Gespeeld: Disintegration – Tijdens de opening night van gamescom 2019 hebben wij natuurlijk live verslag gedaan van alle nieuwe trailers die daar getoond werden. Eén daarvan was de titel Disintegration, een geheel nieuw IP van uitgever Private Division. Bij het zien van de trailer gingen wij er eigenlijk vrij direct van uit dat dit om een Halo of Destiny-achtige shooter ging, gezien de stijl die gehanteerd werd en de eerste beelden die we zagen. We hadden eigenlijk nog geen idee wat Disintegration zou worden totdat wij de game echt voorgeschoteld kregen tijdens de gamescom en ons er vervolgens uitstekend mee wisten te vermaken.

Integrate, or else…

Het verhaal van Disintegration in een notendop: de game speelt zich af in een niet nader genoemd jaartal in de toekomst waarin de mensheid manieren heeft gevonden om minder sterfelijk te zijn door grote delen van het menselijk lichaam te verwisselen met elektronica. Dit proces wordt ‘Integration’ genoemd. Jij stapt in de schoenen van Romer Shoal, een man die de Integration al doorlopen heeft, maar wil blijven vechten voor de rechten van de gewone mens. Niet iedereen wil ‘Integraten’, iets waar een groep genaamd de Rayonne het niet mee eens is. Zij jagen elk mens op totdat deze besluiten om ook te Integraten. Romer en zijn crew vechten terug tegen de Rayonne en hopen in de toekomst zelf weer menselijk te worden.

Een frisse wind

Hetgeen wat ons het meeste wist te verrassen was de gameplay van Disintegration. Jij speelt als een Gravcycle piloot en een Gravcycle is een soort zwevende motorfiets met divers wapentuig aan boord. Naast jou zijn er altijd drie computergestuurde teamgenoten die jij commando’s kan geven om een gevecht tot een goed einde te brengen. Er is een tank, een sniper en een gewone assault klasse met wat explosieven op zak. Door elk van jouw manschappen goed aan te sturen tijdens een gevecht plus de juiste skills te gebruiken, breng jij het gevecht tot een succes. Ook jijzelf beschikt over een aantal wapens en skills, maar geloof ons: met puur en alleen knallen kom je er niet.

Onze speelsessie op de gamescom was een potje multiplayer wat ons erg aangenaam wist te verrassen, gezien het hele aspect van een computer gestuurd team meegetrokken wordt naar de multiplayer. De match die wij speelden was vijf tegen vijf, maar dat is dus vijf Gravcycle piloten met elk hun eigen squad onder zich. Je hebt ook nog de keuze uit diverse teams met een Gravcycle piloot die elk over eigen unieke skills beschikken. Zo zijn er Gravcycle piloten die meer als tank kunnen dienen, maar ook die bijvoorbeeld kunnen healen. Alle acties die jij doet tijdens een gevecht – die er voor zorgen dat jouw team de overhand houdt – leveren experience op. Dus ook wanneer jij teamgenoten healed of voorziet van een lading ammo.

Diversiteit

Disintegration bevat drie soorten multiplayer modi plus een aantal maps waarop we kunnen spelen. Tijdens de gamescom mochten wij een potje ‘Retrieval’ spelen en dit is eigenlijk een soort variant op capture the flag, alleen moet jij met jouw team een voorwerp in de basis van de tegenstander zien te krijgen. Een beetje vergelijkbaar met de Payload modus uit Overwatch, maar toch weer net iets anders. We moesten zo ook diverse punten op de map over zien te nemen om de overhand te kunnen houden op het slagveld, anders kon ons team niet verder komen.

Grappig om te zien was dat er allerlei soorten spelers meespeelden. Een paar hadden op den duur door hoe ze precies hun team tot het maximale konden benutten terwijl anderen meer de Call of Duty mentaliteit hadden en gewoonweg rond aan het schieten waren. We denken dat het voor zich spreekt welke tactiek uiteindelijk als meest succesvol uit de bus kwam door de winst veilig te stellen. Disintegration is een echte skill-based shooter en vergt dus het nodige van de grijze massa in je hoofd om er uiteindelijk met de winst vandoor te kunnen gaan.

Alles behalve bijzonder

Grafisch lijkt Disintegration zijn werk prima te doen, maar we waren alles behalve onder de indruk. De personages zien er gewoon scherp uit en ook gebouwen zijn redelijk gedetailleerd, maar het was ons allemaal net iets te ongeïnspireerd. Niks van wat wij op de gamescom zagen voelde echt uniek aan en dat is toch wat jammer. Disintegration is qua gameplay namelijk best wel uniek te noemen, dus we hoopten dat natuurlijk ook terug te zien in de plaatjes die op ons scherm getoverd werden. Disintegration laat echter nog wel even op zich wachten, dus hopelijk doen de ontwikkelaars bij V1 Interactive nog wat inspiratie op alvorens deze game op de markt verschijnt.

Voorlopige conclusie

Disintegration heeft ons – zoals meermaals aangehaald – echt weten te verrassen. Dit is qua gameplay echt totaal iets anders dan we verwacht hadden en het speelde bovendien nog lekker weg ook! Het verhaal klinkt interessant en we zijn erg benieuwd of V1 Interactive de campagne van eigen unieke gameplay elementen weet te voorzien om deze volledig te onderscheiden van de multiplayer. Wat we gespeeld hebben van de multiplayer beviel ons echter zéér goed en het kan zo maar eens zijn dat Private Division met Disintegration een topper in handen heeft. Wij wachten in ieder geval vol smart op meer informatie omtrent deze game, die voor ergens volgend jaar op de agenda staat.