Review | Chorus

Review | Chorus – Shooters zijn erg populair en je ziet dan ook de ene na de andere titel in dit genre voorbij komen. Meestal zijn dit first- of third-person shooters, waarin je de controle over een bepaald personage krijgt. Een subgenre in dit segment is de space shooter. Dankzij Fishlabs en Deep Silver kunnen we met Chorus weer eens met een ruimteschip dood en verderf zaaien in het heelal. Alleen al om het feit dat de ontwikkelaar en uitgever iets ‘anders’ proberen dan de meeste shooters is al noemenswaardig, maar dat maakt nog geen goede game.

Van kwaad naar goed

In Chorus krijg je de controle over Nara. Zij gaat de strijd aan met een groot kwaad, genaamd ‘The Circle’. Deze organisatie maakt op zijn beurt weer jacht op de hoofdrolspeelster, want zij was eerst de meest dodelijke strijder van deze duistere sekte. Nara besloot echter om ‘The Circle’ de rug toe te keren en dat zit de sekte alles behalve lekker. Zij bezit namelijk speciale vaardigheden, waardoor zij ver boven de gemiddelde piloot uitstijgt. De voortvluchtige weet ook exact wat er speelt bij de sekte en weet wat hen zo sterk maakt. Dit maakt Nara dan ook een gevaarlijke tegenstander, alleen zorgt dezelfde informatie die haar een voordeel geeft ook weer voor problemen bij haarzelf.

Kleine verandering, grote gevolgen

Chorus is een space shooter, waarin je verschillende losse delen van een universum bezoekt, die elk een open wereld karakter hebben. Elk deel is vrij beperkt qua omvang, maar je kunt gaan en staan waar je wilt, zoals je gewend bent van de open wereld-titels van vandaag de dag. Nu is er in de wereld zelf niet heel veel extra’s te vinden, maar daar staat tegenover dat er heel veel te doen is in de vorm van gevarieerde, leuke hoofd- en zijmissies. Waar je in andere openwereldgames vaak minutenlang bezig bent om op een plek te komen en een missie te starten, ligt in Chorus door de niet al te grote werelden en vele (zij)missies het tempo heel wat hoger. Dit voelt meteen heel erg fris aan. Voor de rest wordt er weinig nieuws gedaan en krijg je wat je mag verwachten van een goede game in dit genre: hoofdmissies, zijmissies, het kunnen upgraden van – in dit geval – je ruimteschip en een interessant verhaal.

De pacing wordt later in de game toch op enkele momenten wat verstoord. Dit komt doordat je om verder te komen in het avontuur terug moet gaan naar andere delen van het universum en er tegen die tijd minder andere missies beschikbaar zijn om te voltooien. Dit betekent dat je dan toch weer wat langer moet vliegen en dat gaat ten koste van het tempo van de game en dat is erg jammer. Het hoge ritme schakelt dan een paar versnellingen terug. Hierdoor krijg je toch weer het gevoel zoals bij veel andere openwereldgames, waarin je ellenlang moet lopen/rijden om een missie te kunnen starten. Nu wordt er geprobeerd de lange reizen op te vullen met ‘spontane gebeurtenissen’ – waaronder verloren vracht zoeken en het bijtanken van een gestrand schip –, maar dit valt op een gegeven moment in herhaling en dan laat je deze evenementen voor wat het is. Chorus heeft dus naar het einde toe zo nu en dan wat moeite om zijn aanvankelijk vlotte ritme vast te houden.

Level up

Er zijn genoeg games waarin je een ruimteschip tot je beschikking krijgt die zich prima laten besturen, maar Chorus is toch wel de crème de la crème. Fishlabs heeft het voor elkaar gekregen om de besturing in Chorus aan te laten voelen alsof het de normaalste zaak van de wereld is om een ruimteschip te besturen. Het is echt ongelooflijk hoe wendbaar je voertuig is en hoeveel controle je er over hebt. Het is zelfs zo indrukwekkend wat Fishlabs op dit vlak heeft gedaan, dat de besturing perfectie nadert. Alle toekomstige space shooters kunnen dan ook voortaan qua besturing een voorbeeld aan Chorus nemen.

Dit is echter niet het enige waar de game indruk mee maakt. Je schip krijgt speciale mogelijkheden en er is er één die niet alledaags is: drift. Dit is niet geheel nieuw, maar is in Chorus wel het beste uitgewerkt, doordat dit vrij gemakkelijk uit te voeren is. Deze vaardigheid laat je rechtuit vliegen, maar je kan je schip ondertussen 360 graden draaien op het horizontale vlak. Het razendsnel kunnen draaien van je schip is een waar godsgeschenk en zorgt er voor dat de toch al toffe gevechten nog veel vetter en intenser worden. Je zit tijdens de gevechten dan ook constant op het puntje van je stoel.

Toekomstige space shooters zullen deze feature toch echt over moeten nemen of iets soortgelijks moeten bieden, want eerdere games in het genre die dit niet hebben voelen nu heel erg sloom en saai aan. De gevechten in Chorus zijn erg intens en je kan dan ook niet wachten tot je de volgende vijanden kunt neerknallen. Gaandeweg je avontuur worden er meer nieuwe soorten tegenstanders geïntroduceerd, waardoor er weer meer variatie wordt geboden en het nog chaotischer wordt. Het hoogtepunt wordt bereikt als je tegen vijandige ruimteschepen komt te staan die vele malen groter zijn dan jouw schip. Deze worden vaak weer beschermd door andere schepen en dan krijg je een indrukwekkend orgie van geweld voorgeschoteld, waarin je hoopt dat er geen einde aan komt. Het is dan echt genieten geblazen.

Soepele ervaring

Net zoals veel games die tegenwoordig uitkomen, kan je in Chorus genieten van twee grafische modi: Performance en Resolution. Performance biedt je 60 frames per seconde en Resolution verlaagt de framerate naar 30fps, maar biedt een hogere resolutie en mooiere graphics. Wij raden aan om voor de Performance modus te kiezen. Ten eerste biedt deze modus een soepele en zeer stabiele 60fps, wat een must is voor shooters omdat je zo de meeste controle hebt in een zeer soepele ervaring. Ten tweede is het grafische verschil met de Resolution modus haast niet te zien. Het lijkt er op dat het enige verschil is dat Resolution op 4K draait en Performance daar ietsje onder zit of draait op dynamisch 4K. Hoe je de game ook speelt, het ziet er sowieso erg goed uit met mooie omgevingen, die zeer gedetailleerd zijn. Dit wordt nog eens aangevuld met zeer goede muziek en effecten, waardoor Chorus het audiovisueel prima voor elkaar heeft

Zoals je hebt kunnen lezen heeft Fishlabs er echt alles aan gedaan om de game op alle vlakken tot in de puntjes uit te werken. Dit geldt ook voor dingen die er eigenlijk niet toe doen, maar wel de totale ervaring verhogen. Zo kom je op een gegeven moment in een in-game cutscene terecht, nadat je een zeer intens gevecht achter de rug hebt. Je ziet dan dat Nara buiten adem is, doordat ze via haar buik aan het ademen is. Dit soort kleine details kan je dus van Chorus verwachten en dat is een grote pluim waard voor de ontwikkelaar. Het is goed te zien dat een game die met heel veel zorg en liefde is gemaakt, ook daadwerkelijk goed uit de verf komt. Het is alleen een beetje jammer dat de ontwikkelaar de DualSense geen aandacht heeft gegeven, want er wordt geen gebruik gemaakt van de speciale features van de controller. Dit had de game zelfs nog iets intenser kunnen maken.

Gereviewd op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.