Gespeeld: Code Vein – Bandai Namco is nu al geruime tijd bezig met Code Vein en de status van de game is een geval apart. Oorspronkelijk zou de game vorig jaar in september verschijnen, maar deze werd vervolgens uitgesteld naar dit jaar. Een precieze releasedatum is er nog niet en er verschijnt relatief weinig nieuws over de game. Code Vein is gelukkig nog steeds springlevend, want wij werden afgelopen week uitgenodigd in Hilversum om de game eens onder handen te nemen. Daar konden we met eigen ogen zien hoe Code Vein er nu voor staat.

Geen beschaving meer vanwege de ‘Lost’

Het verhaal van Code Vein is nog steeds vrij mysterieus na onze speelsessie, maar één ding is duidelijk: het gaat niet goed met de wereld. In Code Vein is er geen sprake meer van een beschaving en zijn alle steden min of meer verwoest. Duistere wezens genaamd de Lost, zijn hier verantwoordelijk voor. Hoe dit precies gebeurd is, is niet duidelijk en daar kom jij als speler om de hoek kijken. Jij speelt als Revenant, een soort vampierachtig wezen dat tegen de Lost vecht. De Revenants zijn er in kleine getale en moeten in deze apocalyptische setting zien te overleven. Revenants zijn afhankelijk van zogeheten ‘Blood Beads’ om hun bloeddorst te stillen, maar als dat niet gebeurt, dan verander je zelf in een Lost en ben je niets anders dan eveneens een bloeddorstig beest.

In het begin van de game heb je de gelegenheid om jouw eigen Revenant te maken zoals jij dat zelf wil. Pas je personage aan naargelang je smaak en hiervoor krijg je veel opties, want de customization is erg uitgebreid. Denk hierbij aan de gebruikelijke opties, zoals je postuur, geslacht en je uiterlijk, maar ook kleine details, zoals de kleur wijzigen van je iris en meer van dat soort zaken. Gezien de tijd hebben we hier niet te veel aandacht aan besteed, maar we kunnen wel met zekerheid zeggen dat je opties genoeg hebt. Na het maken van je personage krijg je een korte tutorial die de besturing uitlegt. De besturing is vergelijkbaar met Dark Souls en voelde vertrouwd – op een paar wijzigingen na – aan.

Je speelt als een Revenant die niet veel van zijn verleden kan herinneren. Wel wordt al gauw duidelijk dat jij niet zomaar een Revenant bent, want jij kan meerdere Blood Codes hanteren. Dit zou je kunnen vergelijken met klassen uit Dark Souls. Je kan voor een Warrior klasse kiezen die zich richt op intensieve en snelle combat, maar ook zijn er opties voor afstandsgevechten. Kies hiervoor bijvoorbeeld een Ranger of een Mage klasse om zo vijanden van op een afstand onder vuur te nemen. Omdat jij geen vaste Blood Code hebt, kan je bij checkpoints vrij kiezen om een andere vechtstijl uit te proberen. Iedere klasse heeft zo zijn eigen statistieken en mobiliteit en dit kan je ook weer upgraden. Daarnaast kan je sommige wapens niet hanteren bij de ene Blood Code en bij de andere weer wel, wat het wisselen in speelstijl doet aanmoedigen.

Grotendeels een Souls-game met een anime stijl

Soulsborne liefhebbers kunnen met een gerust hart ademhalen, want Code Vein voelt op veel vlakken gelijk als Dark Souls. Het vechten voelt bijvoorbeeld grotendeels hetzelfde aan met uitzondering van het tempo, dat ietsje lager ligt. Checkpoints waarbij je jouw geneesmiddelen terugkrijgt zijn aanwezig, maar ook vijanden die opnieuw in de wereld spawnen. Verder is er een centraal punt waar je diverse NPC’s kunt vinden die jou helpen en waar je spullen kunt kopen. Veel van de menu’s werken daarnaast ook hetzelfde en zo kunnen we nog wel meer opnoemen. De menu’s zijn in het begin overigens wat overweldigend, maar daar raak je gelukkig vrij snel aan gewend.

De twee levels die we speelden waren wat compacter dan we gewend zijn en beiden betroffen het een soort dungeons. De vraag voor nu is dan ook of Code Vein ook wat grotere levels krijgt die meer open wereld aanvoelen, iets wat nog moet blijken. Het grootste verschil is echter de look van de game, want Code Vein heeft een stijl die vergelijkbaar is met anime series. Enorme wapens, bizarre en kleurrijke looks en typische gezichtsuitdrukkingen, die je enkel in animes ziet kom je tegen in deze game. Van een Dark Souls kloon is dus niet echt sprake, maar wel leent het veel elementen uit de Soulsborne games. Toch voelt het aan als iets nieuws en dat is te danken aan de visuele stijl en nog een andere feature.

Zo kan je Code Vein namelijk volledig met z’n tweeën uitspelen. Tijdens het avontuur heb je meestal een reisgenoot bij je die je op verschillende vlakken helpt. Wij hebben helaas niet de mogelijkheid gehad om dit online te testen, waardoor we werden toegewezen aan een NPC. In de game kan je meerdere NPC’s tegenkomen en die hebben allemaal weer hun eigen verhaal en krachten. Daarnaast kunnen ze je ook nuttige informatie geven. Heb je bijvoorbeeld een kist gemist, dan geven ze soms een subtiele hint daarover, om maar wat te noemen. Wel moeten we zeggen dat de schade die de NPC aanrichtte soms wat veel was, waardoor de vijand af en toe al zo goed als dood was voordat we zelf überhaupt schade konden aanrichten. Dit was meer het geval in het eerste en makkelijkere level dan in het tweede level, dus het lijkt een kleine balans issue te zijn wat wel opgelost kan worden.

Grafisch oké met een paar kanttekeningen

Code Vein is met zijn anime stijl grafisch natuurlijk heel anders dan de duistere wereld van Dark Souls en soortgenoten. Het haalt net niet de pracht en de details van de Souls-serie, maar dat is eigenlijk niet zo storend of erg. Er wordt duidelijk gebruik gemaakt van mooie kleuren en die zijn veelvuldig terug te zien in de omgevingen die we gespeeld hebben en in andere beelden die we hebben gezien. Grafisch is de game dus oké te noemen, zij het niet dat we wel nog een paar technische mankementjes zagen tijdens de speelsessie.

Allereerst viel ons vrij direct de lip-syncing van de diverse personages op. Dit heeft mogelijk te maken met het feit dat Japans de originele taal is en wij een Engelse versie speelden. Of dat daadwerkelijk het geval was, kon helaas niet bevestigd worden. Verder merkten we dat de textures soms wat traag geladen werden. Dit viel met name op tijdens de cut-scènes die je tussen het spelen door voorgeschoteld krijgt. Ze laden eigenlijk net wat te laat in en dat is zonde, want de filmpjes zien er verder prima uit. Ook in-game kwamen deze pop-in textures af en toe voor, maar gelukkig wel in mindere mate. Tot slot kende de game – gelukkig zelden – wat schommelingen in de framerate.

Voorlopige conclusie

Code Vein weet zichzelf goed staande te houden in het Souls genre en heeft een eigen identiteit dankzij de anime stijl. Veel vlakken raken die van Dark Souls, maar dat is verre van een probleem, want de game kent binnen het genre ook wat vernieuwingen. Het leuke aan Code Vein is dat je de game volledig met z’n tweeën kunt spelen en het biedt een uitdagend avontuur. Wel zijn deze compagnons wat aan de sterke kant en dus mag de balans nog wat aandacht krijgen. Verder kent Code Vein een interessante setting met een mysterieus verhaal, waar we helaas nog niet veel over weten. Op grafisch vlak is de game veelal oké, maar de versie die we speelden kende nog wat technische issues, maar die gaan waarschijnlijk wel verholpen worden. Afsluitend, onze speelsessie met Code Vein op de PS4 Pro beviel erg goed en het blijft zeker een game die Soulsborne liefhebbers in de gaten moeten houden.