Review | Gangs of Sherwood

Reviews | Gangs of Sherwood – Het verhaal van Robin Hood is vaak verteld in tv-series, films en ook in games komt de nobele held weleens naar voren. Meestal als man die van de rijken steelt om de armen te helpen. Iets wat ook een rol speelt in Gangs of Sherwood, maar in deze game is meer aan de hand. In het universum van deze titel is Robin Hood namelijk lid van een groep nobele helden. Deze figuren krijgen te maken met de sheriff van Nottingham. Deze kerel onderdrukt de bevolking en het is tijd om voor eens en altijd met de bezetter af te rekenen.

De strijd aangaan

Gangs of Sherwood plaatst je in de schoenen van Robin Hood, maar hij is niet het enige speelbare personage. Ook kun je de rol aannemen van Marian, Friar Tuck of Little John, die allemaal hetzelfde doel hebben: de sheriff en zijn kornuiten verdrijven uit Nottingham en het omliggende gebied. Dit vertaalt zich naar een negental missies, die ingeleid worden door een klassiek poppenspel dat je van meer context voorzien. Toch is het verhaal niet al te boeiend, want het is best wel dertien in een dozijn en de tussenfilmpjes verloren halverwege de game onze interesse. Normaliter een minpunt, maar in deze game is het niet zo spannend, gezien het meer om de actie gaat.

Het verhaal is niet per se slecht, maar vooral niet bijzonder. Het vormt de rode lijn om de gebeurtenissen en dus missies aan elkaar te knopen, waarmee ook alles is gezegd. Dit volgt op de tutorial, die je kort uitlegt hoe de basis werkt en vervolgens krijg je vijf hoofdstukken gepresenteerd. Echt vijf hoofdstukken zijn het niet, want de game is daarin wat misleidend. Uiteindelijk heb je Act I, Act II en Act III, die elk uit drie missies bestaan. Na het voltooien van deze missies krijg je twee extra modi beschikbaar, die verstopt zijn onder Act IV en Act V. De game wekt daardoor (onbedoeld?) de illusie groter te zijn dan het is, want de daadwerkelijke missies duren per stuk pakweg een half uur.

Daarmee hebben we ook de speelduur eenvoudig uitgerekend: 4,5 uur. Niet echt lang, maar daar tegenover staat wel dat de game voor een mid-price verkrijgbaar is (€ 39,99 op pc en € 49,99 op console). Hoewel die speelduur suggereert dat de game erg kort is, is dat niet per se het geval. Het is namelijk de moeite waard het avontuur met de vier verschillende personages te doorlopen. Ieder personage komt namelijk met zijn eigen skillset en wapens, waardoor ze ook effectief anders spelen. Zo is Robin Hood goed met pijl en boog, waardoor hij meer op afstand speelt. Marian daarentegen komt met een degen en is dus meer op close combat gericht.

Als je de game viermaal zou uitspelen, ga je voorbij de 15 uur en dat is al wat substantiëler. Om daar nog een schep bovenop te doen, is het ook mogelijk om Gangs of Sherwood in coöp te spelen. Je kunt met twee man het avontuur aangaan, maar ook met drie of vier. Bij meer man zal je merken dat het tempo ietsje meer toeneemt, maar erg is dat niet. De actie is namelijk best wel eenvoudig, waardoor het vooral erg leuk vermaak wordt. Hoewel de review tot zover misschien een ietwat negatieve ondertoon heeft, moeten we zeggen dat we ons geen seconde hebben verveeld tijdens het spelen.

Van A naar B

Elke missie kent een gelijke structuur. Je wandelt een vaste route van A naar B met af en toe wat vertakkingen, waarbij je van gevecht naar gevecht gaat. Zo nu en dan krijg je met wat platformelementen te maken en tot slot volgt in elke missie een eindbaas ter afsluiting. De vijanden nemen naarmate je verder komt ook wat toe in aantallen en variatie, waarbij eventueel samenwerken voor meer dynamiek zorgt. De eindbazen zijn nooit al te ingewikkeld en ook leuk om tegen te komen. Wat voornamelijk afwisseling brengt is dat je het ene moment door de stad loopt en het andere moment begeef je je in de jungle. Weer even later bevind je je op een slagveld. Elke omgeving is echt anders te noemen.

De actie zelf is vooral button bashen en combo’s maken, omdat de game je optioneel van een auto-lock voorziet, waardoor het allemaal vrij soepel en gemakkelijk gaat. Door vijanden te verslaan verdien je geld, wat je na een missie weer kunt spenderen aan nieuwe moves. Zo bouw je elk personage beetje bij beetje uit en ter aanvulling heb je nog artefacten, die je een buff geven zoals extra schade in de lucht, vuur toevoegen aan aanvallen, een extra leven meenemen, enzovoort. Elk personage dient op zichzelf uitgebouwd te worden, waardoor het loont om afwisselend met elkaar te spelen wil je met iedereen goed mee kunnen komen. Ook beschik je nog over een soort superkracht, ‘Rebel Instinct’ genaamd, waarmee je een veel krachtigere aanval kunt uitvoeren nadat de balkjes zijn opgeladen – wat zeer effectief tegen eindbazen is.

Meer te doen…

De gameplay van Gangs of Sherwood blinkt nergens in uit, maar de upgrade mogelijkheden en het spelen met artefacten geven het net wat meer diepgang. Ook omdat je steeds meer moves tot je beschikking krijgt. Met vier totaal verschillende personages zit daar ook voldoende afwisseling in en hoewel we graag nog meer missies hadden gezien, maakt de coöperatieve gameplay dat goed. Dit zorgt voor een extra laag plezier in de gameplay en ook zijn er nog verschillende collectables in de levels te vinden met als klap op de vuurpijl extra outfits, waar je even voor moet sparen (lees: grinden). Dit bij elkaar zorgt voor een onderhoudend geheel, maar dat is niet alles.

De twee extra modi die onder Act IV en V zijn weggezet, zijn namelijk een horde modus en een eindbaas modus. In de eerste dien je 30 waves van vijanden te overleven, wat je flink wat geld op kan leveren. Het dient als verlengstuk op de actie als je de game hebt uitgespeeld. De andere modus laat je in drie stappen tegen reeds verslagen eindbazen vechten, wat op zich geinig is. Verder is er nog een kleine andere modus, wat een soort arena is en waarin je tegen een grote baas vecht. Dit voelt echter wat willekeurig, maar erg is het niet.

Ruwe diamant

In technisch opzicht moet je de verwachtingen voor Gangs of Sherwood laag houden. De gameplay zelf is prima en voelt erg vloeiend, mede dankzij de vaste framerate van 60fps. Tegelijkertijd is het grafisch niet echt indrukwekkend. De basis resolutie is ogenschijnlijk 1080p dat via upscaling zorgt voor een wel oké presentatie. Het zijn vooral de vele grafische glitches die opvallen en beperkte mate van detail. De game is op het eerste oog zeker niet lelijk, maar als je wat beter gaat kijken zie je al snel dat het allemaal een beetje last-gen oogt. Verder kent de game nog wat kleine issues met betrekking tot over barricades springen, wat automatisch moet gaan. Dit gaat echter lang niet altijd goed, waardoor je het blijft proberen. Ook de navigatie bovenin het scherm doet z’n werk niet altijd.

Het zijn van die kleine issues die vooral onhandig zijn. Het is ook vreemd dat dit niet gewoon goed werkt, dit blijkt immers vrij snel uit een goede Q&A test. Ook de eerder genoemde upgrades en krachtige aanval zijn geinig, maar zorgen voor enige onbalans. Zo liepen we zonder enige moeite door de game heen, omdat het allemaal iets te krachtig aanvoelt – op alle moeilijkheidsgraden. Tot slot is het gek dat als je een finishing move doet, de game altijd dezelfde bosrijke animatie toont, ook al sta je in een gebouw. Dit klopt simpelweg niet en is gewoon gemakzucht van de ontwikkelaar. Daarmee komen we op één uiteindelijk punt: Gangs of Sherwood heeft op zich genoeg in huis om plezier te bieden, maar voelt als een vrij ruwe diamant.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: Xbox Series X|S en pc.