Review | The Talos Principle II

Review | The Talos Principle II – Puzzelgames heb je in allerlei soorten en maten. Zo nu en dan zitten er titels tussen die je meer bieden dan alleen puzzels oplossen. Een goed voorbeeld was The Witness voor de PlayStation 3, die je hersenkrakers presenteerde in een schitterende omgeving, waar net zoveel zorg naar uit was gegaan. The Talos Principle van Croteam deed ook zoiets in 2014, waarin allerlei filosofische kwesties aan bod kwamen. Verschillende verhaallijnen, nadenken over ethische dilemma’s en meer… het passeerde allemaal de revue. Nu jaren later is The Talos Principle II verschenen, die voortborduurt op de basis van het origineel. Tijd om daar eens nader naar te kijken.

Een nieuwe toekomst

In The Talos Principle II maken we een reis door de tijd naar een moment waarop een nieuwe beschaving van robots een complete leefomgeving voor zichzelf heeft gecreëerd. Dit alles onder aanvoering van The Founder, de eerste robot die voet zette op de Aarde nadat de mensheid voor zijn eigen uitsterven heeft gezorgd. Om de fouten van weleer te voorkomen, is er een doel gesteld dat simpelweg ‘The Goal’ heet. Dit doel is om maximaal 1.000 robots te maken en drie keer raden welk nummer jij krijgt bij het ontwaken: inderdaad, nummer 1.000. Als 1K stap je uit de productielijn en zet je voet in New Jerusalem, de stad gesticht door The Founder en andere eerste generatie robots.

De nieuwe samenleving vaart op allerlei regels, die gevoed worden door het idee dat de robots niet dezelfde fouten mogen maken als de mensen. Tegelijkertijd blijken bepaalde figuren al jaren spoorloos te zijn en ook zijn er verhalen over een mysterieus eiland een stuk verderop. Gezien je in de robotsamenleving gelijk een waardige stem hebt, besluit je na overleg met andere robots om af te reizen naar dat gebied en op onderzoek uit te gaan. De robots in de game hebben enorm veel kennis dankzij alle informatie die de mensheid heeft achtergelaten, tegelijkertijd is de planeet (na verandering) ook voor hen een onbekend stukje dat onderzocht moet worden.

Vanzelfsprekend ga je mee op de reis naar het mysterieuze eiland, waar jij de taak toebedeeld krijgt om puzzels op te lossen. Elke robot heeft namelijk zijn eigen taak in de samenleving en het is nu net zo dat jij handig bent in het kraken van de breinbrekers. Die puzzels zijn er niet zomaar, want alles lijkt verband te hebben met de zogeheten ‘Megastructure’, wat een scifi piramide is. Wat volgt is een avontuur dat grotendeels uit puzzelen bestaat, maar waar net zoals voorheen allerlei ethische en morele kwesties voor je voeten worden geworpen die je laten nadenken over van alles en nog wat. The Talos Principle II pakt alles wat we van de vorige game kennen en gooit daar enorm veel bovenop, waarmee de game boven zichzelf uitstijgt.

Ontdek de geheimen van het verleden

Vol goede moed ga je op pad naar het eiland en al snel blijkt dat je met een soort monorail naar alle uithoeken van de nabije omgeving kunt reizen. Dit brengt je naar besneeuwde bergtoppen, droge woestijnen, grauwe bossen, maar ook omgevingen waar gigantische beelden het aanzicht vormen om even later in een subtropisch paradijs te belanden. In totaal zijn er twaalf gebieden die je kunt bezoeken en stuk voor stuk zijn ze adembenemend. Er is overduidelijk veel aandacht uitgegaan naar de vormgeving en het ziet er bij momenten werkelijk schitterend uit. Je zult meer dan eens even stilstaan om je te vergapen aan de omgevingen.

Er moet echter ook gewerkt worden en in jouw rol als oplosser zul je de uitdaging van de puzzels aangaan. Elk gebied kent op zichzelf acht primaire puzzels, twee aanvullende en nog wat geheimen. Het doel is eenvoudig: los acht puzzels op en je kunt de toren van het gebied betreden. Zodra dat is gelukt, zal er een laser geactiveerd worden en bij drie stuks zal één kant van de piramide zich openen. Dit betekent ook weer dat je de piramide kunt bezoeken en dat draagt bij aan de voortgang van het verhaal en je zoektocht. Eenmaal dat doorlopen, dan begint het riedeltje in principe opnieuw en werk je wederom drie gebieden af totdat je alle kanten van de piramide geactiveerd hebt. Dit alles heeft de puzzels als belangrijkste basis, die vergelijkbaar zijn met die van het origineel, maar wel nieuwe elementen kennen.

Het doel is natuurlijk om de geheimen van het verleden en de piramide te achterhalen, alsook uit te vinden wat er met de verdwenen robots is gebeurd. Gaandeweg het spelen zul je beetje bij beetje meer informatie krijgen. Dit kan je verzamelen door speciale datapilaren op te zoeken die informatie bevatten. Enerzijds geeft dat meer context, anderzijds worden er punten aangestipt om over na te denken. Ook zijn er tig voice recordings te vinden van robots die in het verleden een belangrijke bijdrage hebben geleverd. Ook kun je meermaals met robots in gesprek gaan. Zowel robots die met je mee op expeditie zijn gegaan als robots die je in New Jerusalem treft. Dit leidt meer dan eens tot filosofische discussies.

De eenvoud van hersenkrakers

Het verhaal van The Talos Principle II vormt een belangrijke basis voor wat je doet en de complimenten mogen wederom aan de schrijvers van Croteam gegeven worden. Ze werpen interessante vraagstukken op, stellen je voor dilemma’s en presenteren je boeiende dialogen, al dan niet via het interne sociale netwerk. Hiermee haakt de ontwikkelaar in op zowel hedendaagse kwesties over het behoud van de planeet, alsook morele vraagstukken die altijd de vrijheid kennen om naar eigen gevoel en geweten te beantwoorden. Dit was al een interessant element in de vorige game, maar wordt nu naar een veel hoger niveau getild.

In bepaalde mate gaat dat ook op voor de reguliere puzzels die je te spelen krijgt. Ze lijken bij momenten echt ondoorgrondelijk, maar met goed kijken, nadenken en wat experimenteren blijkt negen van de tien keer dat de oplossing kinderlijk eenvoudig is. Het is meer de plaatsing en het bekijken van puzzels vanuit een stukje logisch inzicht op de omgeving om het succesvol ten einde te brengen. Hierbij mag je weer spelen met blokken die je kan stapelen, waarop je kan gaan staan, alsook met lasergeleiders en natuurlijk nieuwe elementen. Hieronder valt het teleporteren van jezelf of het plaatsen van een geleider die laser energie opslaat in plaats van doorstuurt.

Beetje bij beetje worden de nieuwe elementen geïntroduceerd en naarmate je verder komt worden ze meer met elkaar gecombineerd voor nog meer variatie in de puzzels. In de basis is het nooit al te ingewikkeld, maar doordat je met steeds meer elementen te maken krijgt vraagt het regelmatig om zeer goed denkwerk. Geen enkele puzzel is onmogelijk op te lossen en de voldoening is keer op keer groot als je de oplossing gevonden hebt. Daarbij dien je per locatie acht puzzels op te lossen, maar als één echt niet lukt heb je nog de twee secundaire puzzels als back-up. Werkt dat ook niet, dan kun je nog een ‘spark’ in de omgeving zoeken en inzetten, die als joker fungeert.

Genieten van begin tot eind

De puzzels zijn erg gevarieerd en met meer dan 100 stuks zul je een lange tijd bezig zijn om de game te voltooien. Mocht je eenmaal alle puzzels en secundaire puzzels opgelost hebben, dan is dat niet gelijk het einde. Er zijn per omgeving namelijk nog gouden poorten te vinden die je pas tegen het einde kunt openen en je nog meer puzzels opleveren. Ook loont het om de omgeving af te struinen naar collectables en datapilaren voor meer context bij het geheel. Onderaan de streep waren wij pakweg 28 uur bezig voordat de credits over het scherm rolden daar waar er nog een handjevol puzzels over waren.

Je zult je geen moment vervelen en als een puzzel niet lukt, zit je gelukkig ook niet gelijk vast. Dit maakt de game wat meer toegankelijk en een dag later nog eens kijken doet vaak wonderen. Fijn is ook dat als je de game hebt uitgespeeld, je terug wordt gezet naar vlak voor het einde, zodat je eventueel de overgebleven zaken allemaal nog kunt oplossen. Daarbij kent het verhaal ook wat verschillende eindes, wat een extra playthrough eens te meer doet rechtvaardigen, met name omdat de game een tweede keer spelen totaal geen straf is. Qua gameplay zal je namelijk van begin tot eind genieten.

Schitterende presentatie

Wat bijdraagt aan het genieten is de werkelijk waar prachtige presentatie van de game. De audio is subliem te noemen met uitstekende voice-acting, die per robot verschilt en allerlei accenten en toonhoogtes kent. Het komt overtuigend over en als kers op de taart kent The Talos Principle II een weergaloze soundtrack die je nog meer laat genieten. Grafisch is het van hetzelfde kaliber, al vallen hier wel wat opmerkingen bij te plaatsen. De game wordt in 4K gepresenteerd tegen een 30fps in de Quality modus alwaar je ook voor een hogere framerate kunt gaan tegenover het terug schalen van de resolutie naar vermoedelijk 1440p. Gezegd moet worden dat de game er ook dan nog steeds uitstekend uitziet, dus het verschil in visuele kwaliteit is gelukkig niet drastisch.

De concessie is echter dat je met name bij een hogere framerate wel te maken hebt met duidelijke pop-in en ghosting, die de immersie ietwat breken. Daarnaast is de framerate niet stabiel en op specifieke momenten wil de game wat haperen. Het zijn kleine technische issues, waardoor de game niet feilloos is en dat is oprecht jammer, want de rest zit echt uitstekend in elkaar. Het zijn minpunten, maar laat ze absoluut niet te zwaar wegen, want uiteindelijk zal het speelplezier er niet minder door worden. Wat tot slot nog een erg fijn positief punt is, is dat The Talos Principle II op zowel consoles als pc nog geen 30 euro kost. Tegenover de kwaliteit, content en speelduur die je krijgt is dat simpelweg goedkoop.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: Xbox Series X|S en pc.