Review: Trine 4: The Nightmare Prince

Review: Trine 4: The Nightmare Prince – De Trine-serie wist met de eerste twee delen erg goed te scoren bij zowel pers als gamers. Het derde deel pakte voor Frozenbyte echter een stuk minder goed uit. Er werden wat vernieuwingen doorgevoerd die niet werden gewaardeerd. Het gevolg was dat Trine 3 minder goed werd ontvangen dan diens voorgangers. Dit was dan ook een goede les voor de ontwikkelaar en ze wisten hiermee ook wat ze te doen stond voor het vierde deel. Met de feedback op Trine 3 lijkt er niets in de weg te staan om van Trine 4 weer een sterk deel te maken en de serie weer terug op de kaart te zetten.

Vroeger was alles beter

Het is meteen duidelijk dat Frozenbyte geluisterd heeft naar de kritiek op het vorige deel, want het vierde deel laat het gebruik van 3D weer vallen en schakelt terug naar 2,5D. Tevens kan je niet meer kiezen welke route je neemt, want het is weer een lineair avontuur. Wat wel hetzelfde is gebleven zijn de drie hoofdrolspelers, die elk zijn of haar eigen mogelijkheden hebben om je bij te staan in het avontuur. Zo kan de tovenaar kubussen oproepen, de ridder zijn wapen gebruiken om dingen stuk te slaan en de dief kan haar boog gebruiken al dan niet met een touw daaraan bevestigd. Door deze mogelijkheden te combineren kan je de vele obstakels in het avontuur overwinnen.

Wat ook hetzelfde is gebleven als in de voorgangers, is de gameplay. Dat is aan de ene kant goed nieuws, want de vorige delen waren leuk en speelden heerlijk weg. Alleen verwacht je toch wel iets van vernieuwing als het een vervolg betreft. Nu krijgen de helden gaandeweg het avontuur wel een paar extra mogelijkheden, maar die zijn heel erg summier en hebben daardoor niet echt impact. Het is niet genoeg om je het idee te geven dat je een compleet nieuw deel aan het spelen bent. Het lijkt namelijk meer op een uitbreiding voor het eerste of tweede deel. Frozenbyte had bijvoorbeeld een nieuw personage kunnen toevoegen met nieuwe mogelijkheden om maar wat te noemen. Nu is er heel erg op safe gespeeld uit angst om weer dezelfde kritieken te krijgen als bij deel drie.

Draaien met je ogen

Nu wil dit niet meteen zeggen dat Trine 4 heel erg slecht is. De game speelt heerlijk weg. Je hebt de totale controle over de verschillende personages, dus je kan zonder problemen de verschillende puzzels aanpakken. Het wisselen tussen de drie personages en het gebruik maken van hun mogelijkheden is ook erg simpel. Het overwinnen van de verschillende obstakels tijdens je avontuur is bovendien leuk. De moeilijkheidsgraad had trouwens wel wat hoger mogen liggen, maar over het algemeen is het best leuk tijdverdrijf. Wel is het jammer dat je gaandeweg steeds vaker dezelfde puzzels terugziet. Dat zorgt er voor dat je regelmatig met je ogen zal draaien en zuchten als je voor de zoveelste keer dezelfde puzzel moet oplossen en dat heeft een spel nog nooit goed gedaan.

Zo nu en dan zal de game onderbroken worden en de omgeving waar je je in bevindt zal dan omringd worden door een krachtveld, zodat je niet verder kan. Zodra zich dat voordoet zullen er vijanden verschijnen en door deze te verslaan kan je je weer verder begeven op het pad. Het idee hierachter is om de game wat extra variatie te geven, alleen heb je dat na een paar keer wel gezien. Je kan namelijk zonder al te veel moeite je tegenstanders verslaan met één personage. Dit maakt direct de aanwezige skilltree voor extra aanvallen voor de drie helden totaal onnodig. De knokpartijen worden erg snel repetitief en het is meer een vervelende aangelegenheid dan echt een leuke toevoeging. Ja, het voegt wat variatie toe aan de game, maar Trine 4 was beter af geweest als dit er niet in had gezeten.

Samenwerken

Wat wel goed uit de verf komt is de coöp-modus van Trine 4. Je kan met maximaal drie anderen spelen en het maakt dan niet meer uit met welk personage je speelt. Iedereen kan dus met hetzelfde personage spelen en dit kan zowel lokaal als online. Het leukste hieraan is dat de puzzels zich aanpassen op het aantal deelnemers en welke helden er worden gebruikt. Dit zorgt ervoor dat samenwerking altijd de hoogste prioriteit vormt. Er zal geen speler zijn die er voor Jan met de korte achternaam bij loopt, doordat puzzels niet op te lossen zijn zonder zijn input. Wel zullen puzzels zich nog steeds herhalen en verder valt er weinig te ontdekken, desalniettemin voegt het samenwerken in deze opzet wat extra’s toe.

Goede zaken

Op grafisch vlak weet Frozenbyte goede zaken te doen. De Finse ontwikkelaar wist met elk deel een sprookjesachtige wereld op het beeldscherm te toveren die zeer gedetailleerd en voorzien van vele kleuren was. Deel vier doet op dit vlak exact hetzelfde als zijn voorgangers en ziet er wederom geweldig uit. Alles wat je op het scherm ziet is tot in de puntjes uitgewerkt en de animaties van de personages zijn van de bovenste plank. Het is duidelijk dat er erg veel tijd is besteed om de game er zo goed en gevarieerd mogelijk uit te laten zien. Alleen kan niet hetzelfde worden gezegd over de gameplay.