Review | Banishers: Ghosts of New Eden – De ontdekking van Noord-Amerika is een belangrijk onderdeel van onze wereldgeschiedenis. Toen de eerste Europeanen er voet aan wal zetten, werd de historie van het land voor altijd getekend. De geschiedenis staat bol van opvallende gebeurtenissen en in dit geval gaat ontwikkelaar DON’T NOD op de bovennatuurlijke tour met Banishers: Ghosts of New Eden. Het uitdrijven van geesten, heksenjachten en meer kwam immers ook voor in het land. Een goede basis voor een boeiend avontuur. In deze game stappen we in de schoenen van twee geliefden, die samen op pad worden gestuurd om het stadje New Eden te bevrijden van kwaadaardigheid. In deze review onderzoeken we of het duo daarin slaagt.

Twee geliefden voor altijd bij of uit elkaar?

Het is het jaar 1695. Onze Banishers – professionele geestenverdrijvers – zijn onderweg op een schip naar New Eden, een fictieve plaats in Noord-Amerika. Het duo bestaat uit Antea Duarte, een Cubaanse vrouw, en de Schot Red mac Raith. Antea heeft een behoorlijke reputatie opgebouwd als geestenverdrijver en Red is min of meer haar leerling. Ze vormen echter ook een koppel en zijn op uitnodiging van hun leermeester Charles onderweg naar New Eden. Er heerst namelijk een kwaadaardige vloek over deze plaats, zo krachtig dat de mentor van Antea en Red het niet alleen kan oplossen. Eenmaal aangekomen ervaren ze een guur ontvangst. Het is koud en nat, de zon laat zich niet zien en de inwoners worden geplaagd door angstaanjagende visioenen en nachtmerries. Bovendien horen Antea en Red dat Charles om het leven is gekomen.

Uiteraard laten ze er geen gras over groeien en gaan ze op onderzoek uit. Al snel concludeert Antea dat Charles vermoord is door een kwaadaardige entiteit genaamd de ‘Nightmare’, een zeldzaam type geest. De Nightmare is ook verantwoordelijk voor de vloek die op New Eden ligt. Diezelfde nacht wordt Red gewekt door de stem van Antea, die hem naar het raadhuis van de stad leidt. Haar stem blijkt echter te worden nagebootst door de Nightmare en Red gaat het gevecht aan. De uiterst krachtige Nightmare is te sterk voor hem en het einde lijkt nabij. Antea is inmiddels ook bij het raadhuis aangekomen en probeert wanhopig haar partner te redden. Helaas is het tevergeefs, want juist Antea overlijdt en Red wordt door de Nightmare in de koude diepten van de zee geslingerd. Is dit het einde voor onze helden?

Dilemma’s en keuzes

Het verhaal is na die gebeurtenis zeker nog niet klaar. Red weet de aanval te overleven en te ontsnappen, maar zit wel met een enorm schuldgevoel over Antea. Hij besluit de wildernis in te trekken en tot zijn verbazing hoort hij Antea weer. Niet veel later ontdekt hij dat zij een geest is geworden, wat voor vreugde en verdriet zorgt. Hoe moet het nu verder? Antea vertelt Red dat zij een speciaal ritueel kent om haar terug te brengen, maar dat zij hiervoor de levenskracht van mensen nodig heeft. Red staat voor een moeilijke keuze. Enerzijds wil hij natuurlijk niets liever dan herenigd worden met Antea, maar dat doel kan alleen worden bereikt door moord en het stelen van zielen, wat rechtstreeks ingaat tegen de code van de Banishers. Kies je ervoor om Antea tot leven te brengen, of laat je haar vredig naar het hiernamaals vertrekken?

Vanaf hier laten we het verhaal ook voor wat het is, want dat moet je vooral zelf gaan ontdekken. Het is zeker de moeite waard dankzij de goed uitgewerkte personages, sterke dialogen en interessante persoonlijkheden. Dit gaat niet alleen op voor de hoofdpersonages, maar ook de vele anderen die in New Eden te vinden zijn. Deze mensen hebben namelijk zelf ook veel verhalen en worden geplaagd door geesten. De keuzes die jij vervolgens maakt om deze inwoners te verlossen van geesten, bepalen het verloop van het spel weer. Tijdens onze playthrough wist de game in ieder geval van begin tot eind te boeien.

Blame, Ascend en Banish

Zoals al aangegeven sta je voor een keuze: je brengt Antea terug uit de dood of je kiest ervoor om voorgoed afscheid van haar te nemen. Je maakt een belofte aan elkaar en je probeert je vast te houden aan de eed die je gezworen hebt. Kies je ervoor om Antea terug te brengen, dan wacht je een lastig dilemma. Antea heeft namelijk de energie van mensenlevens nodig om het ritueel te voltooien. Daarin meegaan betekent dat je je eed verloochent, wat dus gedurende de game telkens een moreel vraagstuk vormt. Dit komt meerdere keren terug in de vorm van Haunting Cases. De inwoners van New Eden gaan namelijk gebukt onder de geestenplaag en het is aan jou om op zoek te gaan naar de waarheid.

Deze personages zijn vaak bekenden uit hun verleden en vertellen elk een uniek verhaal. Red moet samen met Antea als een soort Sherlock Holmes en Watson op onderzoek uitgaan. Je verzamelt bewijs, praat met de levenden en de geesten, en je komt tot een conclusie. Aan het einde van een Haunting Case heb je vervolgens de keuzes: Blame, Ascend en Banish. Bij Blame wijs je de overlevende als schuldige aan en steel je de energie van die individu voor Antea. Bij Ascend en Banish richt je je op de geest die de overlevende kwelt en deze twee keuzes tellen voor het afscheid van Antea. Beide vormen hebben weer invloed op de reactie van de overlevenden. Als je voor Ascend kiest, krijgt de geest een vreedzaam einde terwijl de geplaagde persoon dat liever niet wil. Bij Banish is dit precies andersom: je stuurt de geest op een wrede manier naar de hel terwijl de overlevende dat misschien niet wilde.

Soms lijkt zo’n zaak zo klaar als een klontje, maar kom je er gaandeweg achter dat er veel meer speelt. Niet iedereen vertelt bijvoorbeeld de waarheid of houdt juist informatie achter. De redenen waarom de geesten hen teisteren zijn ook complex en diepgaand. Vaak zijn er namelijk meerdere motieven in het spel, waardoor je eerste hypothese best eens verkeerd kan zijn. De Haunting Cases spelen een belangrijke rol in het verhaal, daar waar jouw keuzes ook directe invloeden kunnen hebben. Soms kan een bepaalde keuze een verkoper niet echt liggen, die daarop besluit de prijzen enorm op te schroeven. Ook in het hoofdverhaal zelf zijn er belangrijkere personages die afhankelijk van jouw keuzes anders reageren en tot op het einde invloed zullen hebben. Meer verklappen we niet, maar het mag duidelijk zijn dat je veel impact hebt op het verloop van het avontuur.

Goede en eenvoudige combat

New Eden zit vol met geesten. Niet alleen de geesten die je tijdens de Haunting Cases tegenkomt, maar ook in de wildernis. Deze Spectres die je onderweg tegenkomt zijn vijandig en zijn erop uit om je af te maken. Red beschikt over een sabel en een toorts om deze Spectres af te rossen. Gelukkig is hij niet alleen, want Antea kan hem helpen. Dit doet ze met haar geestvaardigheden en tijdens het spelen kun je moeiteloos tussen de twee wisselen. Wel moet je twee soorten stamina balken in de gaten houden. Wanneer Red vijanden raakt, bouwt de meter van Antea zich op. Hoe voller de meter van Antea is, des te langer je haar kunt gebruiken. Haar meter daalt weer bij het uitdelen van klappen of wanneer je geraakt wordt. Zij kan echter niet doodgaan en bij een lege meter wissel je direct naar Red. Red beschikt daarnaast over een speciale oranje meter, die zich opbouwt door rake klappen uit te delen. Eenmaal wanneer de zogeheten Banish meter vol is en de Spectre zwak genoeg, kan Red met een finishing move de geest verbannen.

Red beschikt over lichte en zware aanvallen, terwijl Antea alleen lichte aanvallen gepaard met speciale vaardigheden kan gebruiken. Je verdient Skill Points door vijanden te verslaan en Essence Points door Haunting Cases te voltooien. Beide kunnen worden gebruikt in een skill tree, waarmee je combo’s en speciale vaardigheden vrijspeelt. Verder kan je overal in de speelwereld loot vinden wat met unieke statistieken komt. Je krijgt hierdoor dus met builds te maken. Zo kun je Antea bijvoorbeeld heel krachtig maken terwijl Red zwakker is, en andersom. Hoewel het wisselen tussen Antea en Red soepel gaat, mist het net even die wauw-factor. Dit komt met name door de beperkte hoeveelheid combo’s tussen Antea en Red. De speciale vaardigheden van Antea zijn erg tof, maar moeten na gebruik afkoelen. Ook de combo’s waarbij je afwisselt tussen Red en Antea kosten Spirit Points om uit te voeren (staminabalk van Antea). Je voert daarom vooral de standaard reeks lichte aanvallen van Antea of Red uit. Hier en daar gebruik je zware aanvallen van Red om de verdediging van vijanden te breken. De combinatie van Antea en Red heeft veel potentie voor coole en unieke aanvallen, maar wordt helaas net wat te weinig benut.

Mooie omgevingen en sterke baasgevechten

Deze Spectres waar je het tegen opneemt zijn er in verschillende vormen en maten. Je hebt de vrij zwakke geesten die er wit en grijs uitzien en over het algemeen maar één soort aanval uitvoeren. Ze worden een stuk gevaarlijker als ze een lijk in de omgeving overnemen, zoals gesneuvelde soldaten die harde klappen uitdelen. Verder heb je geesten die aanvallen van veraf uitvoeren en projectielen naar je schieten, blauwe geesten die erg snel zijn, en ook grotere Spectres die je als een soort krachtpatser kunt zien. Vanwege de verschillende types moet je constant tussen Antea en Red wisselen, omdat bepaalde vijanden immuun zijn voor de aanvallen van een van deze twee. De game kent een handjevol geest varianten, maar richting de helft merk je dat het toch wat repetitief wordt. Meer afwisseling in vijanden had de game dus wel goed gedaan.

In tegenstelling tot de normale vijanden zijn de baasgevechten een stuk unieker. Dit zijn allemaal aparte type geesten, waar je langzaam maar zeker tijdens je missies meer over te weten komt. Dit gaat gepaard met een goede opbouw: intimiderende geluiden, enorme voetafdrukken en meer geven de indruk dat je iets enorms te wachten staat. Er zijn niet veel van deze baasgevechten, maar stuk voor stuk zijn ze erg creatief te noemen. Er wordt namelijk leuk gespeeld met de mechanics tijdens deze gevechten. Zo kom je bijvoorbeeld in situaties terecht waarbij je Antea helemaal niet kan gebruiken en dat vraagt dan om een nieuwe tactiek.

De omgevingen waarin deze geesten ronddwalen versterken de sfeer van de game uitstekend, dankzij het indrukwekkende design. Aangezien het avontuur van de game zich afspeelt in het onontdekte Amerika, kun je veel soorten terrein verwachten. Een groot gedeelte speelt zich af in dichtbegroeide bossen, maar ook gebieden als moerassen, kleine dorpjes en verlaten forten zul je tijdens het avontuur tegenkomen. Het is een uitgestrekt land dat vol met allerlei content zit: Haunting Cases, diverse activiteiten voor NPC’s doen en allerlei uitdagingen aangaan, waarbij je het opneemt tegen groepen vijanden… je verveelt je zeker niet.

Over het algemeen goede performance

Tot slot kijken we nog even naar de performance van de game. Je kan kiezen uit Performance en Graphics. De eerste modus legt de nadruk op een framerate van 60fps en hoewel het doorgaans stabiel is, kan het in drukke gebieden misgaan. De framerate zal dan tussen de 40 en 60fps schommelen en dat is wat jammer, want het zit een optimale en soepele speelervaring wat in de weg. De resolutie is naar onze waarneming 1440p dat opgeschaald wordt naar 4K. De andere optie is Graphics, waarbij je te maken krijgt met een vaste framerate van 30fps. Dit met een verhoogde resolutie van 4K en meer zichtbare details, maar het verschil in grafische pracht tussen beide modi is niet al te groot waardoor wij Performance aanraden.

Waar de schommelende framerate wellicht wat storend kan zijn, is het voor de rest qua performance een prima product. Visueel is de game erg mooi en zijn er met name veel details te zien in omgevingen en personages. Vooral de lichtinval en het gebruik van schaduwen komt goed tot zijn recht in grotten en donkere omgevingen. Banishers: Ghosts of New Eden heeft ook een sterk audiodesign dat veel bijdraagt aan de ambiance. Denk hierbij aan details zoals een zachte echo van Antea’s voetstappen wanneer ze sprint of bepaalde vaardigheden uitvoert. Of vonken die van geesten afspatten na het gebruik van je toorts met daarbij een sissend effect: er is veel tijd en aandacht gestoken in het sounddesign. Idem dito voor de voice-acting, die geloofwaardig en met de juiste toon overkomt. Merkwaardig is wel dat de muziek er soms abrupt mee ophoudt en plaatsmaakt voor andere (achtergrond)muziek. De transitie hiertussen levert soms vreemde momenten op. Afgezien van de genoemde, kleine problemen staat de game in technisch opzicht verder stevig in zijn schoenen.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: Xbox Series X | S en pc.

Conclusie

Het interessante liefdesverhaal van Antea en Red wordt sterk neergezet door DON'T NOD. Van begin tot eind blijf je geboeid door de sterke aanwezigheid van emoties, goed geschreven dialogen en prima uitgewerkte personages. Je test je grenzen in hoeverre je bereid bent te gaan voor jouw geliefde. Jouw keuzes bepalen niet alleen het lot van Antea, maar ook dat van vele inwoners van New Eden. De combat in de game is prima en doet wat het moet doen, al hadden we graag wat meer combo’s gezien. Verder ziet de game er gelikt en gedetailleerd uit en qua content heeft het genoeg te bieden. Reken op zo'n 40 uur aan gameplay als je alles in de game wilt ontdekken. Kleine probleempjes zoals een schommelende framerate en wat weinig variatie in vijanden zijn jammer, maar het eindresultaat mag er zeker zijn. Het avontuur van Antea Duarte en Red mac Raith is zonder enige twijfel een aanrader voor liefhebbers van action-RPG's.

Pluspunten

  • Sterk en boeiend verhaal
  • Dynamiek tussen Antea en Red
  • Uitstekend stemmenwerk en goed geschreven personges
  • Haunting Cases en andere activiteiten
  • Visueel mooi
  • Unieke baasgevechten
  • Goede uitwerking van combat...

Minpunten

  • ...onbenut potentie in combo's
  • Schommelende framerate
  • Net te weinig variatie in vijanden

8.0