Review | Prince of Persia: The Lost Crown – Ubisoft wil 2024 meteen goed beginnen, want ze hebben voor de eerste twee maanden al twee titels klaarstaan, namelijk Prince of Persia: The Lost Crown en Skull and Bones. Het klinkt logisch dat je als uitgever eerst het spel op de markt brengt waar het grootste budget achter zit om nadien te blijven knallen met een budgettair wat kleinere titel. Ubisoft draait het echter om, want ze hebben voor Prince of Persia: The Lost Crown gekozen als aftrap van 2024, een game met een veel bescheidener budget. Je zou haast denken dat Ubisoft al doorheeft welke van de twee titels het hoogste zal scoren.

Niet zo bijzonder…

Prince of Persia: The Lost Crown is een 2,5D Metroidvania-titel waarin je de controle krijgt over Sargon, die onderdeel is van ‘The Immortals’. Deze groep is verantwoordelijk voor de veiligheid van de koninklijke familie. Na een avontuur waarin zij denken het kwaad te hebben bestreden, wordt er een feest gehouden. Deze happening wordt echter wreed verstoord als prins Ghassan wordt ontvoerd. The Immortals gaan direct achter de ontvoerders aan om de prins te redden. Het verhaal van The Lost Crown is hiermee een dertien in een dozijn geval. Tijdens het avontuur zijn er wel wat twists, maar de game zal je qua verhaal in ieder geval niet in het spel zuigen. Het is een heel ander verhaal als het om de gameplay gaat.

Dat kan beter!

Zoals je al hebt kunnen lezen, is Prince of Persia: The Lost Crown een Metroidvania, waarin je je een weg moet zien te vinden door een grote 2D-map. Daar zullen vijanden, slim geplaatste platforms en puzzels je het leven moeilijk maken. Soms zul je bijvoorbeeld niet verder kunnen komen, omdat je eerst een bepaalde vaardigheid moet zien te vinden. Je zult de grote map dus goed moeten onderzoeken voor deze vaardigheden, maar er zijn ook geheime kamers te vinden waar bijvoorbeeld collectibles of valuta zijn verborgen. Deze kun je weer gebruiken om je wapens te upgraden of andere items te kopen, die je kunnen helpen tijdens het avontuur. The Lost Crown onderscheidt zich van andere titels in het genre door alles tot in de puntjes uit te werken en daar verbeteringen aan toe te voegen.

Wat al snel opvalt, is dat het knokken veel beter voor de dag komt dan in andere games in dit genre. Vaak is het vechten in Metroidvania’s niet bepaald indrukwekkend te noemen. Het neigt veelal naar hack ’n slash-achtige taferelen, waarbij je maar een beperkt aantal aanvallen tot je beschikking hebt. Prince of Persia: The Lost Crown kent daarentegen een heel diepgaand vechtsysteem, waar je alleen al met je basisaanvallen vele combinaties mee kunt maken. Dit gaat zelfs zo ver dat je verdedigende technieken een onderdeel kunt maken van een combinatie. Gaandeweg zal je extra vaardigheden ontgrendelen, die je nog meer combinatie mogelijkheden geven voor de gevechten en ook zijn er nog finishing moves die je tot je beschikking hebt. Tevens heb je een metertje dat je kunt vullen door vijanden te raken, en als deze vol is, kun je gebruikmaken van een speciale aanval. Word je geraakt, dan begin je weer op nul, dus je wordt aangemoedigd om zorgvuldig te werk te gaan.

blank

De vele combinaties zijn absoluut nodig, omdat vijanden niet allemaal op dezelfde manier te verslaan zijn. Nou ja, je kunt ze wel verslaan door simpele aanvalsbewegingen, maar dan duurt het vaak heel lang voordat ze het loodje leggen en dat verhoogt het risico dat ze jou raken. Elke vijand heeft een zwakte en die moet je zien uit te buiten met combo’s, waardoor je ze snel kunt verslaan. Zo kun je bijvoorbeeld vijanden met een zware uitrusting niet in de lucht slaan en ze daar aanvallen zonder dat ze de grond raken, waardoor je wat anders moet verzinnen. Het vechten is hierdoor zeer gevarieerd. Gaandeweg het avontuur zal je ook steeds tegenover nieuwe vijanden komen te staan, dus zal je je plan van aanpak steeds moeten aanpassen, wat weer voor nog meer variatie zorgt.

Baas boven baas

Je zult ook tegenover een aantal bazen komen te staan, en deze zijn weer een geval apart. Hier worden je vaardigheden nog eens extra op de proef gesteld, en hoe verder je in het avontuur komt, hoe moeilijker deze worden. Je zult met latere bazen dus aardig wat levens laten, maar je zal het met alle liefde blijven proberen om hen te verslaan. Dit komt mede doordat deze gevechten ook steeds spectaculairder worden, zowel qua gameplay als op audiovisueel vlak. Heb je eenmaal een baas weten te overmeesteren, dan geeft dat niet alleen een voldaan gevoel. Je kijkt namelijk ook meteen uit naar het volgende baasgevecht in wat voor spektakel dat weer zal opleveren.

blank

Waar het vechtsysteem snel indruk weet te maken, heeft het platformen wat meer tijd nodig om op hetzelfde hoge niveau te komen. Zo valt het platformen in ongeveer iets meer dan de eerste kwart van de game meer dan goed te noemen, maar pas daarna gaat het echt los en worden je vaardigheden flink op de proef gesteld. Er is duidelijk inspiratie gehaald uit Guacamelee, en als je één van de games uit deze reeks hebt gespeeld, dan weet je ongeveer wat je kunt verwachten, en ook weet je dat dit hele toffe gameplay oplevert. Je zult namelijk springen van en naar platforms en het ontwijken van obstakels moeten combineren met speciale vaardigheden, en dat zal in een rap tempo gebeuren. Je zult hierdoor vaak op het puntje van je stoel met het zweet op je hoofd zitten, maar ook met volle teugen genieten.

Geen frustratie meer

Een bekend element in Metroidvania’s is dat je regelmatig (geheime) kamers tegenkomt die een upgrade of collectable bevat, maar waar je niet in kan. Je hebt dan een bepaalde vaardigheid nodig die je pas later in de game krijgt. Het aantal nog onbegaanbare plekken kan aardig oplopen en het is dan nagenoeg onmogelijk om deze allemaal te onthouden, wat vervelend kan zijn. Prince of Persia: The Lost Crown heeft hier echter een geweldige oplossing voor. Je kunt namelijk foto’s maken van plekken waar je niet verder komt of een niet te betreden geheime kamer. Deze foto’s zijn weer te zien op je map, waardoor je precies weet waar de ruimtes zich bevinden en wat de situatie precies is. Met deze eenvoudige toevoeging wordt een frustrerend element van Metroidvania’s totaal teniet gedaan.

blank

Waar ook aan is gedacht, is dat elke gamer van het spel moet kunnen genieten. Of je nu houdt van ultra moeilijke games – waar titels in dit genre bekend om staan – of juist casual wilt spelen, de game is toegankelijk voor iedereen. Buiten de standaard niveaus qua uitdaging heb je ook nog de mogelijkheid om zelf je moeilijkheidsgraad te bepalen. Dit kan door middel van het veranderen van een aantal presets, zoals hoeveel schade de aanvallen van vijanden doen en hoe snel je metertje voor speciale aanvallen oploopt. Je kunt zo geheel zelf bepalen hoe moeilijk of gemakkelijk je de gameplay hebben wilt. Daarbuiten zijn er nog tal van toegankelijkheidsopties, waardoor je je leven wat gemakkelijker kunt maken in The Lost Crown. Iedereen, maar dan ook iedereen, kan hierdoor van het spel genieten.

Een eigen stijl

Met de grafische aankleding is het ook genieten van Prince of Persia: The Lost Crown. Er is gekozen voor een gestileerde tekenfilmachtige stijl, waardoor niet elk detail tot in de puntjes moet worden afgewerkt. Ook wordt er niet van alle grafische toeters en bellen gebruik gemaakt. Hierdoor kunnen er wat meer vrijheden worden genomen in de vormgeving, maar het moet natuurlijk wel kloppen als geheel. En The Lost Crown klopt als een bus. Alles ziet er zeer ‘clean’ en mooi uit en sommige omgevingen weten veel indruk te maken. Er zijn ook veel verschillende omgevingen te bewonderen, dus je kijkt niet constant tegen dezelfde achtergronden aan. Door de grafische stijl kan de resolutie hoog worden gehouden en de game laat dan ook een haarscherpe 4K zien op de huidige generatie consoles.

blank

De framerate hangt af van de tv die je hebt. Heb je nog een ‘ouderwetse’ tv, dan draait het spel op 60 frames per seconde. Heb je een toestel dat 120Hz ondersteunt, dan kun je genieten van 120fps. Welke tv je ook hebt, de framerate is stabiel en het hoofdpersonage reageert snel op je commando’s. Wel moet gezegd worden dat 120fps een hemelse ervaring is, want de reactietijd van je personage is dan zo kort dat je perfect kunt reageren op de actie op het scherm. De verschillende muziekstukken die je tijdens het avontuur te horen krijgt passen goed bij de sfeer van de game. De muziek zweept je op de juiste momenten op en weet vaak de toch al goede algehele sfeer te verhogen. Het stemmenwerk is ook goed, dus op audiovisueel vlak valt er niets op aan te merken.

Perfectie?

Is Prince of Persia: The Lost Crown dan de perfecte game? Nee, dat ook weer niet, al scheelt het niet veel. Het enige wat als een minpunt kan worden beschouwd, is dat één van de te verkrijgen speciale vaardigheden wordt toebedeeld aan de R3-knop. Dit werkt niet ideaal omdat je je rechterduim voor de actieknoppen nodig hebt. De overgang van actieknop naar rechter pookje is gewoon te groot om snel de desbetreffende vaardigheid te kunnen gebruiken. Je hebt de mogelijkheid om functies van knoppen te veranderen, maar als je al je speciale vaardigheden hebt, moet je er toch weer één aan de R3-knop toewijzen. Dit is pas laat in de game, maar toch. The Lost Crown vraagt om snelle acties en reacties en daar leent de R3-knop zich niet zo goed voor.

blank

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar voor: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S, Nintendo Switch en pc.

Conclusie

Ubisoft heeft met Prince of Persia: The Lost Crown alles wat Metroidvania-games zo leuk maakt tot in de puntjes uitgewerkt en heeft daar een diepgaand vechtsysteem en verschillende verbeteringen aan toegevoegd. Het resultaat is een geweldige game die dankzij zijn 120Hz ook nog eens hemels wegspeelt. Het vechten en het platformen zijn een waar genot, en de spectaculaire baasgevechten zijn de kers op de taart. De aanpasbare moeilijkheidsgraad zorgt ervoor dat iedereen van het spel kan genieten en de mogelijkheid om foto's te maken van plekken waar je niet verder kunt, is een prachtige oplossing voor een voorheen frustrerend element van Metroidvania's. Eigenlijk is alles geniaal aan deze game. Het is simpelweg de beste Prince of Persia-titel die er op de markt is en een van de beste Metroidvania-titels die je ooit zult spelen.

Pluspunten

  • Diepgaand vechtsysteem
  • Voor iedereen toegankelijk
  • Heerlijke besturing
  • Foto’s maken van omgeving is geniale toevoeging
  • Op 120fps hemelse ervaring
  • Bazen worden steeds spectaculairder
  • Veel verschillende vijanden

Minpunten

  • R3-knop niet ideaal voor speciale vaardigheid

9.5