Review | Riders Republic

Review | Riders Republic – Het is alweer een poosje geleden dat we een open wereld extreme sports game gekregen hebben. De laatste game die ons te binnen schiet is namelijk Ubisofts Steep. Wel, nu komt diezelfde ontwikkelaar dus met Riders Republic, een multiplayer open wereld game waarin je kan skiën, snowboarden, fietsen en vliegen met een wingsuit of jetpack. Dit doe je in verschillende schitterende Amerikaanse nationale parken, zoals Yosemite, Bryce Canyon en Zion National Park. Dit alleen of met anderen en dat zelfs tot 64 man tegelijkertijd in een ‘mass race’. Aan een adrenaline kick geen gebrek, maar is de chaos die het brengt ook de moeite waard? Dat zochten we voor je uit.

Sneeuw, gravel, asfalt en lucht

Riders Republic is eigenlijk een beetje de combinatie van Steep en The Crew 2. De open wereld met het skiën, snowboarden en vliegen van Steep in combinatie met het soepel veranderen van transportmiddel van het in Amerika gelokaliseerde The Crew 2. Verder komt daar natuurlijk nog de fiets bij en voilà, nu heb je een beeld van wat Riders Republic ongeveer is. De game speelt zich, zoals eerder aangegeven, dus af in een aaneengesloten kluwen van echte en fictieve nationale parken van Amerika. Hier race of stunt je je een weg door het landschap heen op zoek naar de zoete smaak van de overwinning in zowel races als stuntevenementen. Deze tochten dien je echter niet alleen te ondernemen, aangezien de game je met tot wel 64 spelers tegelijk de berg afjaagt in de ‘mass races’ op de current-gen platformen. Op last-gen platformen ligt dit aantal lager.

Wat het verhaal betreft is het allemaal zeer pover. Je komt als nieuweling aan bij de riders republic en je moet je bewijzen om te mogen deelnemen aan een invitational event. Gedurende de game zijn er vervolgens nog een hoop cringy conversaties en kleine cutscenes, maar deze zijn eerder een hinder dan een toevoeging. Om het grote evenement te bereiken is het zaak om sterren te verzamelen, gezien dat het voornaamste progressie element is. Die ontvang je door deel te nemen aan diverse evenementen en het voltooien daarvan. Ook krijg je sterren voor het ontdekken van landmarks, het deelnemen aan uitdagingen en meer.

Nieuw materiaal

Daar blijft het niet bij, want ook kun je nog sterren verkrijgen voor het voltooien van nevendoelstellingen. De nevendoelstellingen zijn bijvoorbeeld het winnen van de race op een bepaalde moeilijkheidsgraad, het landen van een bepaalde trick of het eindigen onder een bepaalde tijd. En zo weet Riders Republic je op een uitstekende wijze bezig te houden met behoorlijk wat speelplezier tot gevolg. Ondertussen level je weer apart in elke discipline, wat door middel van XP gaat die je verzamelt door aan evenementen deel te nemen. Dit levert je dan weer nieuwe materialen op, zoals nieuwe fietsen en ski’s. Ook kun je nog wat kleding en additioneel materiaal unlocken via je sponsoren – die je dagelijks uitdagingen geven-, waardoor je je personage kunt customizen.

De map zal zich gestaag met nieuwe activiteiten vullen, waardoor je op een gegeven moment echt ontzettend veel te doen hebt. De progressie die je op verschillende manieren boekt, is best behoorlijk uitgebreid. Het voelt echter niet geheel bevredigend aan, aangezien je nieuwe materialen maar marginaal beter zijn en je het verschil nauwelijks merkt. Dit gevoelsmatige gebrek is natuurlijk een beetje speler afhankelijk, maar buiten de vrij te spelen content om schotelt Riders Republic je echt een enorme hoeveelheid activiteiten voor, waardoor het ook effectief leuk is om de game te spelen.

Multiplayer plezier, of toch niet?

Je kan bij elk evenement solo aan de slag, maar ook met vrienden in de versus modus. Het nadeel van de versus modus als je met vrienden speelt, is dat je het evenement alleen maar met vrienden speelt. Dus als je in duo speelt, zul je geen aanvulling krijgen van andere spelers of ghostdata. Als een van jullie dan tegen een boom flikkert in het begin van de race, is de race eigenlijk al over voor hij goed en wel begonnen is. Dit neemt af als je met meer man speelt, maar het is wat merkwaardig dat Ubisoft niet het evenement aanvult met meer spelers om een gelijkwaardige ervaring als in solo te creëren. Daarbovenop komt dat je geen nevendoelstellingen kan voltooien in die versus modus, waardoor je dus ook veel minder progressie kan boeken. Het maakt dan zelfs niet uit of je wint of verliest en dat is toch wat raar voor een game die inzet op multiplayer.

Verder is er om het half uur een massa evenement waar iedereen aan kan deelnemen en waarbij alle disciplines aan bod komen. Zo race je bijvoorbeeld eerst een deel op je fiets om vervolgens over te schakelen op je snowboard en te eindigen met je jetpack, en dit alles met 64 personen tegelijk. Chaos, maar zeer leuk met vrienden. Voorlopig zijn de massa evenementen ook altijd voldoende voorzien van medespelers en we hebben nooit meer dan een minuutje hoeven wachten voor de hel kon losbarsten. En als je meer multiplayer wilt, kun je online races tegen elkaar spelen in alle beschikbare disciplines, waardoor er genoeg te doen is. Bovendien kun je ook zelf races maken en die weer online delen, waardoor het content aanbod in principe oneindig is.

Plezier gegarandeerd, maar…

Riders Republic schotelt je dus een goed pakket met activiteiten voor en Ubisoft is nog lang niet klaar met deze titel, zo komen er meer evenementen en disciplines bij in de toekomst. Goed nieuws natuurlijk, maar het verzoek vanuit ons is ook om gelijk nog wat polijstwerk toe te passen. Het is technisch namelijk een zeer wisselvallig geheel wat komt door wat onhandige zaken en bugs. Zo is het vrij vervelend dat als je klaarstaat bij de start en de countdown is voorbij, dat je plots 90 graden gedraaid staat en dus gelijk op achterstand begint. Merkwaardig. Ook is het irritant dat de game wel eens kan crashen. In meerdere sessies is het voorgekomen dat we terug naar de dashboard van de PlayStation 5 geslingerd werden.

De besturing is bij momenten ook wat onwennig, omdat het niet altijd precies doet wat je ingeeft. Noem het input lag, noem het een foutieve interpretatie van de commando’s, prettig is anders. Hierbij schotelt de game je verschillende besturingsopties voor. Zo kun je kiezen voor een trickster modus, waarbij je zelf de controle houdt over je trucjes. Ben je er niet bedreven in, dan kan je de game ook instellen dat deze de trucjes automatisch voor je zal landen, waardoor het uitvoeren gemakkelijker is. Prima natuurlijk, ware het niet dat je in de eerste modus de camera niet kan besturen, want de rechterpook is dan bedoeld voor de tricks die je kan uithalen. Allesbehalve handig, want de game ontbreekt het nogal eens aan overzicht. Enerzijds door de camerapositionering en anderzijds door de soms zeer hectische routes die je neemt.

De camera is sowieso vervelend als je die niet kan besturen, terwijl de trickster besturing voor de tricks juist weer de meest fijne is. Deze keuze komt dus met een concessie. Wat daarbij komt is dat de camera in third-person perspectief net te laag hangt, waardoor je geregeld geen overzicht hebt en dus lastig goed kan anticiperen op waar volgende checkpoints zijn met als gevolg dat we meer dan eens verkeerd gingen, wat frustratie in de hand werkt. En laten we maar niet beginnen over de mass races die zo chaotisch bij de start zijn, dat je geregeld het overzicht kwijt bent. De enige oplossing in deze is gelukkig een first-person camera en die is zeker de moeite waard. De adrenaline zal namelijk fors stijgen op het moment dat je in first-person van een berg raast. Erg tof!

Indrukwekkend schouwspel

Tot slot moeten we natuurlijk het visuele plaatje nog even bespreken en daarover kunnen we kort zijn. Riders Republic ziet er op het eerste oog als een indrukwekkend schouwspel uit dankzij de strakke 4K resolutie. De ervaring is ook nog eens zeer soepel, omdat de game vast op 60 frames per seconde draait. Dus in dat technische opzicht doet de game alles goed, ware het niet dat het grafisch niet zo verzorgd is als het lijkt. Zo zit de game propvol grafische glitches, zoals voorwerpen die door de weg heen steken of juist boven de grond zweven. Daarnaast zijn sommige textures van een dermate lage kwaliteit dat het compleet aan details ontbreekt, waardoor het resultaat erg wisselvallig is. Op de PlayStation 5 zijn we beter gewend en mogen we ook beter verwachten.

En als we het toch over glitches hebben, het kwam meer dan eens voor dat we door de grond zakten en de wereld uitvielen. Of wat te denken dat de host van een party plots geen locaties meer kan selecteren? Het zijn allemaal van die bugs en glitches die er niet in mogen zitten, waaruit blijkt dat het niet gepolijst is. En dat hebben we eerder gezien, hetzelfde is ook van toepassing op Far Cry 6 en dat is echt jammer. Ook gaat het een beetje storen dat Ubisoft dit vaker blijkt te doen. Maar om met een positieve noot af te sluiten, de game is voorzien van een lekkere soundtrack die uitstekend bij de activiteiten past terwijl je adrenalinepijl nog maar eens de hoogte in wordt gejaagd als je deelneemt aan de evenementen.

Gereviewd op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.