Review | Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name

Review | Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name – Kazuma Kiryu is jarenlang het boegbeeld geweest van de Yakuza-franchise, die tegenwoordig door het leven gaat als Like a Dragon. We beleefden het laatste avontuur van Kiryu in 2016, toen Yakuza 6: The Song of Life werd uitgebracht. De legendarische yakuza moest het opnemen tegen de Yomei Alliance en nadien is zijn dood in scène gezet, zodat hij zijn adoptiedochter Haruka en de kinderen van het weeshuis Morning Glory veilig kon houden. Het nieuwe hoofdpersonage werd verschoven naar Ichiban Kasuga in Yakuza: Like a Dragon, maar Ryu Ga Gotoku kan de “Dragon of Dojima” toch nog niet helemaal loslaten.

Een nieuw complot

Ondanks dat Kiryu voortleeft in de harten en hoofden van zijn naasten, loopt hij nog steeds rond in Japan. De Daidoji factie heeft hem namelijk geholpen om te onderduiken en de voormalig yakuza gaat nu door het leven als een geheim agent in dienst van die factie, met de codenaam “Joryu”. Het duurt echter niet lang voordat Kiryu wederom in de criminele onderwereld wordt ondergedompeld en hij tegen een complot aanloopt wat heel Japan op z’n kop kan zetten. De immer rechtvaardige vechtersbaas laat het hier natuurlijk niet bij zitten, al te meer omdat z’n dierbare Haruka en de kinderen van Morning Glory wederom bedreigd worden.

Like a Dragon Gaiden was in eerste instantie als uitbreiding bedacht voor het aankomende Like a Dragon: Infinite Wealth, maar Ryu Ga Gotoku studio zag genoeg content liggen om er een separate titel van te maken. Dit maakt echter wel dat deze game een flinke hap korter is dan wat we gewend zijn. Like a Dragon Gaiden kent namelijk “slechts” vier hoofdstukken, die goed zijn voor ongeveer 10-12 uur speelplezier. Maar laat de kortere duur je niet afschrikken: Like a Dragon Gaiden kent namelijk een ijzersterk verhaal wat bol staat van zowel nieuwe als bekende personages en er zijn natuurlijk de nodige plottwists die je gedurende de chapters op het puntje van je stoel laten zitten. Het is bovendien een fantastische opzet naar Infinite Wealth, die begin volgend jaar moet lanceren.

Ouderwets rammen

Met de terugkeer van Kiryu, wordt ook tijdelijk afscheid genomen van het turn-based genre en mogen we weer als vanouds op de knoppen gaan rammen. Kiryu heeft natuurlijk zijn bekende Yakuza vechtstijl, maar sinds zijn tijd bij de Daidoji factie heeft hij ook gewerkt aan een nieuwe vechtstijl die Agent heet. Naast dat deze stijl sneller en lichter op de voet is ten opzichte van de brute Yakuza vorm, krijgt Kiryu naarmate de game vordert ook een aantal stijlvolle gadgets die de combat wat opschudden. Dan kun je denken aan een soort lasso wat uit z’n horloge schiet en waarmee je vijanden dus door de wereld kunt slingeren, of explosieve sigaretten die een pijnlijke val vormen voor onoplettende schooiers.

Het succesvol uitvoeren van rake combo’s vult overigens de bekende Heat-meter, waarmee je brute finishers kunt uitvoeren of tijdelijk in een über-Kiryu kunt veranderen die nóg hardere tikken uitdeelt. Het zal voor de fans van de franchise bekende stof zijn, terwijl de Agent-stijl dus wel dat frisse nootje brengt en je de belhamels van Japan voor de verandering eens met iets anders dan je handen en voeten kunt verslaan. De Heat-finishers zullen nooit vervelen, ondanks dat er een paar oude bekenden uit de doos zijn getrokken. We moeten wel opmerken dat een aantal animaties van deze finishers hier en daar wat onnatuurlijk oogden. Dat remt het plezier niet, maar is wel wat opvallend voor een franchise die op het gebied van combat en diens animaties eigenlijk altijd heeft geëxcelleerd.

Darten, poolen, eten en vrouwelijk schoon

Like a Dragon staat naast de immer intrigerende verhalen en brute combat eveneens bekend om de talloze activiteiten die je voorgeschoteld krijgt en dat is in Gaiden niet anders. Al snel in de game ontmoet je Akame, die haar eigen netwerk aan verzoekjes heeft opgezet, die je vanuit haar hub of vanaf je telefoon kunt bekijken. Deze verzoekjes kunnen rangeren van kleine taakjes, waar je bijvoorbeeld een groepje tuig in elkaar moet timmeren of een item voor iemand moet opzoeken tot langere substories waarin de meer serieuze toon veelal achterwege wordt gelaten en je kennismaakt met de grappige en kleurrijke figuren die in de werelden van Yakuza rondlopen. Tijdens deze kleinere verhalen worden hier en daar ook kleine stukjes geschiedenis van Kiryu onthult, wat deze game ook voor nieuwkomers toegankelijk maakt.

Je krijgt in ieder geval zogeheten Akame Points, die je kunt gebruiken om in haar winkel handige items te kopen of om upgrades voor je vechtstijlen en gadgets te bemachtigen. Bovendien zijn er nog talloze geinige minigames waar je in kunt duiken, zoals darten, poolen, Pocket Circuit races, de hostesses die je kunt versieren, de arcadehallen met allerhande klassieke SEGA games en talloze locker keys om te verzamelen. Dit zijn zaken die de eerder genoemde speelduur van 10-12 uur flink kunnen opschroeven. Ook hier is het credo dat het veelal bekende stof is, maar de nieuwe verhalen en uitdagingen die op je staan te wachten, maken dat het nog steeds erg vermakelijk is en er ligt nadien meestal een flinke beloning op je te wachten. Het enige jammere is dat de voortgang op een aantal plekken gehinderd wordt, omdat je eerst werkjes van Akame moet voltooien of omdat je zaken in het Coliseum moet afronden.

Zoals de naam al doet voorspellen is dit een arena waar Kiryu het op moet nemen tegen een aantal sterke tegenstanders. Dit doet hij in eerste instantie in z’n uppie, maar later in de game kan hij ook mensen op straat aanspreken en vragen of zij zich bij de clan van Kiryu willen voegen. Deze personages hebben zo hun eigen statistieken en vaardigheden die tijdens de arenagevechten aan bod komen. Op het hoogtepunt kan Kiryu overigens met een yell z’n eenheden van nóg wat extra kracht voorzien. Het zijn kleine stukjes spektakel waarbij er soms tientallen personages tegelijkertijd op het scherm zijn, waar de chaos vanaf spat. Bovendien zit er een fantastische substory verstopt in het Coliseum, wat nog een reden is om hier aandacht aan te besteden.

Nog altijd enorm sfeervol

Like a Dragon Gaiden speelt zich grotendeels af in Sotenbori, wat bekend gebied is voor spelers van voorgaande delen zoals Yakuza Zero of Yakuza Kiwami 2. Ook in dit deel zijn de te verkennen gebieden erg sfeervol en word je in de smalle straatjes overladen met mensen en geluidjes, wat je echt het gevoel geeft alsof je door het centrum van Osaka loopt. De straten zijn overladen met de weerkaatsing van de neonlichten en tijdens de knallende gevechten, vliegen de voorwerpen en brokstukken vrolijk om je oren. Het ziet er allemaal – los van een aantal belangrijke personages, die toch wat minder detail vertonen dan we gewend zijn – weer heel sterk uit. De Dragon Engine zorgt er overigens voor dat de game van begin tot eind een rotsvaste 60 beeldjes per seconde heeft. Zelfs in het drukke Coliseum konden we geen gestotter of iets dergelijks spotten.

Een nieuw hoogtepunt in de franchise qua visueel spektakel is het nieuwe gebiedje wat “The Castle” heet, dit drijvende toevluchtsoord is een hedonistische wereld die er op het eerste gezicht sprankelend, vrolijk en kleurrijk uitziet door het prachtige decor en vuurwerkshows. Schijn bedriegt echter, want dit is ook meteen een plek waar de criminele onderwereld zich maar wat graag begeeft om te gokken en te zien hoe mensen elkaar tot pulp slaan. Met name op een goed gecalibreerd HDR-scherm ziet deze locatie er erg sterk uit. Een geweldige cast aan acteurs die hun stemmen lenen maken het af, waar Takaya Kuroda uiteraard terugkeert als Kazuma Kiryu.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.