardvechten het grotere gedeelte is van een duel, kan je ook gebruikmaken van je prothetische arm. Nadat je al vroeg in de game je arm verloren bent, wordt deze vervangen met een prothetische arm. Deze arm kan je uitrusten met allerlei verschillende wapens en gadgets die jou tijdens het gevecht kunnen helpen. Verschuilen vijanden zich achter een dik, houten schild? Daar maak je gauw korte metten mee met een uitklapbare bijl die het schild doet versplinteren. Heb je moeite met het deflecten van vijanden? Dan kan schuilen achter een uitklapbaar schild dat op een paraplu lijkt. Dit zijn enkele voorbeelden van de vele tools en gadgets van je prothetische arm, maar ze hebben elk zo hun eigen nut. Deze tools kan je niet blijven gebruiken, want je hebt maar een beperkte hoeveelheid Spirit Emblems per leven. Het kunnen nuttige hulpmiddelen zijn tijdens de vele gevechten die je voert, maar ze voelen nooit te sterk aan. Het grootste gedeelte blijft zwaardvechten en zulke tools kunnen je een voordeel geven. De balans tussen de twee is uitstekend en veel van de wapens, gadgets en tools zijn erg leuk gemaakt. Wel zijn sommige tools wel erg afhankelijk van de situatie en gebruik je sommige wat meer dan de andere tools.

Daarnaast kan je diverse vaardigheden ontgrendelen met de Skill points die je krijgt voor het verslaan van vijanden. Zo wordt er een onderscheid gemaakt in drie categorieën waar je uit kunt kiezen. Zo heb je allereerst Combat Arts, speciale, krachtige aanvallen waarmee je bijvoorbeeld meerdere vijanden tegelijk kunt aanvallen. Als tweede categorie heb je Shinobi Martial Arts, die voornamelijk bestaan uit het beter kunnen ontwijken van aanvallen of te maken hebben met de tools van je prothetische arm. Tot slot heb je nog je Latent Skills en dat zijn vaardigheden die altijd actief zijn. Denk hierbij aan jezelf beter kunnen verbergen, minder geluid maken of meer levens terugkrijgen bij het gebruiken van healing items. Later in de game krijg je nog meer skills, maar die laten we even als verrassing achterwege. Al deze skills zijn – zoals al eerder aangegeven bij de prothetische arm – hulpmiddelen tijdens of voor het gevecht. Het zijn dus geen echt baanbrekende vaardigheden, maar zijn zeker een handig hulpmiddel. Al om al zitten er verschillende en originele Combat Arts tussen die zeker allemaal de moeite waard zijn om te proberen. Zo kan je dus goed experimenteren met welke vaardigheden het beste bij jouw speelstijl passen.

Stealth en het verkennen van de werelden

Een shinobi weet dat er meerdere manieren zijn om een gevecht aan te gaan. Zo kan je natuurlijk voor een directe aanpak gaan en er direct op af rennen, maar is het gebruik van stealth in veel situaties ook erg nuttig. Stealth wordt toegevoegd aan de Soulsborne formule en pakt erg goed uit in Sekiro. Wanneer je een gebied met veel vijanden dicht bij elkaar ziet, is het wellicht handig om over te gaan op stealth. Veel gebieden zijn er ook op gemaakt om verticaal na te denken. Zo beschik je over een Grappling Hook en kan je vaak op veel daken van gebouwen komen. Vanuit de lucht kan je op vijanden springen en direct een Deathblow uitvoeren. Ook zijn veel gebieden voorzien van hoog gras waar je je in kunt verschuilen en wacht op het juiste moment om toe te slaan. Ook kan je tegen achter muren leunen en wachten totdat je vijanden dicht genoeg zijn om toe te slaan. Er zijn ook diverse items die het stealth aspect erg goed kunnen helpen. Een voorbeeld hiervan is de Gachiin’s Sugar. Wanneer je dit snoepje eet, wordt je minder goed zichtbaar en maak je veel minder geluid. Denk dus soms even na voordat je een gevecht aangaat, want de stealth in de game is erg goed uitgewerkt en in sommige gevallen de betere optie. Stealth wordt in sommige gevallen zelfs toegepast op een boss fight en dat pakt op een gave en unieke wijze uit.

Daarnaast noemden we de Grappling Hook al even kort, die je ontzettend vaak gaat gebruiken. De wereld van Sekiro is namelijk vrij groot en zit op goede wijze in elkaar. Veel gebieden zijn op geniale wijze met elkaar verbonden en voordat je het beseft, ben je plots weer op een plek die je al eerder had gezien. Qua level design zou je het kunnen vergelijken met de wereld van de eerste Dark Souls. Daarnaast is het level design van hoge kwaliteit, zoals we dat gewend zijn van From Software. We komen langs prachtige kastelen, duistere en verlaten grotten, en bijna idyllische waterlandschappen. Al deze gebieden zijn groot en kunnen op meerdere manieren verkend worden. Veel van deze gebieden kennen echter ook geheimen en om die te vinden, moet je met je Grappling Hook alle kanten op gaan. Veelal moet je ook een afgrond in durven springen om vervolgens een boomtak vast te grijpen. Het verkennen van de werelden is niet alleen leuk om te doen dankzij het prachtige level design, maar je wordt ook meermaals beloond. Zo vind je geheimen die te maken hebben met het verhaal, maar ook nuttige items die jouw avontuur kunnen helpen.

Unieke vijanden die elk een gevaar vormen

Sekiro speelt zich af in een wat meer historische en realistische setting dan je gewend bent van From Software. Hierdoor vecht je ook grotendeels tegen menselijke vijanden. Denk hierbij aan soldaten, goed getrainde en zwaar bepantserde samurai en allerlei ninja’s. Naast de menselijke vijanden zul je ook tegen diverse dieren moeten vechten, die in allerlei soorten en maten je pad kruisen. Sommige vijanden zijn zelfs een beetje lachwekkend en het voelt hilarisch als je opeens tegen een zwarte kip staat te knokken. Ook kom je bijvoorbeeld gekko’s tegen die erg zwak zijn, maar wel een sterk gif naar je kunnen spugen. Ieder gebied heeft zo zijn eigen en unieke vijanden en je raakt nooit verveeld tijdens het vechten. Iedere vijand vormt zijn of haar eigen gevaar en moet op een bepaalde manier verslagen worden. De game kent dus veel normale vijanden, maar regelmatig ga je ook sterke vijanden op je pad aantreffen. Dit zijn vaak de mini-bosses of echte boss fights die je in Sekiro tegenkomt.

Hoewel er niet heel veel boss fights in Sekiro zijn, zijn ze allemaal stuk voor stuk memorabel en in sommige gevallen zelfs erg origineel. De manier waarop sommige eindbazen worden geïntroduceerd is simpelweg fenomenaal gedaan. Mini-bosses vind je echter in grotere getale en moet je ook stuk voor stuk serieus nemen. Zo kan je bijvoorbeeld plots oog in oog staan met een generaal met een enorm zwaard of neem je het op tegen een dronken sumoworstelaar. Sommige mini-bosses zijn zelfs moeilijker dan de echte bazen in de game, dus onderschat ze zeker niet. Ook zijn ze voorzien van meerdere levens en gaat een enkele Deathblow dus niet helpen. Overigens moet wel gezegd worden dat de vijanden tijdens het duelleren niet functioneren als een levenloze boksbal. Ze reageren dynamisch op jouw bewegingen en zullen ook jouw aanvallen deflecten.

Audiovisueel doet het wat het moet doen

Over het audiovisuele gedeelte van Sekiro kunnen we kort maar krachtig zijn. Op grafisch vlak kan je het vergelijken met Dark Souls III, maar hier wordt gebruikgemaakt van wat helderdere kleuren. Verwacht geen grafische hoogstandjes zoals God of War, Horizon: Zero Dawn of andere exclusieve titels. Het grafische aspect van de game is gewoon prima en komt goed tot zijn recht in het prachtige level design van de game. Op het vlak van audio zit het veelal ook goed in elkaar, zij het niet dat veel van de gebruikte geluiden erg bekend in de oren klinken. Spelers die alle Soulsborne games hebben gespeeld zullen dan ook veel geluiden herkennen. Het is jammer dat From Software dus veel oudere sounds hergebruikt en niet opnieuw heeft gemaakt, maar echt heel storend is het niet. Qua soundtrack heeft het wat overeenkomsten met die van Bloodborne en weet het in veel gevallen de sfeer goed te pakken.

Op technisch vlak is de game verder prima, op één puntje na. De game wordt namelijk af en toe geplaagd door een framedrop. Vroeg in de game merk je er nog niet zoveel van, maar later in de game ga je het wel degelijk merken. Op een PS4 Pro hoort de game op 60 FPS te draaien, maar zit het veelal tussen de 38 en 48 FPS. Schommelingen in de framerate ga je dus zeker ervaren en dat is een probleem die helaas eerder voorkomt in Soulsborne titels. Ook Bloodborne had in het begin zeker last van de framerate en dat werd later wel degelijk enigszins verholpen. We hopen dan ook van harte dat From Software hier aandacht aan besteed en zo gauw mogelijk een patch de wereld uitstuurt die dit kleine minpuntje oplost. De framedrops zijn niet altijd even storend, maar komen wel net wat te vaak voor en dat is natuurlijk erg jammer.