Review: Monkey King: Hero is Back

Review: Monkey King: Hero is Back – De ‘Monkey King’ zal veel Westerlingen hoogstwaarschijnlijk weinig zeggen, maar in China is dat een ander verhaal. Daar is het een zeer bekend mythologisch figuur die in de 16^e eeuw tot leven kwam in de Chinese roman ‘Journey to the West’. Daarna verscheen het figuur in meerdere verhalen en in 2014 kwam er zelfs een heuse bioscoopfilm uit in China. Een jaar later kwam er ook een animatiefilm uit en dit werd toen de meest winstgevende animatiefilm in China. HexaDrive komt nu met een game gebaseerd op deze film en hoopt dat dit hetzelfde succes oplevert.

Liuer helpen voor eigen gewin

In Monkey King: Hero is Back is Sun Wukong bevroren in een grot en hij wordt onbedoeld bevrijd uit zijn ijskooi door Liuer, een jong mannetje die op dat moment probeert te ontsnappen aan monsters. De Monkey King is echter niet geheel vrij, want hij heeft een ketting om zijn pols die zijn bijzondere krachten tegenhoudt. Deze ketting kan worden verwijderd, maar dan moet hij wel goede daden verrichten. Nu wil het zo zijn dat er in de wereld van Luier kinderen worden ontvoerd door duistere krachten en Sun besluit – met tegenzin – het jongetje te helpen. Hij hoopt zo snel de ketting om zijn pols kwijt te raken, zodat hij weer gebruik kan maken van al zijn bijzondere krachten, maar de tegenstand is groter dan dat de Monkey King dacht.

Houdt het simpel

HexaDrive heeft er voor gekozen om niet al teveel poespas om Monkey King: Hero is Back heen te bouwen, om het zo zo toegankelijk mogelijk te houden. De game is een actie-platformer die vasthoudt aan de formule van games in het genre van een paar generaties geleden en dat is dan ook exact wat je krijgt. Loop door verschillende levels heen, spring af en toe op en van platformen, knok af en toe tegen wat vijanden en eindig een level met een eindbaas. Tussendoor vergroot je je arsenaal aan vechttechnieken en hetzelfde probeer je te doen met je levensbalk en magiebalk. Het is allemaal gesneden koek, maar aangezien dit soort titels vandaag de dag nog maar weinig verschijnen, is het op papier een welkome aanwinst.

Als je begint te spelen dan krijg je direct de indruk dat Monkey King; Hero is Back ook in de praktijk een welkome aanwinst is. De verschillende personages zijn best mooi weergegeven en lijken zo weg te zijn gelopen uit de Chinese animatiefilm waarop de game is gebaseerd. De omgevingen zijn niet van dezelfde kwaliteit, maar het kan er mee door. Het vechten had wat vloeiender gemogen, maar ook dat is na enige gewenning best te doen. Er wordt ook gebruik gemaakt van quick-time events, maar die hadden achterwege mogen blijven, want die worden snel repetitief. De game zit als geheel dus best aardig in elkaar, ook al is het allemaal vrij standaard. Je verwacht dat dit gaandeweg het avontuur wat beter wordt, maar dat is helaas niet het geval. Zo heb je een zeer beperkt aantal vechtbewegingen en daar komen er maar heel weinig bij. Het knokken wordt dus op een gegeven moment wat eentonig.

Loading…

Nu is het verder prima dat er gebruik wordt gemaakt van een ‘oud’ genre, maar dat betekent niet dat je alles klakkeloos moet overnemen. Zo was het vroeger normaal dat levels werden opgedeeld in stukken, ook al leken deze op het eerste gezicht één geheel te zijn. Er moest dan eerst geladen worden vooraleer je verder kon. Dat is nu ook het geval en dat is best vervelend. Je denkt dat je gewoon verder kan in een level, maar je krijgt dan opeens een stippellijn te zien en je moet specifiek op een actieknop drukken om verder te gaan. Je kijkt dan even tegen een laadscherm aan om vervolgens weer verder te kunnen. Of dat nu expres is gedaan om nostalgische redenen of omdat de ontwikkelaar niet anders kon is onduidelijk, maar het komt de game in ieder geval niet ten goede. Je wordt namelijk steeds uit de ervaring gehaald.

Van hetzelfde niveau

Nu zijn de levels op zich ook al niet heel bijzonder en hetzelfde kan gezegd worden over de platform-actie. De eindbazen waar je tegenover komt te staan tillen de game niet naar een hoger niveau. Ze zijn wel aardig, maar daar is ook alles mee gezegd. De algehele moeilijkheidsgraad ligt ook wat aan de lage kant, dus als je een uitdaging zoekt, dan zal je dat hier niet vinden. Hierdoor lijkt de game ook voor een wat jonger publiek te zijn. Waar de game wel goed mee scoort is de voice-acting, wat de personages meer tot leven laat komen. Alleen is het weer jammer dat de lip-sync niet best is en dit doet wat afbreuk aan de algehele ervaring. Daarmee blijft de game dus vooral steken in middelmatigheid.