Review | Ultra Age

Review | Ultra Age – Ontwikkelaar Visual Dart klinkt jullie waarschijnlijk niet bekend in de oren. Logisch ook, want onlangs kwamen ze op de proppen met hun eerste consolegame ooit: Ultra Age. De ontwikkelaar heeft echter wel wat ervaring, want eerder brachten ze al het mobiele Sniper Girls uit. Desalniettemin kunnen we zeggen dat Ultra Age hun ‘echte’ debuut is. Wil je de game zelf eerst eens proberen, dan is er een gratis demo beschikbaar in de PlayStation Store. Heb je geen zin om de game eens uit te proberen, maar ben je wel benieuwd? Lees dan hier hoe deze Zuid-Koreaanse studio het ervan af heeft gebracht met hun eerste grote project.

Verhaal niets speciaal

Ultra Age is een hack ’n slash-game, die zich afspeelt in de verre toekomst. Jij speelt een jonge krijger genaamd Age, die ervoor moet zorgen dat de mensheid kan blijven bestaan. De ooit zo bruisende ecosystemen op aarde zijn onherroepelijk veranderd. Jij, Age, wordt samen met je zwevende vriend Helvis op pad gestuurd als laatste hoop om een oplossing te vinden voor de mensheid. Age is uitgerust met een standaard stalen zwaard en krijgt hulp van Helvis, die mij wat deed denken aan een slechte kopie van Wheatley uit Portal 2. Samen zullen jullie dus de mensheid van zijn ondergang moeten behoeden. Je hoort het al: het verhaal is nu niet zo vernieuwend of interessant, maar op zich is het niet slecht. Het kon alleen wat beter ingeleid worden.

Lekker hakken

Om dit alles te volbrengen, beschikt Age initieel alleen over een stalen zwaard, maar gaandeweg speel je andere zwaarden vrij, die sterker zijn tegen bepaalde types vijanden. Ook heeft Age toegang tot een grijphaak, die hij kan gebruiken om bepaalde locaties te bereiken, maar ook om in gevechten vijanden naar zich toe te trekken of zichzelf naar deze vijanden te verplaatsen. Tijdens een gevecht is het dus de bedoeling dat je verschillende wapens gebruikt tijdens één en hetzelfde duel. Je hebt namelijk twee grote vijandige types: robots en gemuteerde vijanden van vlees en bloed. Soms kom je een kamer binnen waar beide types al in een onderlinge strijd verwikkeld zijn en dan is het belangrijk dat je gedurende het gevecht je wapen aanpast naar het type vijand. De combat is zeer vloeiend en het voelt goed om de ene na de andere vijand tot moes te meppen.

Je hebt een heleboel verschillende combo’s, die je kan verbeteren met een skilltree, die beschikbaar is voor elk wapen. Verder kan je ook jezelf van upgrades voorzien, maar je vriend Helvis wordt eveneens niet vergeten en krijgt verbeteringen. De valuta die je krijgt voor het vermoorden van vijanden wordt hiervoor gebruikt, alsook de elementen die je uit kristallen haalt die in de wereld verspreid zijn. Alleen voor de upgrades van Age hebt je power cores nodig. Deze zijn te vinden op je pad, meestal net in dat ene hoekje waar je niet moet zijn, dus exploratie wordt zeker aangemoedigd. Sommige van die power cores liggen overigens op moeilijk bereikbare plaatsen en aangezien dit duidelijk geen platformer is, moet je oppassen dat je niet met je controller gaat gooien uit frustratie.

Wat niet frustrerend is, is de hulp die je van Helvis krijgt. Hij helpt je niet rechtstreeks met het verslaan van vijanden, maar je gebruikt hem om in Critical Rage uit te barsten en zo voor een bepaalde periode meer schade toe te brengen, jezelf te genezen en de tijd vooruit te spoelen. Dit laatste is handig, want hierdoor worden de kristallen die door de wereld verspreid zijn, terug aangevuld. Deze zijn net als de power cores niet moeilijk om te vinden, aangezien het spel zeer lineair is opgebouwd. Gaandeweg het avontuur kom je een hele hoop vijanden tegen en op den duur tref je de baasgevechten. Deze zijn zeker uitdagender, maar eens je het patroon doorhebt niet meer zo moeilijk. Een minpunt in dat opzicht is dat, zodra de levensbalk van een baas op 0 staat, de game de touwtjes van je overneemt en de baas afmaakt in een cut-scène. Laat ons dat toch zelf doen, desnoods met een quick time event!

De bazen zelf zijn zeker een leuke uitdaging en het feit dat je de inleidende dialoog kan skippen, is zeer fijn op het moment dat je voor de derde keer opnieuw begint als je twee keer eerder in mootjes bent gehakt. De keerzijde van de medaille is dat je soms lang moet lopen – zelfs met vijanden op je pad – vooraleer je terug bij de baas staat. Hierdoor wordt het een wat langdurig proces, dat het tempo van de game bij vlagen onnodig onderuit haalt. Hoewel het merendeel van de bazen een uitdaging biedt, zitten er ook een paar tussen die dan weer heel erg gemakkelijk zijn, waaruit wel blijkt dat de moeilijkheidsgraad ietwat wisselvallig is.

Nostalgie naar de PS3

Grafisch kan je zien dat de game niet van een Triple A-ontwikkelaar is. Het ziet er namelijk even goed uit als een gemiddelde PS3-game. In het begin zal dit wat storen, maar we moeten bekennen dat je er na verloop van tijd niet echt meer op let omdat je er lekker in zit. Een kanttekening op de stabiele framerate van 60fps is wel dat er wat framepacing issues zijn, waardoor het wat kan stotteren en de 4K resolutie maakt voor het plaatje weinig uit, gezien het in kwaliteit van PS3-niveau is. Je kan de algemene stijl van de game overigens wat vergelijken met NieR: Automata: de game speelt soms met wisselende camerastandpunten wanneer je je door de wereld begeeft, waardoor je alle hoeken van de omgevingen te zien krijgt en dat werkt prima.

Wat echter enorm stoorde tijdens het doorkruisen van de wereld, was de voice-acting. Het is zeer irritant om naar het personage Age te blijven luisteren, omdat de voice-acting echt niet goed is. De overige geluiden zijn dan gelukkig wél weer goed, van voetstappen op een ijzeren vloer, tot vogeltjes in de natuur. Verder zijn er nog wat andere kleinere gebreken op te merken. Sla je bijvoorbeeld een vijand uit een zone, dan zal die je niet meer aanvallen, tot jij hun weer een tik verkoopt. Ook zijn er heel wat onzichtbare muren die anders gepresenteerd hadden kunnen worden en wat er in de gameplay wat knullig uitziet. Let wel, dit zijn echt kleine dingetjes die het uiteindelijke plezier niet bederven. Dit komt doordat deze gebreken niet opwegen tegen de vloeiende combat en de toffe baasgevechten. Ja deze mogen bij momenten wat moeilijker, maar het is zeker geen deal-breker.

Gereviewd op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: Xbox One, Nintendo Switch en pc.