Review: World War Z

Review: World War Z – In 2006 kwam de roman ‘World War Z’ van de Amerikaanse auteur Max Brooks uit. Het succes van de roman stond garant voor een eigen filmadaptatie die in 2013 verscheen, met niemand minder dan Brad Pitt in de hoofdrol. Nu wordt dit rijtje verder aangevuld met een coöpactiegame, waarin jij en 3 vrienden samen zombies kunnen afslachten op verschillende locaties over de wereld verspreid. Het aanbod aan zombie-entertainment is vandaag de dag alleszins niet schaars, maar was een extra videogameadaptatie van die geliefde roman nu echt nodig?

Globale chaos

De game biedt allereerst een campagne aan die zich op verschillende plaatsen in de wereld afspeelt. Je kan het systeem een beetje vergelijken met de ‘War Stories’ die in de Battlefield franchise geïntroduceerd zijn: elk verhaal staat apart en je kan als speler op elk moment kiezen welk hoofdstuk van welk verhaal je precies wilt spelen. Het aantal verhalen is echter vrij beperkt: op het moment van schrijven zijn 4 verhalen beschikbaar, waarvan 3 verhalen bestaan uit 3 hoofdstukken en 1 verhaal slechts uit 2 hoofdstukken. Je hebt momenteel dus, met andere woorden, slechts toegang tot 11 verschillende levels. Het klinkt weinig en dat is het eigenlijk ook wel een beetje, vooral als je weet dat je ongeveer 5 uur bezig bent om alle levels te doorlopen.

Elk verhaal kent nieuwe personages met eigen voicelines en wat persoonlijke (en beknopte) achtergrondinformatie. De diepgang stopt hier echter, want de overkoepelende verhaallijnen kunnen letterlijk in een paar zinnen samengevat worden. Om spoilers te vermijden zullen we dit hier niet demonstreren, maar onthoud vooral dat je voor goed uitgewerkte plotlijnen hier aan het verkeerde adres bent.

Zombies afslachten: leuker met vrienden

Elke verhaallijn kent telkens 4 speelbare personages. Dit wil dan ook zeggen dat je het spel volledig kan uitspelen in een party van maximaal 4 personen. Wat hierbij jammer genoeg al snel opviel, was het ontbreken van een private party optie. Als je, met andere woorden, niet genoeg vrienden online kan krijgen, zul je automatisch ingedeeld worden bij willekeurige spelers online. Als die behulpzaam zijn en zich willen aanpassen aan jouw tactieken: prima, geen probleem! Maar zoals het willekeurig online spelers betaamt, is dit heel vaak niet het geval. Vooral op de hogere moeilijkheidsgraden is teamwork sterk aangeraden, dus het is wat jammer als je dan in een server terechtkomt met mensen die hier anders over denken.

Er is ook de optie om de gehele campagne offline solo te spelen. Kies je voor deze mogelijkheid, dan word je bijgestaan door 3 AI-bestuurde compagnons. Deze AI is verrassend deftig: ze lopen niet rond als kippen zonder kop, maar volgen slaafs jouw voorbeeld. Ook zullen ze verrassend vlot jou komen redden uit benarde situaties. Aangezien de AI jou voortdurend volgt, is het wel wat moeilijker om complexe strategieën op te zetten, zoals het verdedigen van 2 verschillende posities tegelijk. Op lagere moeilijkheidsgraden vormt dit geen probleem, maar als je het wat moeilijker wil, dan is spelen met andere spelers een betere keuze.

Over de technische staat van de servers is echter een vrij groot beklag te schrijven. Connectieproblemen, game crashes en wat (kleinere) bugs zijn jammer genoeg erg voelbaar. Ontwikkelaar Saber Interactive heeft intussen een patch vrijgegeven, die de staat van de servers beter maakt, maar nog steeds geen 100% garantie biedt voor een stabiel spel. Dit zal na verloop van tijd ongetwijfeld beter worden, maar het is niet goed dat er al vanaf de release technische problemen zijn, dat had immers direct goed moeten werken.

The horde!!!

Wanneer je erin slaagt een server te vinden die voldoet aan je verwachtingen, staat het echte hoogtepunt van de game op je te wachten. Het mag gezegd worden: World War Z is een verdomd entertainend spel! Aan het begin van elk hoofdstuk krijg je de keuze om een bepaalde rol op je te nemen. Elke rol kent een apart progressie-systeem en heeft zo zijn eigen specifieke vaardigheden. Niet elke rol valt echter even hard op, maar het is toch fijn dat je voortgang kan blijven boeken voor een langere tijd. Dit geldt bovendien ook voor de verschillende wapens in de game. Elk wapen kan stijgen in level en zo kan je nieuwe upgrades voor verschillende wapens ontgrendelen. Dit kan een eventuele motivatie zijn om de levels opnieuw te spelen, alhoewel toch gezegd moet worden dat de ervaringen niet zo heel erg van elkaar verschillen.

Die upgrades zal je wel kunnen gebruiken wanneer je oog in oog staat met de gigantische hordes zombies die het spel op je afgooit. Net zoals in de film krijg je soms honderden hyperagressieve zombies voorgeschoteld, die tegelijk op je afstormen. Kettingzagen, machinegeweren, granaten en veel meer kunnen zorgen voor een waar spektakel, wanneer de ondode ledematen in het rond vliegen.

Deze hordes bestaan vooral uit normale zombies, maar geregeld duikt ook wel eens een speciaal geval op. Zo is er de “Bull”, een gigantisch bepantserd beest dat op je afstormt en je vastgrijpt om je vervolgens tot moes te slaan. Ook is er de “Lurker”, die zich verstopt in donkere hoekjes om je dan onverwachts te bespringen. De “Gasbag” is een zombie die een dodelijke gaswolk laat ontsnappen als hij sterft en tenslotte is er de “Screamer”, die met zijn harde geschreeuw nieuwe zombies oproept. Klinkt dit je bekend in de oren? Dan ben je zeker niet alleen, want het moet vermeld worden: World War Z lijkt toch wel erg sterk op die andere zombie coöp shooter, Left for Dead. Er had toch wel een tikkeltje meer originaliteit en variatie aanwezig mogen zijn.

PvPvZ

World War Z ondersteunt tenslotte nog een PvP-modus, al laat deze wat te wensen over. Je hebt de keuze uit enkele klassiekers zoals Team Deathmatch, Domination en King of the Hill. Ook zijn er enkele nieuwere modi genaamd Scavenge Raid en Vaccine Hunt. Scavenge Raid draait om het verzamelen van zoveel mogelijk resources terwijl Vaccine Hunt punten geeft aan het team dat het langst een bepaald vaccin kan behouden. De multiplayermaps zijn gebaseerd op verschillende campagne levels, dus die voegen ook niet veel nieuws toe. Het enige wat deze PvP-modi ietwat vernieuwend maakt, is de aanwezigheid van zombies. Wanneer op een bepaald moment te veel lawaai wordt gemaakt, zal een deel van de map overstroomd worden door een horde zombies, wat sommige modi toch wat tactischer kan maken.

Ook in de PvP-modus zijn bovendien aparte rollen beschikbaar, waarvan de vooruitgang om één of andere reden apart staat van de rollen in de campagne. Je moet je rollen met andere woorden dus dubbel trainen. Elke rol komt met een vaste kit van wapens en gereedschap en wanneer je aan het begin van een potje je rol kiest, zit je dus vast aan een bepaalde kit die je voor de rest van de game niet kan veranderen. Zeer vervelend als blijkt dat het andere team rollen heeft gekozen die jouw team perfect kunnen counteren. Samenvattend kan de PvP-modus leuk zijn voor even, maar deze voelt eerder aan als een onnodige en vergeetbare opvulling.